Yıldız +18

23

Tüm gece uyumadan emirin başında bekledim. Berk ile uyumak konusunda ısrarcı olmuştu. Berk de hiç itiraz etmemişti.

Canım çok acıyordu. Böyle bir aptal olduğum için kendimden nefret ettim. Bir ara nefes almak için balkona çıktım. Mami de yanıma geldi.

"Daha iyi misin?"

Kafamı olumsuzca iki yana salladım. Mami cebinden bir sigara paketi çıkardı.

"İster misin?"
"Yok kalsın."

Mami sigarasını yaktı ve dumanını üfledi.

"Ne olacak şimdi?"
"Bilmiyorum. Sarp ile konuşmalı mıyım sence?"

Mami dışarıyı izliyordu.

"Emirin yaşında olduğumuz günleri hatırlıyor musun?"

Yüzümde hafif bir gülümseme oluştu.

"İleride senle evlencem diye ağlıyordum."
"Sıla ile bir kere sensiz markete gitmiştik. İkimizin de yüzüne çamur atmıştin."
"Evet."
"Selim amca yine seni korumuştu."

Gözümden bir iki damla yaş aktı.

"Babam beni her zaman korudu. Ama ben onun emanetini koruyamadım. Benden nefret ediyor olmalı."
"Sen elinden gelenin en iyisini yapıyorsun. Kolay değil. Buraya kadar geldin."
"Buraya kadar onun sayesinde gelebildim."

Derin bir nefes aldım. Gözümün önüne Sarp geldi. Sanki Mami aklımı okuyordu.

"Sarpi aramamı ister misin?"

Ona bakmadım ama kafamı aşağı yukarı sallayarak onayladım. Mami sigarasını söndürdü. İçeriden telefonunu almak için gitti. Göz yaşlarımı sildim ve saçımı düzelttim. Sarpin karşısında ezik durmayacaktım. Sert duracaktım.

Mami telefonunu alıp geldi. Silayi aradık.

"Alo, fıstığım sarp yanında mı? Versene telefonu."

Mami emin olup olmadığımı tekrar sordu. Emin olduğumu belirttim.

"Berkin evindeyiz. Hayır hayır. Sıla gelmiyor. Onu bu durumdan uzak tutun. Sarp tek gelecekse gelsin. Konum atıyorum."

Sarpi beklemeye başladık. Stresliydim. Emirin başında duruyordum. Zil sesini duyunca ayağa kalktım. Emir ve Berkin üstünü örttüm.

Odadan çıkıp arkamdan kapıyı kapattım. Karşımda sarp ve sıla duruyordu. Sarp bana doğru geldi ve sarıldı. Ne kadar kızgın olsam da sarilmasina karşılık verdim. Kafamı omuzuna gömdüm.

"Emirim nasıl?"
"Konuşmuyor. Vücudunda morluklar var. O kahpe dövmüş."

Sarptan bir adım uzaklaştım. Sinirden deliye dönmüştüm.

"Beni bırakacaktınız ben onu orada oldurcektim. Kim aldı o an onu benim elimden?"

Sarp da utanmıştı.

"Ahter lütfen oturup konuşalım mı? Buna ben sebep oldum sayılır. Ben çözmek istiyorum."

İçeri geçip oturduk. Sıla bize kahve yapmak için mutfağa girdi. O sırada Berk de uyandı.

"Gençler, çoğalmışsınız."

Berk de mutfağa gidip sılaya yardım etti.

Sarp bana baktı.

"Nergis ile olan ilişkim bitti. Bir çocuğa bu şekilde davranan bir kadınla ben evlenemem. Bu kadın anne olacaksa bile benim çocuklarımın annesi olamaz."

İçime bir nebze ferahlık getirmişti.

"Ayrıca annem ve babam senden özür dileyecek."
"Görürlerse dilerler."
"Ne?"
"Görürlerse dilerler dedim."
"Eve gidince görecekler."

Şiddetle ayağa kalktım.

"Ne evi? Sen beni o eve götürebileceğine inanıyor musun?"
"Ahter gideceğiz. Bitti."

Sarp da ayağa kalkmıştı. Yakasından tuttum.

"Lan sen benle dalga mı geçiyorsun? Amacın ne senin?"

Mami rahatını bozmuyordu. Sıla ve Berk de hızlıca içeri geldi. Berk araya girmek isteyince sıla izin vermedi.

"Benim kardeşimi ben o eve sokar mıyım saniyosun? Beynin yok mu senin? Senin nişanlın benim kardeşimi dövdü!"
"Ahter anlıyorum ama bunun yolu bu değil. Sakinleş. Eve gidelim. Konuşalım. Nergis gitti zaten. O evde artık kimse sana tek kelime edemez."

Sarp ve beni nereden çıktığını bilmediğim Bora ayırdı.

"Sakin ol prenses."
"Bora? Senin ne işin var burada?"
"Kardeşimi döversin diye geldim. İyi de yapmışım."

Bizim bağırış çağrışa emir uyandı. Ağlama sesini duydum. Anında tüm odağım o oldu. Koşarak odasına gittim.

"Emir!"

Sarp da benim arkamdan koştu.

İçeri girdim. Emir yatakta oturmuş ağlıyordu. Hemen ona sarıldım.

"Ablacım, korkma. Korkma buradayım ben."

Sarp da arkamdan geldi ve o da yanımıza geldi. Emirle beraber bende korkmustum. İkimiz de ağlıyorduk. Sarp ikimize de sarıldı.

"Tamam, tamam. Sakinleşin."

Emirin başından öptü.

"Aslan parçam benim."

Emir sakinleşmişti. Ağlamayı kesti. Ona baktım.

"Ablacım daha iyi misin?"

Emir konuşmadı ama başını aşağı yukarı salladı.

"Canım benim."

Kokusunu içime çekerek öptüm.

Benim elim ayağım tutmuyordu. Sarp emiri kucağımdan aldı.

"Aslanım, gel bakayım bana."

Emir sarpin kucağına gelince sarpa sarıldı.

"Gitmek ister misin aslanım? Hadi evimize gidelim."

Emir korkmuştu. Kafasını hızlı hızlı iki yana salladı.

"Tamam, aslanım istemiyorsa gitmiyoruz. Değil mi ablası?"
"Evet. Emirim ne isterse o."

Emir sarpa sarılıyordu. Bana baktı. Kolunu uzattı. Elini tutup öptüm. Beni çekti ve sarpin kolunun altına aldı. Sarpin bir tarafında emir diğer tarafında ben vardım.

Emir rahat gözüküyordu. Uykuya dalmıştı. Sarp ile fısıldayarak konuştuk.

"Yavaşça kalkalım."
"Bence kalkmayalim. Çocuğun keyfi kaçmasın."
"Ne yapacağız?"
"Yarın inat etme. Eve gidelim. Ben her şeyi çözeceğim. Sen bana güven."
"Emir sence o eve girmek isteyecek mi?"
"Beraber gidersek ister. Ayrıca Ahter, benim odamın yanındaki odaya siz ikiniz geçin."
"Azranin odası değil mi orası?"
"Nergisin odasıydı. Ama yarın tüm eşyaları gönderilecek."
"Tamamen bitti yani."
"Tamamen bitti."

Fısıldaşmalar yavaşça yerini uykuya bıraktı.