∆|§Π

293 21 24
                                    

Taçmin den

H

er şeyi beklemiştim. Benden korkmasını, iğrenmesini, uzaylıymışım gibi bakmasını.

Ama endişeli olmasını değil.

Şimdi daha net anlıyordum neden bu adama iki yıl bağlı kaldığımı.

Kızları erkeklele birlikte yollamıştım ve onu salona çekerek hastalığımdan bahsetmiştim.

Bana verdiği cevap ise 'Bunu akledemediğim için kendimi bir pislik gibi hissediyordum' olmuştu.

O sözlerinden sonra sinirle ona baktım. İkili koltukta oturuyordu, bende çaprazında ki tekli koltukta.

"Saçmalama, bunu sana başından söylemediğim için ben bir pisliğim" diye itiraz ettim.

Dediğimi umursamadı bile, kolunu benim olduğum tarafta ki kolçağa yasladı ve çenesini eline koydu.

Ben ona bakarken beklemediğim bir soru sordu "Bu tür şeyler genelde ebeveynlerden gelir diye biliyorum?"

Derin bir nefes alıp verdim. Sanırım ailemi merak ediyordu

"Sanırım"

"Bana anlatmayacak mısın?" biraz daha elini kaydırıp yandan bana yaklaştı ve maviş maviş gözlerini beklentiyle bana dikti.

"Bana anlatmayacak mısın?" biraz daha elini kaydırıp yandan bana yaklaştı ve maviş maviş gözlerini beklentiyle bana dikti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Nedense buraya bu pozunu koymak istedim Utku'nun. Pezevenk çok tatlı değil mi ya)

Kirli oynuyordu ama ya

Safa yatmak cazip gelse de sanki gözleri beni hipnoz ediyordu, bu yüzden direk lafa girdim "On altı yaşıma kadar çok güzel bir ailem vardı. Annem ben ve babam, fakir bir aileydik. Babam üniversite okumadığı için elinde bir meslek yoktu ve önüne ne iş gelirse çalışırdı. Bir gün inşaata bir iş buldu..." O günleri hatırlayınca boğazıma yumru oturdu "kaçak bir inşaatmış, kasket falan yok yani. Beşinci katta çalışırken ayağı kaymış ve yerde ki demir yığınının üzerine düştü. Yaşamayı bırak bedeni bile tek parça değildi" gözlerim o anları hatırlar gibi karşımda ki orta sehpaya daldı

"O gün babamın düşmesinde bir nevi benim suçum vardı... Annemin yaptığı kek'e dayanamazdı. O gün annem gene kek yapmıştı, inşaat evimize yakındı. Annem götürme eve gelince yer zaten demişti ama ben sıcak yemesini istemiştim. Babam nefret eder soğuk kekten" durdum. Bunları söylemek kolay değildi, bunları en son kızlara anlatmıştım. İlk ve son olduğunu düşünmüştüm ama değilmiş.

Striprizci Bey ∆texting∆Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin