Şarkıyı açmayı unutmayın!
Kapı açıldı, hızla kapıdan içeri girdik. Önümüzde aşağı doğru uzanan ve ucu görünmeyen bir merdiven vardı.
Yuvarlak şekilde aşağı doğru uzaniyordu ve dardı. Ama aşağı doğru indikçe oksijen geliyordu.
Hızlı adımlarla aşağı doğru inmeye başladım.
Yavaşça indikçe oksijen ciğerlerimize nüfus etti. Sonunda derin bir nefes çektim, elimi belime koyup silahımı çıkarttım.
Hızlı hızlı merdivenleri indik ve yeryüzünden kırk beş metre aşağıda bulunan koridora indik sekiz dakika da.
"Dünyanın çekiadeğine mi iniyoruz! Ne halt var in in bitmiyor!"
"Kes çeneni Russo! Yoksa ben keseceğim"
Uzun metal koridorda nerdeyse koşar adım ilerlemeye başladık. İnce ve uzun bir koridordu, bu kadar uzun olmasının nedeni oldu da kapıları ölmeden geçebilen biri merkeze ulaşana kadar bana haber gelmesi için di.
Metal duvarın kenarlarında ki beyaz ışıklar ile birlikte kırmızı ışıklar da yanıyordu.
Tilki içerdeydi.
Tilki merkezdeydi ama kaçamazdı. Yer yüzünde ki korumalar en ufak bir hareketlilik te onu avlardı.
Uzun koridorda yaklaşım yirmi dakika koştuk, nerdeyse arazinin diğer ucundaydı merkez.
Kızların çıtı bile çıkmıyor du, bunun için eğitilmişlerdi ya.
Russo da fena sayılmaz di
Koridorun sonu göründü, hızla kapıya koştum. Koşarken Çelik yeleğimden bıçağımı çıkarttım.
Elimde minik bir kesik attım, kapıya ulaştığımda kapının tam ortasında ki tek çıkıntıya kanımı damlattım.
Kanımı tarıyordu, önceden akmış olan kanda ki çoğu enzim öldüğü için kanın taze olması gerekiyordu.
Minik çıkıntı saniyelik bir hızla içeri gömüldü, dizlerimin üzerine ellerimi yaslayıp nefeslendim diğerleri gibi.
Karmen bana baktı "Patron, orası bura mi?"
"Evet" dedim sadece. Hepsi zaten anlamıştı.
Metal kapıda minik kare bir çıkıntı oluştu, şifre ekranı karşıma döküldü. Eğer kan bana ait olmayan veya önceden akıtılmış bir kah olsaydı alarmlar devreye girerek bütün koridor da ki oksijenler otomatik olarak boşaltılacaktı.
Yani canlı olan tek bir şey bile burda hayatta kalamazdı. Hızla ekrana şifreyi girerken adrenalini hissedebiliyordum.
Sonunda
Benimle oynayan o piçi sonunda kafeslemiştim.
Bu planı çok çok ince yapmıştım ve pek çok şeyi göze almıştım.
Asla ihtimaller sıfır değildir, burdan kaçma ihtimali mutlaka vardı. İçerde ki şeyleri ve bilgileri sızdırma ihtimali vardı. İhtimaller hep orda vardı.
Bütün bunları göze almıştım, Russo'nun ihanet etmesini göze almıştım ve elim bir santim bile silahımdan uzaklaşmıyordu.
Uzun şifrenin son iki hanesine geldiğimde alarımların kulak tırmalayan sesi doluştu. Kızlar ve Russo hızla silahlarını koridora doğrulttular ama yanlış yere doğrultuyordular.
Bilerek açık bıraktığım havalandırma.
Havalandırma yere sertçe düştü.
İçinden bir silah uzandı
"İndir silahları FBI!"
Tahminlerim doğruydu.
Namı değer komutan Utku Ateşoğlu.
"Beni özledin mi Farecik?"
...
Milli marşımız
HOPTİRİLİLAYLOOOOOOM LAYLAYLİLAYLAM!
HOPTİRİLİLAYLOOOOOM LAYLAYLİLAYLAM!
Size sezon finali vereyim miiiiiiiiiiiii :)
Atmam yarın bölüm, siz de çatlarsınız.
Oh on ne iyi oluuuur
DEEERRRRMİŞİM
İNERSENİZ DÖVERRRMİŞSİNİZ
TEUTKDEDEDEDUDED
Ben çatlarım lan meraktan. Atacam atacam hadi iyisiniz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Striprizci Bey ∆texting∆
HumorS.T birinci kitap! +18 ÖGELER VE VAHŞET İÇERMEKTEDİR! Tutkuyla dans eden bir adam ve ona kurnazlığıyla ihtiras veren bir kadın... Uluslar arası hırsızlık çetesi olan kadınlar ve striprizde dünya markası olan ama arkasında sırları saklayan erkek guru...
