Kızlar Çetesi (Düzenlemede)

KÇ - 8

- ARYA -

Biz sinirle hocaya bakarken zil çaldı ve bizim şeytanın yan çarı olan hoca, arkasına bakmadan kıvırtarak gitti. Bizde ayağa kalktık ve kantine gelince bir önceki teneffüste oturduğumuz masaya oturup, konuşmaya başladık.

"Kızlar inanamıyorum ya ilk günden , ikinci dersten ceza aldık. " dedi İdil.

"Bugünü not alıcam, aşırı iyi bir rekor bu!"dedi Eylem. Ona göz devirip, konuştum.

"Bundan sonra daha dikkatli olmalıyız , en azından hocalara karşı ." dedim. Burdan da atılırsak, Elif abla bizi öldürür. Net!

"Karı dikkatli olunacak gibi değil ki.Sessiz bile kaldık!" dedi Burçin. Haklı maalesef ki!

"Hoca bize taktı desem,çok mu klişe olur?" dedi İdil.

"Bence hoca bize değilde, çocuklara takık. 'Cığım' eki kusacağım ya!"dedim, kusma taklidi yaparak.

"Aynen Aryacığım ya!" diyen Eylem'in ağzına çarptım.

"Acıdı gerizekalı!" diyip saçımı çektiğinde, didişmeye başladık.
Biz böyle biraz daha konuştuktan sonra, zil çalınca sınıflara gittik.

Yaşlı, bunamış bir hoca geldi ve derse başladı. Ama benim, her zamanki gibi uykum var. Hoca da aşırı yavaş anlatıyordu ve ninni gibi geliyordu. Kafamı sıraya gömmeden önce, yanımdaki çocuğa yani Berk'e döndüm.

"Bana bak uyuyacağım. Eğer uyandırırsan, dürtersen seni bir uyuturum, bir daha uyanamazsın!" dedim sinirle ve onun ne dediğini takmadan, kafamı sıraya gömüp uyumaya başladım.

...

Yanağıma yediğim sert tokat ile uykunun o tatlı kollarından düştüğümü hissettim. Biran da sıçrayıp, bana vuran her kimse yüzüne tokadı geçirdim.

"AHH! " diye bağırış sesini duymamla, bana vuranın Burçin olduğunu anladım. Özürlü.

"Lan hayvan, niye vuruyorsun ?" diye haykırdı Burçin, yanağını tutarak.

"Burçin sen beyin yoksunu musun ? Benim uykudan öyle uyandırılmayacağımı , bilmiyor musun?" dedim hırçınca. Beni uykumdan kim insan gibi uyandırmazsa böyle oluyor. Ama haklıyım gençler, dağılın!

"Lan ne yapabilirim, başka çarem kalmadı ki!Kaç saattir uyuyorsun, haberin var mı lan senin?Okul bitti lan, bitti!İki saattir seni uyandırmaya çalışıyoruz! Bide tokat atıyor, bak dua etki kardeşimsin yoksa bitmiştin!" dedi Burçin. Sınıfa bakınca gerçekten herkesin gittiğini gördüm.İyi uyumuşum lan!Ben iyice uyanıp kendime gelince, birlikte yürümeye başladık.Çıkışa doğru gitmediklerini görünce onlara döndüm.

"Nereye gidiyorsunuz,çıkış burada."dedim çıkışı gösterirken. Hepsi bana dönüp 'biz niye arkadaşız!' bakışları attı ve Eylem konuştu.

"Malcığım, sen beynini sınıfta bırakmışsın! Hadi git al gel." dedi alayla. Kızlar tabiri caiz anırırken, gözlerimi devirip konuştum.

"Kes goygoyu! "

"Hani biz bugün ceza aldık ya, çıkışta kütüphaneyi topluyacaktık hatırladın mı? "dedi Burçin, sabır çekerek.Son olanları hatırlamamla yüzümü buruşturdum.

"Tamam, hatırladım. Öyle bir uyumuşum ki, bundan önceki 24 saat daha yüklenemedi. " dedim bıkkınlıkla.

"Yok bu bir daha uyumasın, sonra uluslararası gerizekalı olup kalıyor!" diyen Eylem'e kötü bakışlar attım ve kızları takip etmeye başladım. Lan gerçekten kimse yok okulda!

Sonunda kapısında 'kütüphane' yazan yere geldiğimizde hepimiz içeri girdik.

"Oha,sıçtık!Ne kadar çok kitap var!" dedi İdil şaşkınca!
Harbiden bu ne? Kocaman bir yerdi ve her yer kitaptı! Özel okulda bir başka oluyormuş be. Bizim diğer okulda küçük bir oda vardı, onda da düzgün kitap yoktu...