Kızlar Çetesi (Düzenlemede)

KÇ - 10

-AYLİN  -

Sabah olduğunda , gözlerimi zorlukla açtım. Elimi yanıma atarak telefonumu aldım ve saatin 11.30 olduğunu farkettim. İyi uyumuşum be. Bir süre daha debelenip doğruldum. Yanımda kimsenin olmadığını farkedince biran da duraksadım. Evet , dün gece mafyalarla kalmıştık ama tabiki de aramızda boşluk baya vardı. Aslında biz kızlarla birlikte kalıcaktık ama erkekler onların çadırında kalmamız şartını koymuştu . Yani ya onlarla kalıcaktık , yada kamp alanından çıkıp düşmanlarımızla kalıcaktık. Seçimimiz zaten belli. Neyse. Kafamı eğip üstümdeki kıyafetler baktım. Lanet olsun , kıyafetimiz yoktu ve ben aynı kıyafetlerle kalmak zorundaydım. Allah"tan ne olur , ne olmaz diye makyaj eşyalarımı ve topuklu ayakkabılarımı yanımda  getirmiştim. Kızlar her ne kadar , ormanda ne topuklusu desede iyiki onları umursamamışım.  Topuklu candır. Hafif bir makyaj yaptım ve topuklularımı giyinip çadırdan çıktım. Etrafta in cin top oynuyordu. Kimse yok ! Kızların Çadırlara tek tek baktım ama onlarda yoktu. Bir umut bulurum diye ormana daldım.

" KIZLAR , NEREDESİNİZ?  HEY KİMSE YOK MU ? " gibi şeyler söyleyerek bağırıyordum. Tam o anda " Çıt. " diye kırılma sesi geldiğinde bunun bir dal olmasını istedim. Ama tabi ki de herzamanki gibi şans bana götüyle güldügü için bu topuğumdu.  Ya en sevdiğim ayakkabım. Üzüntüyle köşede gördüğüm kesilmiş kütüğe otururken , şansıma birkez daha lanet ettim.

" Zaten bana anca kütük kalır !" diye sitem ederek bağırdım. Sonra kütüğe dönüp konuştum.

" Galiba kayboldum , ayrıca topuğumda kırık ! Biri beni bulana kadar , seninle takılacağız!  "

-Seyhan -

Sabah yürüyüşü ne? Sabah sabah yürümek için ,ben niye uykumu feda ediyorum. Ayrıca yürümek için başka bir zaman yok mu ? İllaki sabah sabah yürümek zorunda mıyız?  Ayrıca Aylin uyanmamıştı. Arya gibi bir uykucu bile kalkmıştı ama Aylin uyuyordu . Aylin ' in uykusu ağırdı ama Arya' nın ki daha fazla ağırdı. Ama Arya Berk yüzünden kalkmıştı. Salak mafya , sabah kalkmış ve çadırın içinde Arya' yı uyandırmadan üstünü giymeye çalışırken , nasıl olduğunu anlamadığımız bir şekilde çadırı devirmişti. Arya da o yüzden kalkmıştı zaten. Ama Aylin bir türlü kalkamamıştı, hocada biz gidelim o uyanır deyince malesef onu bırakmak zorunda kalmıştık. Aslında biz Aylin 'i bahane ederek , kamp yerine kalıcaktık ama hoca yemedi. Şaka falan da Aylin şimdiye kalkıp bizim yanımıza gelmesi lazımdı , zaten kamp yapılacak bölüm küçük bir koruydu, burada bizi bulurdu. Ama hala yok . Bu endişemi hocaya söylemek için hızlandığım sırada , yerdeki çamurlu suyu boylamıştım. Allahı'm neden ben ? Kendi kendime isyanlara girerken , arkamdan bir el uzandı. Elin sahibinin Savaş olduğunu görünce , elini tutmakta kararsız kaldım. Bir süre sonra oflayıp konuştu.

"İstersen elimi tut havada kaldı da bana lazım oluyor !" dedi alayla.
Ben ise ona kızamayacak kadar rezil durumdaydım. Arkam tamamiyle çamur olmuştu. Cevap düşünürken Savaş'a döndüm. Saçlarına vuran güneş ve çarpık gülüşüyle, ilgi çekici duruyordu. Ama tabikide umrumda değil. Derin bir nefes alıp cevap verdim.

" Senin yardımına ihitiyacım yok. Senden yardım istemedim. Bu güne kadar senin yardımın olmadan geldim,  bu saatten sonrada senin yardımın olmasa yapabilirim. " dedim alayla. Sinirli bir ifadeyle konuştu.

" Siz busunuz işte kızım , her şeyi siz yaşadınız her şey size oldu değil mi ? Yok öyle bir dünya , kendinize gelin artık , bizim paramız var diye hayatımız harika değil! Biz sırf bu para yüzünden kaybettik be. Tamamen karanlığa battık, mafya olduk lan. Belki de hepimiz bir meslek sahibi olacaktık ama şuan mafyayız. Tüm tanıdıklarımızı kaybettik , kaybediyoruz. Ama asla size yardım edemeyiz değil mi ? Çünkü ; kızlar çetesi yardım istemez , yardım eder değil mi ? Ayrıca çadır için kimden yardım aldınız? " dedi bir nefeste. Söyledikleri karşısında şok olmuştum. Sinirle elini tutup ayağa kalktım ve konuştum.