Kızlar Çetesi (Düzenlemede)

KÇ - 16

EYLEM

Miranın bağırmasıyla hemen yoğun bakımın önüne geldik . doktorlar içeride bişeyler yapıyolardı fazla endişelenecek bir durum yoktu .doktor yoğun bakımdan çıktığı an yavrusunu kaybetmiş sığır gibi başına üşüştük durumunun iyiye gittiğini söyledi şu an fazla bi tehlike yokmuş 5 saat sonra gözlerini açacakmış .Bizde bu beş saat içerisinde yoğun bakımın önündeki sandalyelerle bütünleşecek ve çocuk uynadığında mor gözlerimizle onun yanına gidip yine kalp kırizi geçirmesini sağlayacaktık işte bizimde şu anki durumumuz buydu .Bazen ihtiyacın olan tek terapi yada ilaç arkadaşınla kahve içmektir en azından kızla için böyledir .neyse ben böyle buğra ölecekmi ölmiyecekmi diye düşünürken şaka böyle bişey düşünmedi. Doktar yanımıza geldi ve ziyarete girebileceğimizi söyledi. Ama sadece bir kişi girebiliyodu bizde aramızda kararlaştırarak miranın girmesini söyledik .

MİRA

Onu böyle görmeyi hiç düşünmezdim o gönelde bol bol güler bana sataşır

ve sakarlık yapardı şimdi ise kolunda serumlarla hastane odasındaydı . yavaşça yanına gittim ve elini tuttum ne yapıyordum ben çocuğun neden elini tutmuştumki tam elimi çekecekken buğranın "DUR" dediğini duydum bende elimi çekmekten vazgeçtim. Uyanmisti bir süre bana ve hastaneye baktıktan sonra konuştu.

" EĞER BU GÜN ÖLSEYDİM NE YAPARDIN" dedi buğra bende net bi şekilde "HELVA YAPRDIM ÖLÜNÜN ARKASINDAN BAŞKA NE YAPILIRKİ" dedim hafifte olsa buğra gülümsedi onu böyle görmeye dayanamıyordum ve aniden konuşmaya başladım kendimi durduramıyordum " GÜÇLÜYÜM ÇÜNKÜ ZAYIFLIKLARIMMI BİLİYORUM GÜZELİM ÇÜNKÜ KUSURLARIMIN FARKINDAYIM GÜLEBİLİYORUM ÇÜNKÜ ÜZÜNTÜ NEDİR İYİ BİLİYORUM VE EN ÖNEMLİSİ AŞIĞIM ÇÜNKÜ KADER KARŞIMA SENİN GİBİ BİRİNİ ÇIKARDI" kelimeler azımdan yavaş yavaş dökülüyordu kendimi susuturamıyordum ama bunlar gerçek duygularımdı sonra buğra elimi daha sıkı tuttu ve bi anda konuşmaya başladı " BENİ SEVMEMELİSİN BEN PİSLİĞİN TEKİYİM BELKİ BU GÜN YAŞARSAM YARIN ÖLÜRÜM BEN İĞRENÇ MAFYANIN BİRİSİYİM ÖZÜR DİLERİM SANA LAYİK OLACAK KADAR MÜKEMMEL BİRİ DEĞİLİM " dedi ve o an sanki dünyadaki bütün ışıklar sönmüş güneşin enerjisi bitmişti benim için neden beni kendinden uzak tutmaya çalışıyordu " BAK 7 MİLYAR İNSANIN İÇİNDEN SENİ SEVDİYSEM OTUR Bİ DÜŞÜN SENİ SEVİYORUM DİYORUM BENİ KENDİNDEN UZKALAŞTIRMAYA ÇALIŞIYORSUN " diye çıkıştım ama haklıydım ölüm döşeğinde olması onun haklı olduğu anlamına gelmez konuşma kavgaya gidecek gibi duruyordu işte tam bu anda içeri doktor girdi ve " GÖRÜŞME SÜRENİZ BİTTİ İZİN VERİRSENİZ HASTAMIZ BİRAZ DİNLENSİN " dedi bende yavaşca dışarı çıktım herkez başıma üşüştü ve buğranın durumunu sormaya başladı ama benin hiçbirine cevap verecek gücüm yoktu birden kendimi yerdi buldum gözlerimi açtığımda sedyedeydim kızlara ne olduğunu sordum .Uykususzluktan ve açlıktan küçük bir bayılma geçirmişim dinlenmem lazımmış kendimi fazla yıpratmışım falan filan ama benim burdan gitmeye hiç niyetim yoktu buğra ileşene kadar başında bekliyecektim kızalr beni zorlada olsa eve götürmeye ikna ettiler ve biz eve gittik hastanede çocuklar bekliyoru bi gelişme yada sorun olursa bize haber vereceklerdi hepimiz yorgunduk yataklara yattığımız an uykuya daldık . Sabah telefonumun çalmasıyla kalktım berk arıyordu kesin buğrayla ilgili bişey olmuştu hemen telefonu açtım

" BUĞRANIN DURUMU GİTTİKÇE İYİYE GİDİYO ARTIK NORMEL Bİ ŞEKİLDE KONUŞUYO VE İLAÇLARIN SEVİYESİNİ AZALTTILAR " dedi berk bana bunu dediğinde afrikanın yörel danısnı yapıyordum telefonu kapattım ve hemen kızlara söyledim içim içime sığmıyordu sonra kapının çalmasıyla hepimiz toparlandık kapıyı açtığımda kimse yoktu yanlış bastılar diye bakmaya gerek duymadım ama kapı ikinci defa çaldığında şüpelenmiştim etrafıma bakındım yerde bir çiçeğin olduğu fark ettim çiçeği alarak içeri girdim çiçein içinde bir not vardı notu elimden aylin hızlıca alarak açtı içide ne yazıyo diye sorduğumda cevap vermedi ikinci kez sordum bu seferde cevap vermedi tam bağıracakken okumaya başladı not abinden gelmiş dedi bana bende bağırarak oku dedim okumaya başladı " HASTANIZ İÇİN ÜZGÜNÜM İSTERDİMKİ ACI ÇEKMEDEN ÖLSÜN AMA KURŞUNU YANLIŞ YERE İSABET ETTİRNCE BÖYLE OLDU AMA HAYAT DURUP BİR MUCİZENİN GERÇEKLEŞMESİNİ BEKLİYECEK KADAR UZUN DEĞİL O YÜZDEN BU SEFER BUĞRA KURTULMUŞ OLABİLİR AMA BİDAKİNDE İŞİMİ ŞANSA BIRAKMAM SEVGİLERLE SENİ ÇOK SEVEN ABİN YAMAN " demiş hangi yüzsüzlükle böyle bişey yapabiliyorduki ister istemez yaşlar gözlerimden akmaya başlamıştı kızlar yine beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama olucak gibi değildi hayatım tam yolunda giderken gine maffolamazdı kızları ikna etmemin üzerine üstümüz giyip hastaneye gitmeye karar verdik tam kapıdan çıktık ki bu sırada selim arada " GELMENİZE HİÇ GEREK YOK ÇÜNKÜ BİZ GELİYORUZ BUĞRA TEHLİKEYİ ATLATTI YARaSINA PANSUMAN YAPTIRACAĞIZ VE EVE GELECEĞİZ DOKTOR EVDE DURMASININ Bİ SAKINCA OLACAĞINI SÖYLEMEDİ BİZDE HEMEN ÇIKIŞ İŞLEMLERİNİ BAŞALTTIK VE GELİYORUZ " dedi çiçek vakasından sonra morelim yerine gelmişti hemen eve girdim ortalığı topladım ve mutfağa geçip buğra için yiyecek bişeyler hazırlamaya başladım heyecanla gelmelerini bekliyordum.Kapını çalmasıyla yerimden uçarak kapıyı açtım çocuklar gelmişti yüzmde güller açıyordu buğrayI yavaşcA yatağa yatırdılar Bundan 10 dakika sonra kapı yeniden çaldı kapıyı açtığımda kapıda bi kız vardı konuşmay başladı" BUĞRA BURDAMI SEN ONUN ARKADAŞISIN GALİBA BANA BURAYA GELCEKLERİNİ SÖYLEDİLER" dedi ve o an buğrayı çiğ çiğ yiyesim geldi kız daha gir demedn beni iterek içeri girdi ben ise şoka girdim kapıyı zorla kapatıp kendi odama çıktım ağlayarak yatağa attım kendimi her şeyi kırıp parçalamak istiyodum hem ben hangi akkıla gidip buğraya onu sevdiğimi söylerimki gerçi ben söylerim çünkü ben malım ama hata bende ona güvenmemen lazımdı çocuk kendi ağızıyla söyledi beni sevme diye bense gittim daha çok aşık oldum . Sinirimi atmam lazımıdı ben herzaman yazılar şiirler ve makaller yazrdım şimmide sinirimi atmak için buğraya mektup yazıcaktım dolabı hızlıca açıp kalem ve kağıt aldım ve yazmaya başladım.