Bu bölüm; geçen gece yapılan yorum bombardımanında emeği geçen bütün çiçek kızlara ithaf edilmiştir💘
300 vote 500 yorum sonrasında yeni bölümü atacağım🌸
Keyifli okumalar💐
Bazı bitişler vardı hayatta. Geri dönüşü olmayan, son pişmanlığın asla fayda vermeyeceği bitişler...
İnsanoğlu doğar, büyür, aşık olurdu.
Ve Aşk, kiminin hayatının bitişi iken, kimini yeniden bağlardı hayata.
Kimsesiz kalan kalbi ısıtmaya yeten elbette başka bir kalp olabilirdi.
Yıllardır kimsesizlik imparatorluğunu yöneten adam karşısında ki kadına baktı.
Onun kimsesiz kalbini ısıtan kalbin sahibine...
Kadın tek nefeste dile getirmişti ne istediğini.
Artık kalbini ısıtmak istemiyordu demek.
Ayağa kalkıp karısının karşısında durdu, oturan kadın adamın gözlerine bakmak için başını kaldırdı.
Merdanoğlu hafifçe eğilip kadının alnını öptü.
"Yatağa geçip dinlen, daha yeni dikişler alındı"
Hüma kaşlarını çatarak baktı adama. Duymuyor muydu kendisini?
"Duymuyor musun beni? Boşanmak istiyorum dedim"
Elbette adam duymuştu, ama Hümanın bilmediği bir şey vardı
"Duydum güzelim, ama sana başında söylemiştim değil mi? Bana kendi kalbinle sen geldin, artık bırakmam seni demiştim. Ve öyle hatırlıyorum ki sen de kabul etmiştin"
Hüma ayağa kalkıp adamın karşısında durdu.
"O zamanla bu zaman bir değil Merdanoğlu"
Kelimeler adama değmeden yere düşüyordu.
Sinirleri iyice laçkalaşmış kadın için durum gitgide zorlaşıyordu. Sığınacak limanı kendi elleriyle kendisini yok etmişti, acısını en çok adama anlatmak istiyordu ama şuan karşısında tüm heybetiyle duran adam çok çok uzaktaydı.
"Anlamıyorsun"
Dedi kısık sesiyle. Oysa en çok ona konuşmak, onun tarafından anlaşılmak istiyordu.
Merdanoğlu bir adım geri çekildi.
"Mantığını devre dışı bıraktığın bir dönemdesin, mantıklı bir şey istesen ayağının altına sererdim. Ama bu dediğinde mantık yok"
Mantık arayan adam sahi miydi?
"Benim vurulmam mantıklı mıydı, bebeğimin ölmesi, seninle arama uçurumlar girmesi, hayatımın mahvolması. Bunların hepsi mantıklı mıydı?"
Hüma sinirlendikçe gözyaşları bir bir yanağında ki yolu seyretti
Kadının ağlaması adamın elini kolunu daha da bağlıyordu.
O da isterdi sakin bir hayat sürüp, karısı ve çocuklarıyla mutlu yuvasının olmasını. Ama kadına en başında bunları vadetmemişti. Kadının kendisine vadedilmeyen şeyleri istemesi hoş değildi.
Hüma hala ağlamasına devam ederken adam sağ elini kaldırıp kadının yanağına koyacakken Hüma başını çevirdi.
"İstemiyorum"
Son bir haftada kadından fazlasıyla duymuştu istenmediğini.
Arkasını dönüp evden çıkacakken kadının hıçkırıkları arasında dedikleriyle olduğu yerde kaldı bir süre
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MERDANOĞLU
General FictionBir senede olmayan bir gecede olur, peki bir insan en fazla nelere mecbur bırakılır? Bir gece ve o gecenin beraberinde getirdiği mecburiyetler. Bizimle misin? Bu platformda MERDANOĞLU adıyla yazılan ilk ve tek kitaptır
