MERDANOĞLU

1. BÖLÜM "KARŞILAŞMA"

Yepyeni kurguyla hepinize merhaba!

Çok uzatmadan maceramıza başlayalım istiyorum. Bu kurguyu sizinle paylaşmak için can atıyordum çünkü.

Kitaplarla ilgili duyurular için profilimi takip etmeyi unutmayın 💫

Keyifli okumalar ❤️

Oturduğu koltuktan gerinerek hareket etmeye çalıştı genç kız. Öğlene kadar bünyesinin kapasitesini aşacak kadar hastaya bakmış, deyim yerindeyse canı çıkmıştı.

Kapının tıklatılmasıyla içeriye Kaya'nın girmesi bir olmuştu.

 Kaya karşısında ki genç kıza olan ilgisini hiçbir zaman saklamamış aksine sürekli dile getirerek kızdan tek bir adım bekliyordu. Hüma güzel bir kadındı. Mavi gözleri, beyaz teni, yanağında kızın sürekli şikayetçi olduğu doğuştan gelen rose kızarıklıkları... Kızın kusur olarak gördüğü her şey Kaya için mücevherdi.

 3 yıl olmuştu ama karşısında ki kadın ona o adımı atmaya niyet etmemişti bile. Ama genç adamın da pes etmeye pek niyeti yoktu. Ne kadar gerekiyorsa gereksin bekleyecekti.

Hüma Kaya'yı gördüğüne sevinmişti. Kaya onun için önemli bir arkadaştı. Kendisine olan ilgisinin de pek ala farkındaydı, ama ona beslediği sevgi arkadaşlıktan öteye geçemiyordu.

"Yemeğe çıkacağım, sen de yorulmuşsun hadi gel çıkalım"  

Hüma saatlerdir bu teklifi bekliyormuşcasına ayaklandı. Bir yemek ona iyi gelecekti.

Hastanenin yakınlarında bir yere oturup sipariş verdiler.

Hüma Kaya'da bir haller olduğunun farkındaydı. Kıvranıyordu resmen adam!

"Bana söylemek istediğin bir şey mi var Kaya?"

Kaya duruşunu dikleştirip hafif öksürdü.

"Aslında var Hüma. Ama bunu şimdi değil de akşam yemeğinde konuşmak istiyorum. Bana ayıracak bir akşam yemeği vaktin varsa çok memnun olurum"

Genç kız konuşacakları konuyu az çok anlamıştı. 

"Yarın akşam Eskişehir'e gitmem gerek eğitim için. Döndüğüm zaman konuşalım"

başıyla onayladı genç adam.

Yemeklerini sessizce yedikten sonra ayaklandılar.

Hastaneye girdiklerinde arkalarından seslenen sesle ikili o yöne döndü

"Kaya hocam, Acil ameliyathaneye gelmelisiniz"

Yanından hızla giden genç adamın ardından odasına çıktı Hüma.

Öğleden sonraya kalan hastalarıyla sıra sıra ilgilenmişti. 

Dün sabah girdiği hastaneden ancak bu akşam 21.00'de çıkacaktı. Nöbetinin son saatlerine girmişti ama artık kalem tutacak hali dahi kalmamıştı.

Kapının tıklatılmasıyla elinde ki kalemi masaya bıraktı.

"Gel"

Kaya kocaman gülümsemesiyle kapıdaydı.

"Nöbetiniz bitti tabii Hüma hanım. Hazırlanmaya başlamışsınız"

"Evet bitti Kaya bey siz buradasınız daha sanırım?"

"Ben bugün de buradayım. İstersen seni bırakayım?"

Bir yandan konuşup bir yandan kabanını giydi genç kız

"Hayır teşekkür ederim, ben giderim. Sana iyi nöbetler"

Adam gergince elinde ki telefonunu diğer avuç içine vurup durdu. Kapının çalmasıyla içeriye giren adama baktı.