Po prostu cię kocham...

20. Zostan ze mna

————-
(Chciałam ogłosić ze tez rozdział nie jest kontynuacją rozdziału 19. Teraz będziemy Jay'em. Dopiero pod koniec jest kontynuacja)

Dziękuje i zapraszam do czytania 20 rozdziału!
————
Pov Jayden :

Wstałem niewyspany.
Przez całą noc nie mogłem zasnąć.

Dosłownie zasnąłem o 5 a wstałem o 6:30.

Nic nie dało rady żeby o niej zapomnieć. Ona mnie zostawiła, lecz ja tak nie zostawię.

Mimo ze się ze mną pożegnała... ja... ja ją nie opuszczę.

Kocham ją. A ona...

Do drzwi ktoś zapukał.

Niestety, ale musiałem pójść sprawdzić.
Okazał się Archer.

- chłopie?! Co ci się stało?- zapytał wchodząc do środka.

- nie wyspałem się.- odpowiedziałem ziewając.

- właśnie widzie. Gdzie Hazel, już dawno jej nie widziałem?

On nic jeszcze nie wie...

- hallo? Ziemia do Jay'a.- powiedział chłopak machając ręką.- gdzie Haze?- pyta ponownie.

- ona... ona opuściła.-odpowiedziałem.

- jak to opuściła?

- to koniec... z nami.- odpowiedziałem niewyraźnie.

- Jay. Ja pierdole.- powiedział chowający twarz ze swoimi dłońmi.- co ty narobiłeś?

Nie wiem czy mu mówić...

- zdradziłem ją...

Chłopak prychnął i zaczął klaskać dłońmi.
- kurwa super. Super. Brawo Jay, po prostu  gratuluje.- warknął blondyn.

Po chwili nastała cisza. Spojrzałem się na Archer'a i akurat się mnie zapytał.
- jadłeś coś w ogóle?

- co to za pytanie?- zmarszczyłem brwi

- Jay znam cię. Jadłeś coś?

Nic nie jadłem o dwóch dni...

- nie.- wyszeptałem.

Chłopak westchnął i poszedł do kuchni.

Wrócił z kanapką.

- nie jestem głodny.- odpowiedziałem.

Jestem... ale nie mogę tego wszystkiego tak jakby. Ułożyć...?

- Jay. Proszę cię, zjedź.- rzekł prosząc.- chociaż mały kęs.

Przewróciłem oczami i wziąłem mały kęs kanapki.

Już dawno nic nie jadłem, wiec chciałem to wypluć. Ale zjadłem.

- co teraz zrobisz?- zapytał się nagle

Dobre pytania zasługują na dobre odpowiedzi.

- mam zamiar ją mieć z powrotem.

***

Po zjedzeniu i chwile gadaniu z Archer'em.
Uszykowałem się.