Bir Gün Büyücünün Yardımcısı Oldum

Yer Altı

Denekler.... Bu evrende büyü başından beri hüküm sürdüyse bunu sömürenler hep olucaktı... Açıkcası her evrende insanlar olduğu için bu çokta farklı değildi...
11.kattaki notların nedense o adam hakkında olduğunu seziyorum... Aaron bana bu yüzden okutmamıştı.. Saygı duysam bile bu saygı merkaımım önüne şu an geçmezdi... Tüm araştırmaları topladım... Küreler.... İkisine dokunmuştum ve renkleri görebilmiştim... Hepsini dokunursam neler görecektim acaba...

-burda işlerim var... Yukarı çık sen bir çıraksın... Unutma... Ellie senden ellieyi izlemeni istiyorum gözün üstünde olsun...

Hala o adamla Mary nin bir ilişkisi olduğunu düşünüyordum... Benim olası bir çıkarımımdı... Buna sadece Ellie ile ulaşabilirdim...

-ah yanına Victoru alabilirsin... Onunla konuşmanı istiyorum...

-YANINAAA!!! ÖHÖMM!! ben üzgünüm bu.. Böyle bir ihtimal... Sadece...

-evet sadece ben yapabilirim... Bı kattayken Victor burda ama konuşamaz... Ona seni takip etmesini söyleyeceğim... Yanlış bişey yapa... Senden hoşlanmıyor zaten... O kontorlü zor bir varlıktır... Bu yüzden deneme bile... Git...

11.katta yanlız kaldım az bir sürem vardı aaronu daha fazla şüphelendiremezdim...
Bu küreler basit anı gösterici veya evren temsillerinden ibaret olduklarını düşünmüyorum...
Renksiz bir küreye dokundum ve çok farklı bir şey gördüm...

-Ava... Ava.... Ava nihayet uyandın ha... İyileşiyorsun... Şaçını rengi bile evrene uyum sağladı hah!!!

-lucas....

-beni iyi dinle karabüyü kullanlar evren yolcusu olmaya uygun değiller o yüzden bunu sadece bir yada kez yapabilirim... Seninle kendimi geçireceğim için ben orda mahsur kalacağım... Buraya geri dönüceksin en güvenli yer burası ait olduğun yer unutma... O adamı bulmalısın... O adam... Her şeyi bitiren kişi sana kapıyı nasıl kapmam gerektiğini söylecek kişi... Bunları hatırladığında ben belki yanında olmayacağım ve bencilce bir istek olabilir ama sadece herkesin gerçekleri öğrenmesini istiyorum... Bizi nasıl kullandıklarını imparatorun sapkın isteklerini onlarca insanın neden öldüğünü.... Lütfen... Kendine dikkat et... Birazdan hafızan silinecek ve benim gücümünde sonuna geleceğiz... Bundan sonra teksin...

-öğğğğ!!! L-lucas....

-geçicek dayan...

İnanılmaz acı içinde kıvranırken evrendeler arasındaki yolculuğu hatırlıyordum... Yaralı olduğumda ruhumu ve anılarımın nasıl aktarılıp kurtarıldığını... Lucas...gözlerimden yaşlar akarken buz gibi kolların arasında gözlerimi açtım... Tüm bebeklerin olduğu bir odaya kondum... Lois doktor önlüğüyle karşıma geçti ve ismimin yazılı olduğu onun verdiği ismi yanıma yapıştırdı ve bana değişik bir bakış fırlatıp yok oldu...

Gözlerimi açtığımda deli gibi ağlıyordum... Neden bilmiyorum ama lucasın beni için yaptıkları boş değildi.... Kanlar içinde şu an durduğum ve Küreye dokunduğum yerdeyken onu mükemmel bir şekilde durumu ele alması ve gücünü dizginlerken çektiği acı... Yaşlarımı durduramıyordu... Aptal küçük bir çocuk gibi yere çökmüş sadece ağlıyordum...

Ama belkide bu sahneyi öngören biri vardı... Küre in durduğu standa bir kağıt parçası sıkıştırılmıştı... Bir bar adresi... Kağıdı aldım ve toparladım... Yukarıya çıkıp her zamanki günümü tamamlamak için gülümsedim derslere girdim ziyarete gelen oliver şu dondurmadan getirmişti... Herkes oliverı çok tuhaf bulmuştu ama sevmişlerdi de... Lowell etrafta telaşla dolanıyor black ise gölgelerden yanımandsn geçiyordu... Victorsuz açıkcası biraz yalnızdım..zihnimin içinden onunla hep konuşurduk...
Victor la konuşurken zaman zaman onda kendimden parçalar görürdüm bu beklenmedik şekilde hoşuma giderdi...