Martin

78 10 0
                                    

7 uur later in de kelder

'Zouden ze al weg zijn?' Vroeg Samuel aan Rob. Rob haalde zijn schouders op. 'Daar kunnen we maar op 1 manier achter komen, nietwaar?' Antwoordde hij. Samuel liep naar de destilleermachine. Hij had 3 jerrycans vol alcohol gemaakt. 'We hebben wel genoeg brandstof,' zei hij. Tijd om te gaan!' Ronald liep naar het luik en duwde hem heel zachtjes en voorzichtig open. Hij zag maar èèn zombie staan. Zonder geluid te maken kroop hij uit het luik, en liep naar de rug van de zombie toe. Hij hield zijn bijl in de aanslag, en zijn zeis zat op zijn rug. Toen hij bij de zombie was pakte hij het haar van de zombie vast, en voordat de zombie geluid kon maken sloeg Ronald met zijn bijl de nek door het midden. De zombie viel als een lappenpop in elkaar. 'Netjes,' fluisterde Samuel, die ook uit het gat was gekropen. 'Laten we gaan,' fluisterde Rob. Door het donker van de nacht slopen ze naar buiten. In het weiland begonnen ze te rennen. Ze stopten niet tot ze bij het busje waren. 'Eindelijk!' Zei Samuel, en van pure opluchting begon hij te lachen. Iedereen lachte mee. 'Tijd om het spul erin te gooien!' Zei Samuel, en hij goot de jerrycan leeg in de motor. Hij wou de volgende pakken, maar plots begon Amy te gillen. Een zombie had haar vastgepakt. Krijsend probeerde ze de zombie van haar weg te duwen. Ronald pakte zijn zeis snel, maar voordat iemand verder wat kon doen klonk er een geweerschot. De zombie viel neer. Amy deinsde achteruit. Er stond een man met een donderbus. Er kwam kruitdamp uit de loop. 'Mijn naam is Martin,' zei hij. 'Ik ben ook een overlever...'

Man or BeastWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu