Sorry for everything (ចប់)

<Sorry For Everything> Part:14

Part:14

<<ណ្ហើយ!! ប៉ាឯងតែអញ្ចឹងរហូតកុំគិតច្រើន ហើយពួកឯងញាំអីឬនៅ? បើនៅម៉ាក់ឲគេរៀប ចំឲ>> លោកស្រីផាក និយាយសម្រួលបរិ

យកាស

<<ពួកខ្ញុំញាំហើយម៉ាក់ អឹម!!ខ្ញុំនាំជុងវ៉ុនទៅបន្ទប់ សិនហើយណាម៉ាក់>>

<<ហឹមៗ ទៅចុះម៉ាក់រកទៅមើលប៉ាកូនដែល>>

<<បាទ តោះជុងវ៉ុន>> ជេយ៍ដាក់ម៉ាក់បន្តិច រួចក៏ អូសដៃជុងវ៉ុនដើរចេញទៅ.

>JAY ROOM

<<អូហូ!!! >>មកដល់បន្ទប់ជេយ៍ភ្លាមជុងវ៉ុន លាន់មាត់ភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង បន្ទប់របស់ជេយ៍ដូច វាំងយ៉ាងចឹង របស់របរគឺសុទ្ធសឹងតែរបស់ មានតម្លៃទាំងអស់ បើនិយាយឲឆាប់យល់ទៅ គ្រាន់តែរបស់របរនៅក្នុងបន្ទប់របស់ជេយ៍ ចំណាយអស់រាប់រយម៉ឺន ចាយមួយជាតិទៀតក៏ មិនអស់ដែលបើគិតជាទឹកប្រាក់

<<យ៉ាងមិចនិង? >>

<<ជេយ៍!! បន្ទប់របស់លោកធំខ្លាំងណាស់ របស់ ទាំងនេះ អូហូ មើលទៅថ្លៃខ្លាំងណាស់ហើយ>> ជុងវ៉ុនលើកដៃអង្អែលថ្នមៗ គេមិនដែលឃើញ បន្ទប់ណាដូចបន្ទប់ជេយ៍ទេ នេះប្រហែលមានតែ ជេយ៍ម្នាក់ហើយ

<<ស្អាតទេ? >>

<<ស្អាតខ្លាំងណាស់>>

<<ចុះជុងវ៉ុនចង់នៅកន្លែងបែបនេះទេ?? >>ជេយ៍ លោរមុខទៅរកជុងវ៉ុន ហើយក៏ដាក់ចង្ការបស់ខ្លួន ផ្អែកលើស្មាជុងវ៉ុន

<<អឹម ចង់ខ្លាំងណាស់>>

<<ចឹងជុងវ៉ុនមកធ្វើប្រពន្ធរបស់បងមកនិងបាន រស់នៅកន្លែងបែបនេះហើយ>> គ្រាន់តែឮជេយ៍ និយាយបែបនេះភ្លាមជុងវ៉ុនងៀកមករកយ៉ាង លឿន

<<លោកឆ្កួតឬ ខ្ញុំជាប្រុសទៅធ្វើប្រពន្ធលោកមិច និងកើត>> រាងតូចសម្លក់ថ្លែរ និយាយអីគ្មានគិត ទាល់តែសោះ

<<មិចថាមិនកើត សម័យឥឡូវគេលែងប្រកាន់ ហើយ នោះសម្លឹងមើលខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់ទៅ មើល រាងរ៉ូវតូចមួយបែបនេះ ចង់ធ្វើប្តីគេមិចនិង កើតហាសំ>> ជេយ៍និយាយទាំងលើកដៃចង្អុរទៅ កញ្ចក់ឲជុងវ៉ុនមើលរូបរាងរបស់ខ្លួន ត្រូវហើយ ជុងវ៉ុននេះណាគឺតូចខ្លាំងណាស់ បើសម្រស់វិញ នោះមិនចាញ់មនុស្សស្រីទេ បែបនេះហើយ ទើបបានជាជេយ៍ឃើញភ្លាមបាក់ភ្លាមបែបនេះ