<Sorry For Everything>Part:44

482 43 1
                                        

       <Sorry For Everything>

     Part:44

   ប្រាវ!

    កំពុងតែលាងចានសុខៗជុងវ៉ុនក៏វាសដៃត្រូវកែវក្បែរនោះធ្លាក់បែកពេញការ៉ូ

«ជុងវ៉ុនមានរឿងអី? កើតអីឬអត់?» ក្រោយពីឮសូររបស់ធ្លាក់បែកស៊ូនូក៏រត់មកសួរយ៉ាងលឿន

«មិនអីទេ គ្រាន់តែវាសដៃប៉ះកែវធ្លាក់បែកបន្តិច»

«ឯងកើតអីឬអត់? មុខដូចជាស្លេក ឈឺមែនទេ?» គេលើកដៃទៅស្ទាបថ្ងាសជុងវ៉ុន

«យើងមិនអីទេ គ្រាន់តែអារម្មណ៍មិនសូវមានក្នុងខ្លួន»

«ចឹងឯងទៅសម្រាកទៅទុកឲយើងជាអ្នកលាងបន្ត»

«រំខានឯងហើយណា»

«មិនអីទេ» ជុងវ៉ុនងក់ក្បាលញញឹមទាំងមុខស្ងួត ហើយក៏ដើរទៅអង្គុយលើសាឡុងទាំងឈឺក្បាលតូកៗ

«ពេលនេះគេទៅឬនៅ?» អង្គុយមិនទាន់ទាំងក្តៅសាឡុងស្រួលបួលផង ជុងវ៉ុនក៏នឹកឃើញដល់ជេយ៍ នេះយូរគ្រាន់ហើយគេត្រឡប់ទៅវិញឬនៅ? ដោយចង់ដឹងឲប្រាកដចិត្តជុងវ៉ុនក៏ងើបដើរទៅមើលមុខទ្វារ តែមើលឃើញតែឡានមិនឃើញមនុស្ស

«គេទៅណា មិចក៏ទុកឡានចោល» ជុងវ៉ុនបោះជំហានទៅមុខមួយៗទៅឲច្បាស់ថាជេយ៍ទៅណាបាត់ហើយ។

«ជេយ៍!» គ្រាន់តែទៅដល់មុខរបងភ្លាមជុងវ៉ុនភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ក្រោយឃើញជេយ៍សន្លប់ឈឹងលែងដឹងអ្វី ហើយថែមទាំងមានឈាមហូរសស្រាក់មិនឈប់

«ជេយ៍លោកយ៉ាងមិចហើយ ជេយ៍!ឆាប់ដឹងខ្លួនមក»ជុងវ៉ុនលើករាងកាយជេយ៍ត្រកងឡើងទាំងភ័យបុកពោះ មើលចុះពេលនេះឈាមស្រោចពេញខ្លួនគេទៅហើយ។ ដោយមិនអាចបង្អង់ពេលយូរបាន ជុងវ៉ុនក៏ប្រមូលកម្លាំងទាំងប៉ុន្មានចាប់លើកគ្រាជេយ៍ឡើង នាំគេទៅក្នុងផ្ទះ

«ស៊ូនូ នីគីជួយផង» ស្រែកស្រែកសុំជំនួយពីជុងវ៉ុនលាន់ឮពេញផ្ទះ ធ្វើឲនាក់ទាំងពីររត់ស្ទុះចេញមក

«មានរឿងអី?»

«ស្លាប់ហើយ នេះអ្នកណាកើតអីជុងវ៉ុន»

«មកជួយគ្នាសិនមកណា»

«អឹមៗ» អ្នកទាំងបីនាំគ្នាលីរាងកាយជេយ៍ទៅដាក់លើសាឡុង មុខមាត់ជេយ៍ក៏ចាប់ផ្តើមស្លេកស្លាំង ឯខ្លួនបែកញើសសស្រាក់

Sorry for everything (ចប់)Where stories live. Discover now