Yeryüzündeki İnciler | Sope'

My angel is with me

Final
(Uzatırsam saçmalarım)

Lütfen çok yorum yapın... 🥺🥺

Mezarlıklar...

Çoğu insan mezarlıklardan korkar. Bazıları için ise kendilerini en iyi hissettikleri yerdir. Çünkü orada bir zamanlar belki de çok yakın oldukları kişiler yatmaktadır. Onların yanına gidip konuştuklarında veya sadece yanlarında durduklarında bile iyi hissederler. Aynı şekilde yatan kişinin de onları hissettiğini söylerler.

Açıkçası buna katılıyordum. Mezarlıklar korkulacak yerler olması aksine insanı güvende hissettirecek bir yerdi.

Aralarından geçtiğim mezarlar üzerinde gözlerimi gezdiriyor ve adları okuyordum. Yanımda elimi tutan küçüğümde aynısını yapıyor ve okuduğu adları bana söylüyordu. Onu ilk defa buraya getiriyordum, açıkçası endişeliydim çünkü yaşı küçüktü. Fakat o oldukça olgun davranıyordu.

Onu buraya getirmemin nedeni gülümsetmiyordu. Fakat ben iyi hissetmesi için gülümsemek zorundayım. Ona yıllar önce melek olmuş biri ile onu tanıştırmak istediğimi söylediğimde beni hızla kabul etmişti. Bu imkansız görülse de onun bunu hissedeceğini düşünüyordum. Açıkçası iyi hissedecekse her şeyi yapabilirdim.

13 yıl önce...

Taehyung'un dediklerini dinlemiş ve hızla evdeki birkaç eşyamızı da toplamış ve dışarı çıkmıştık. Aklım az önce olanları almamıştı, bu yüzden düşünmemeye çalışıp yerde öylece oturan Hoseok'u kucağıma alıp evden uzaklaştırmıştım.

Bununla birlikte Taehyung eline aldığı benzini evin her yerine dağıtmıştı. Ardından evden çıkarak, cebinden çıkardığı çakmağı yakmış ve hızla yanımıza yaklaşarak arkasını dönüp az önce benzin döktüğü eve fırlatmıştı.

Şokla onu izlerken ev bir anda alev almış ve yanmaya başlamıştı. Ateş her yeri sararken istemsizce geriye doğru kaymaya başlamıştım. O sırada kucağımdan inmek isteyen Hoseok'u indirmiş ve yüzüne bakmıştım. Ağlıyordu, durmadan kendini yıpratarak ağlıyordu. Ağlarken bir yandan titriyor ve bulunduğu yerde gittikçe küçülüp kendi kendine konuşuyordu.

İstemedim, onu öldürmek istemedim. Katil değilim ben, hayır hayır, katıl olamam ben. Hayır.

Hangi ara yanımıza geldiğini anlayamadığım Taehyung, hızla elini Hoseok'un iki yakasına atmış ve yüzüne bakması için konumlandırmıştı.

"KENDİNE GEL ARTIK!"

Hoseok'un ağlaması daha da şiddetlenirken, Taehyung ondan beklemediğim bir şey yapıp ona tokat atmıştı. Hoseok'un anlık sesi kesildiğinde benim gibi herkes tepki göstermişti.

"SEN NE YAPTI-!"

"KAPA ÇENENİ MİN!"

Sinirlensem de susmuş ve yapacağı şeyi izlemeye başlamıştım. O sırada Hoseok'un aniden ağlamayı kesip ona baktığını görmüştüm. Daha çok ağlamasını beklerken o susmuştu. Onun bu hali daha çok canımı yakarken Jimin aniden bağırmıştı.