Ενα αξεχαστο καλοκαιρι..

30

Η Νεφελη ειχε ξυπνησει εδω και ωρα ομως χουζουρευε στην αγκαλια του αγαπημενου της.Λατρευε την αγκαλια του.Της ειχε λειψει.Της ειχε λειψει η αισθηση του!
Το τηλεφωνο ξαφνικα αρχισε να χτυπαει.Εκλεισε τα ματια της για να την εχει περισσιτερη ωρα αγκαλια ο κωνσταντινος.
"Ναι;"
"Ελα βρε ελευθερια μου πρωι πρωι"
"Τι;Καλα γλυκια μου ερχομαι αμεσως"
"Ναι και γω!"
Ειπε και το εκλεισε.Ετοιμαστηκε και εφυγε.
Τα δακρυα εκαναν την εμφανιση τους.
Γιατι;;Γιατι;Γιατι με εκδηκητε ετσι;Λεει την πρωην του γλυκια του και της μιλαει τρυφερα.Σηκωθηκε και πηγε σε αυτην!Ημουν γι αυτον απλα ενα πηδημα!
Δεν αντεχω αλλο πονο!Θα φυγω!θα φυγω σημεερα κιολας.
Σκεφτοταν καθως εβαζε τα ρουχα της.
Πηρε ενα ταξι και σταθηκε εξω απο το σπιτι της μαρια.Τα δακρυα αυξανονταν.
Δεν μπορουσε να αναπνευση..
Χτυπησε διστακτικα την πορτα τρεις φορες,ωσπου ανοιξε η πορτα.
Η νεφελη επεσε στην αγκαλια της μαριας και εκλαιγε με λυγμους.
"Κοριτσι μου;τι συνεβει;"
Εκεινη δεν μπορουσε να μιλησει απο το κλαμα..
"Ελα ηρεμησε"την βοηθησε να περασει στο δωματιο.Την εβαλε να ξαολωσει και της εφερε χαρτομαντιλα και νερο.
"Τωρα που ηρεμησες πες μου τι εγινε"
Η νεφελη αρχισε να διηγηται καθε λεπτομερια στην φιλη της.Εκλαιγε ασταματητα!
" μα βρε κοριτσι μου...μηπως παρεξηγησες;"
" τι λες μαρια;της μιλουσε τοσο τρυφερα!και ετρεξε αμεσως κοντα της.Αλλα ρε συ μαρια φαινονταν ολα τοσο αληθινα χθες βραδυ.Απλα ηθελε να με εκδικηθει!"
"Μαλιστα!και τι θα κανεις τωρα;"
" τι θα κανωω;θα φυγω με το πρωτο αεροπλανο!Μακρια απο αυτον!"
"Μαα μολις ηρθες"
"Το ξερω αλλα καταλαβε με!Δεν μπορω να ζω στο ψεμμα αλλο.Ποναω!"
"Οπως θες.θα ειδοποιησω την θαλια να σας κλεισει εισητηρια.Ξεκουρασου.Θες να σου φερω κατι;εφαγες;"
"Οχι δεν καυεβαινει μπουκια κατω.Ποναει αφανταστα το στομαχι μου!"
"Καλα μικρη μου." ειπε και βγηκε απο το δωματιο.
Ξαπλωσε να κοιμηθει αλλα δεν μπορουσε!
Οι σκεψεις την κατεκλειζαν.
Τα δακρυα δεν αργησαν να κανουν την εμφανιση τους ξανα.
Ωσπου μια ξαφνικη ανακατοσουρα της ηρθε και ετρεξε στο μπανιο για εμμετο.
Απο την αφαγια ειναι αλλα δεν τρωω τωρα γιατι θα μπω σε αεροπλανο. Σκεφτηκε.
Βγηκε στο σαλονι και ειδε την θαλια να συζηταει με την μαρια.Εκεινη σηκωθηκε για να την αγκαλιασει. "Κοριτσακι μου.."
Της ειπε.
Εκεινη χαμογελασε στραβα.
"Αν δεμ θες να ερθεις ακομα ειναι ενταξει."
"Μην εισαι χαζη..φευγουμε σε 1μιση ωρα."
"Ενταξει παω να ετοιμαστω."ειπε και εφυγε.
Μαζεψε τα ρουχα της,τα καλλιντικα της και Μεσα σε μιση ωρα ηταν ετοιμη.
"Παμε;"ειπε οταν βγηκε απο το δωματιο.
"Παμε "της ειπε η θαλια.
Η Νεφελη αγκαλιασε την μαρια.
"Συγνωμη!Σε ευχαριστω για ολα!Σ αγαπαω!"της ψιθυρισε.
Εκεινη εβαλε τα κλαματα και η Νεφελη μαζεψε τα κομματια της και εφυγε.
Μετα απο εικοσι λεπτα ηταν στο αεροδρομιο και προλαβαν στο τσακ να επιβηβαστουν.Ηταν πολυ κουρασμενη και την πηρε ο υπνος.Ετσι δεν καταλαβε ποτε εφτασαν.
Την ξυπνησε η θαλια οταν πλεον προσγειωθηκαν.
"Φυααμε;"
Εκεινη εγνεψε.
Η θαλια πηρε την βαλιτσα της νεφελης γιατι ειχε ζαλιστει απο το ταξιδι.
Μπηκαν στο πρωτο ταξι που βρηκαν και πηγαν στο σπιτι τους.
Μολις μπηκαν μεσα η νεφελη ετρεξε στην τουαλετα για εμμετο.
Η θαλια ειχε παραξενευτει!
Λες;
Σκεφτηκε.
Μπα.
"Δεν εχω φαει τιποτα και ζαλιζομαι απο το ταξιδι.θα ξαπλωσω λιγο ενταξει;"
Ειπε μολις βγηκε απο το μπανιο.
"Ενταξει."απαντησε
Η νεφελη μπηκε στο δωματιο της και σκεπαστηκε με δυο χοντρες κουβερτες.
Κρυωνε πολυ!
Εβγαλε το θερμομεετρο και το εβαλε.
38.7!
Μπραβο νεφελη καλοκαιριατικα!
Ειπε στον εαυτο της.
Σκεπαστηκε καλα και κοιμηθηκε.
Ξυπνησε μετα απο δυο ωρες και ειδε την θαλια να φτιαχνει την τουλαπα της.
"Τι κανεις εκει;"
"Ωχ.εκτος απο αρρωστη εισαι και τυφλη;"
"Σταματα!γιατι φτιαχνεις την τουλαπα μου;"
"Γιατι εισαι αρρωστη και δεν θα σε αφησω να κουραστεις!"
"Μα δεν θελω τωρα που θα κατσεις για λιγο εδω να νε νταντευεις"
"Σωπα παραπονιαρα"
Της ειπε και τοτε ηρθε στην νεφελη ταση για εμμετο.
Ετρεξε στο μπανιο και εβγαλε οτι υπηρχε εκει μεσα..
"Θα σου φτιαξω σουπα"ειπε συμπαιρενοντας η θαλια.
Ετσι συνεχειστικε ολη η εβδομαδα.
Ο πυρετος απο την τριτη μερα ειχε φυγει ομως ο εμμετος η ζαλαδα και η ανακατοσουρα εμεναν σταθερες!
"Μι; βδομαδα εχει περασει και αυτη η ιωση δεν λεει να φυγει!Την δευτερα πρεπει να παω στην δουλεια και αν δεν ειμαι καλα δεν μπορω!"
"Νεφελη..κοιτα..νταξει στηβ αρχη νομιζα οτι ηταν ιωση..ομως τα συμπτωματα ειναι ξεκαθαρα.Πιστευα οτι κοτζαμ γιατρος θα το καταλαβαινες αλλα πιστευω οτι πρεπει να κανεις αυτο το τεστ."
Της εδειξε το τεστε εγκυμοσυνης.
"Και γω το εκχα σκεφτει αλλα δεν θελω ουτε να σκεφτομαι οτι μπορει να ειμαι εγκυος.Δεν γινεται να ειμαι!αποκλειεται!"
"Καντο να δουμεε"της ειπε και της το εδειξε.
Εκεινη το πηρε και οηγε στο μπανιο.
Μετα απο 10 λεπτα βγηκε και τα ματια της ηταν μουσκεμα.
"Λοιπον;"ειπε γεματη ανυπομονησια η θαλια
"Ναι θαλια!Ειμαι εγκυος."
Η θαλια ετρεξε στην αγκαλια της και φωναζεε τσιριζε!
"Θα εχουμε ενα μικρο μικρο σπορακιιι γεει"
"Οχι θαλια"
"Τι οχι;"
"Δεν θα το κρατησω"
"Τι λες;" ειπε και χλομιασε.
"Δεν μπορω!Ο πατερας του εχει σχεση και εγω μονη μου δεν μπορω!"
"Ελα βρε κοριτσι μου..ελα βρε καρδια μου θα σε βοηθησουμε ολοι!Και σχεση να εχει ο πατερας του δεν ειναι τοσο γαιδουρη που να μην το αναγνωρισει."
"Ειπα οχι!δεν μπορω "
"Καλα οπως θες!Ομως ειναι κριμα να στερησεις την ζωη απο αυτο το αγγελουδι!Δεν σας φταιει σε τιποτα"
Η νεφελη χαιδεψε την κοιλια της και οηγε τρεχοντας με δακρυα στα ματια στο δωματιο της.
Μετα απο λιγο κοιμηθηκε.
Ο υπνος της ηταν παλι ανησυχος.
Τωρα ομως ειδε την μαμα της.
Φαινοταν τοσο ζωντανη και γαληνια.
"Νεφελη μου"
"Μαμα.."
"Κοριτσι μου!Σ αγαπαμε!"
"Και γω μαμα!γιατι με αφησατε;"
"Ετσι ηταν γραφτο!"
Η νεφελη εβαλε τα κλαματα.
"Παιδι μου..δεν ηρθαμε να σε αναστατωσουμε.Ηρθαμε να σιυ σταθουμε σαν γονεις!Αυτα τα αγγελουδια που ετοιμαζεσαι να φερεις στον κοσμο ειναι κριμα να πεθανουν πριν καλα καλα αρχισουν να ζουν!"
"Μα..μαμα ειναι αδυνατο να τα μεγαλωσω μονη!"
"Δεν θα εισαι μονη!εχεις τοσους ανθρωπους γυρω σου που σε αγαπανε!"
"Μαμα..γιατι ειπες ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ;"
"Γιατι κοριτσι μου στην κοιλιτσα σου εχεις δυο αστερακια."
"Διδυμα;"
"Ναι παιδι μου!ναι"ειπε ο πατερας της και εφυγαν.
Εκεινη γυρισε πλευρο χαμογελωντας.
Το επομενο πρωι η θαλια ειχε αρχισει να ετοιμαζει πρωινο!Η νεφελη ξυπνησε και ειδε ενα τραπεζι γεματο με φαγητα.
Χαμογελασε.
Τρελη νονα εχετε.
Σκεφτηκε.
"Καλημερα"ειπε και εβγαλε απο τις σκεψεις της την θαλια.
"Καλημερα" ειπς εκεινη και εκατσαν να φανε.
Η νεφςλη εφαγε πρωτη φορα με τοση ευχαριστηση!
"Θα ερθεις αυριο στο γιατρο;"
Ρωτησε τελικα.
"Γιατι για να κανονισεις την δολοφονια του παιδιου σου;"
"Οχι ακριβως.Για να δω πως τα πηγαινουν και να με συμβουλευσει η γιατρος μου.Ειπαμε χειρουργος ειμαι οχι γυναικολογος!Συμβουλες χρειαζομαι"
"Δηλαδη;"ειπε ενω ετρεμε.
"Θα με βοηθησετε;"
"Φυσικααα" ειπς και ετρεξε να την αγκαλιασει.
"Θα εχουμε ενα σπορακκιιιι γιουπιιιι"
"Δυο!"
"Τι δυο;"
"Θα εχουμε δυο σπορακια"
"Διδυμα;που το ξερεις;"
"Ας πουμε..μητρικο ενστικτο..."
Ειπε και χομαγελασε στην αναμνηση του ονειρου της.