Ενα αξεχαστο καλοκαιρι..

42

Τα δακρυα μου ειχαν εμφανιστει ξανα.
Καθε.φορα που λεω αυτη την ιστορια στην κορη μου.
Εδω και 15 χρονια της.την λεω ομβς καθε φορα συγκινουμε.
"Κοριτσια μουυ γυρισα"ακουστηκε η αγαπημενη μου φωνη απο την πορτα.
Η Νεφελη ετρεξε και τον αγκαλιασε.
"Τι κανει το κοριτσι μου;"της ειπε.γλυκα.
Οσα χρονια και αν περασουν αυτον τον αντρα θα τον ερωτευομαι ξανα και ξανα!Καθε μερα και πιο πολυ!
Ηρθε προς το.μερος μου.
"Εκλαιγες;"μου ειπε.
Το καταλαβε.
"Απλα συγκινηθηκα"
"Ειπες παλι την ιστορια των παππουδων της ετσι;"
"Ναι Αχιλλεα μου ναι"του ειπα και τον αγκαλιασα.
Αχχ αυτο το αρωμα του!
"Σε λιγο θα ερθει ο αδερφος σου με την κρυσταλλια"
" τελειααα"ειπα και βγηκα απο την αγκαλια του.
"Σ αγαπαω τοσο πολυυ!"του ειπα
"Και γω σε αγαπαω πολυ!"
Το κουδουνι χτυπησε.
Πηγα και ανοιξαν και μπηκε μεσα η ανυψια μου.
"Κωνσταντινα!"της ειπα και την αγκαλιασα.
"Θειαα..που ειναι η νεφελη;"
"Στο δωματιο της."
Ετρεξε και πηγε.
Μετα μπηκε μεσα ο Φιλιππος.
"Αδερφεε μου!"ειπα και τον αγκαλιασα.
Κρατουσε τον μικρο στα χερια του.
Ο Αχιλλεας του εκανε διαφορες γκριματσες για να γελασει.
Σειρα ειχε η Κρυσταλλια.
"Κοριτσι μουυυ"μου ειπε και μπηκε.
Χαιδεψε την κοιλια μου.
" τι κανει ο μικρος τυρανος;"
" μεγαλωνει"απαντησα.
Καθησαμε στο καθηστικο και παραγγειλαμε φαγητο.
Καθως εφτιαχνα το τραπεζι τους παρατηρουσα ολους.
Τον αχιλλεα,τον φιλιππο,την κρυσταλλια και τα παιδια.
Ειναι η οικογενεια μου και τους ευχαριστω που ειναι εδω.
Γυρισαν και ειδα την φωτογραφια της.μαμας και του μπαμπα.
Χαμογελασα.
Τωρα ξερω γιατι ηταν ευτυχισμενοι οταν εφυγαν..
The end...

Ευχαριστω πολυ που διαβασατε την ιστορια μου.Ελπιζω να σας αρεσε.!