Ενα αξεχαστο καλοκαιρι..

27

Οντως ο χρονος εδειξε.Διαφορετικα πραγματα φυσικα στον καθενα.
Οι μερες και οι μηνες περνουσαν σαν νερο!Η επαφη αναμεσα στον κωνσταντινο και την νεφελη ολο και λιγοστευε.Αυτο τους πληγωνε!Η νεφελη πιστευε οτι ο εφιαλτης της ειχε γινει αληθηνος!Το ιδιο και ο κωνσταντινος!Πιστευε οτι τον βαρεθηκε!Δεν μιλουσαν τοσο συχνα πλεον.Μια με δυο φορες την εβδομαδα!Αυτο τους πονουσε!
Σημερα ειναι 27/4 μια μερα πριν τα γενεθλια της νεφελης και εκεινη νιωθει απαισια!
"Ελαα βρεε κοριτσι μουυυ να βγουμεε σημεραα!"της ελεγε ο φιλιππος και η θαλια
"Ξεχαστε το!"
"Ελα βρεε καντο για μαςς" ειπε η θαλια.
"Οχι!"
" μαα"γκρινιαξε ο φιλιππος
"Καλα!αλλα θα βγουμε για λιγο!"
"Γεειιι"ειπαν και οι δυο ταυτοχρονα!
"Λοιπον παω να ετοιμαστω και σε ενα δυωρο θα περασω να σας παρω με το αυτοκινητο μου!"
"Ενταξει"ειπαν τα κοριτσια και πηγαν γρηγορα να ετοιμαστουν.
Η συγκατοικηση πηγαινε τελεια!Η θαλια ειχε αρχισει να γινεται σωστη νοικοκηρα
"Νεφελη..να βαλω το ασπρο αου φορεμαα;"
"Ναι,αν με αφησεις να βαλω το μπορντο!"
" εγινεεε"ειπε και της εφερε το φορεμα που ηθελε.
Εκαναν μπανιο μια μια,μετα εφτιαξαν τα μαλλια τους και οι δυο σπαστες μπουκλες!Εβαλαν ενα μπορντο κραγιον,τα φορεματα τους και κατι μαυρες γοβες.Μεσα σε δυο ωρες ηταν ετοιμες!Το κουδουνι χτυπησε και εμφανιστηκε μπροστα τους ο φιλιππος.
"Παμε κυριες μου;"ειπε και τις επιασε αγκαζε!εκεινες γελασαν και πηραν το δρομο για το μπαρ.
Ηταν ενα ομορφο μπαρ με ξεσηκωτικη μουσικη!
Περνουσαν πολυ ωραια!
Ξαφνικα τα φωτα κλεινουν!και αρχιζει να παιζει το "χρονια πολλα"
Μεσα απο το πληθος εμφανιζεται η θαλια με μια ταιραστια τουρτακαι ολοιι τραγουδουσαν για εκεινη.Ειχε συγκινηθει.Αφου εσβησε τα κερακια αγκαλιασε τους φιλους της και το κεφι αναψε!Τα σφηνακια εμφανιστηκαν και ολοι οερνουσαν υπεροχα!Ξαφνικα ο φιλιππος παραπατησε και επεσε κατω!
"Ποναωω"ελεγε μεσα απο τα βογγητα του.
Τα κοριτσια ετρεξαν,τον σηκωσαν και τον εβαλαν στο αμαξι για να τον πανε στο νοσοκομειο.Εφτασαν μετα απο πεντε λεπτα.Οι γιατροι ειχαν αργησει να βγουν.Η ωρα ειχε παει 2 και ηταν κουρασμενες.Ο γιατρος βγηκε.
"Κυριες μου"
Εκεινες ετρςξαν κοντα του
"Ειναι καλα;"
"Ναι φυσικα!απλα στραμπουλιξε το ποδι του ομως μπορει να βγει και τωρα!απλα χρειαζεται ξεκουραση!"
"Τελεια!"
Τα κοριτσια πηγαν στι δωματιο που ηταν ο φιλιππος και τον βοηθησαν να σηκωθει γα να πανε σπιτι.
.
.
Εντωμεταξυ,στις 12 ακριβως ο κωνσταντινος ειχε φτασει στην θεσσαλονικη και βρισκοταν εξω απο την πορτα της νεφελης.Χτυπουσε αλλα κανεις δεν απαντησε.Ξαναχτυπησε..τιποτα.Επερνε τηλεφωνο αλλα κανεις δεν απαντησε.Ειχε φρικαρει,ομως για να μην παρει τα νοσοκομεια ενα ενα εκατσε κατω απο τα σκαλια και περιμενε να φανουν.
Οι ωρες περνουσαν βασανηστικα.
Ηταν 3 οταν ειδε την νεφελη να ερχεται αγκαλια με ενα τυπο και να γελανε..
"Ενα βημα..Ουυοπα!"
Σηκωσε το βλεμμα της και παγωσε.Εκεινος ηταν φανερα εκνευρισμενος.
"Καλυτερα να παω σπιτι μου!"ειπε ο φιλιππος καθως ειδε το βλεμμα του κωνσταντινου.
"Οχι!"
"Ναι νεφελη ναι!"ειπε η θαλια και πηρε αυτη στα χερια της τον φιλιππο και γυρισαν προς το αμαξι.
Η νεφελη φιλξσε στο μαγουλο τον φιλιππο και πηγε κοντα στον κωνσταντινο.
"Ποιος ηταν αυτος;"
"Μπορεις να μην φωναζεις;"
"Ποιος ηταν αυτος;"φωναξε ακομα πιο δυνατα
Εκεινη ανοιξε την πορτα και μπηκαν μεσα.
Ο κωνσταντινος εκλεισε την πορτα πισω του.
"Ποιος ειναι αυτος νεφεληηη;"
"Ο φιλιππος"
"Μαλιστα..ο φιλιππος.το λες τοσο χαλαρα..ερχομαι εδω να σου κανω εκπληξη για τα γενεθλια σου και εσυ ερχεσαι μεθυσμενη αγκαλια με τον γκομενο σου!τι μαλακας που ειμαι!"φωναζε
"Ναι εισαι μαλακας!Δεν καταλαβαινεις οτι ειναι κολλητος μου;Δεν ειμαι μεθυσμενη ειχαμε βγει επειδη ημουν χαλια εξαιτιας σου και στραμπουλιξε το ποδι του.Ποτε δεν θα σε απατουσα!"φωναζε και αυτη
"Εξαιτιας μου;;εξαιτιας μου;
Νεφελη σε πηδηξε;"
Εκεινη τον χαστουκισε και αναστατωμενη εκατσε στην κουνιστη καρεκλα.Εβαλε τα κλαματα!
"Δεν με πηδηξε!Δεν ειμαι πουτανα!και επισης ειναι γκευ!"
Εκεινος μολις το ακουσε μετανιωσε για τα λογια του.
"Φυγε!"του φωναξε
"Πηγαινε στην πρωην σου!"
Ηταν αναστατομενη.Ξεφυσηξε και προσοαθησε να μεινει ψυχραιμη.Πλησιασε την καρεκλα και εβαλε το χερι του οανω απο το δικο της.Ενιωσε τον ηλεκτρισμο.
"Τι θες;"την ρωτησε.Αναστεναξε και εκλεισε τα ματια της.Εσενα θελω!
Σκεφτηκε.
"Δεν ξερω!"απαντησε πικρα.
Την κοιταξε μολις εστρεψε τι βλεμμα της μακρια του.Χαθηκε στις σκεψεις τις και εκεινος ακουμπησε το βλεμμα του πανω της.Σκεφτοταν.Παρακαλουσε να γυρισει.Γυρισε οταν εκεινος ειχε κατεβασει πια το βλεμμα που προοριζιταν μονο για εκεινη.Νιωθαν πολλα,μα τα βλεμμα τα τους δεν συναντηθηκαν ξανα.
Εκεινος καταλαβε και εφυγε.
Εκεινη αναψε τσιγαρο.
Και αυτος το ιδιο.
Εμεινε λιγη ωρα εξω απο την πορτα της περιμενοντας να ανοιξει την πορτα και να τον συγχωρησει ομως δεν εγινε ποτε αυτο!
Γυρισε και εφυγε.
Αυτο ηταν το τελος τους λοιπον;