Ενα αξεχαστο καλοκαιρι..

41

"Και εζησαν αυτοι καλα..και εμεις καλυτερα"ειπε η νεφελη στα παιδια της.
Τους ελεγε το ιδιο παραμυθι ξανα και ξανα.Την λατρευαν αυτη την ιστορια τα παιδια.
"Μανουλα;"
"Ελα μελινακι"
"Θα ερθει και ο αχιλλεας σημερα στα γενεθλια μου;"
"Αμεε..και ο αχιλλεας και η κρυσταλια και η νονα με το νονο ολοι!"
"Τι ωραιαα!Πολλα δωρα"πεταχτηκε ο Φιλιπππος.
"Μανουλα"
"Ελα κοριτσι μου;"
"Που ειναι ο μπαμπας μου;"
"Θα ερθει σε λιγο.Ειναι στην δουλεια τωρα.
"Νταξει."
"Λοιπον παιξτε εσεις μεχρι να παρω τηλεφωνο την νονα και την θεια."
" νταξει"ειπαν και οι δυο μαζι.
Κι ομως..σημερα τα μικρα γινονταν 4ρων.
4ολοκληρα χρονια περασαν.
Μονο χαρες ειχαν γνωρισει απο εκεινη την μερα.
Λιγους μηνες μετα απο την νεφελη γεννησε και η θαλια με την μαρια.
Η θαλια ενα πανεμορφο αγορακι τον Αχιλλεα.
Η Μαρια μια πριγκιπισαα.Την Κρυσταλλια.
Ηταν ολοι πανευτυχεις.
"Ελα μωρη μαρια που χαθηκες;"
"Ναα εδω ηταν ο μιλρος κρυωμενος τοσες μερες αλλα ευτυχως τωρα ειναι καλα."
"Μαλιστα.Θα ρθετε το απογευμα ε;"
" φυσικα!"
"Οκ.σε κλεινω γιατι πρεπει να παρω τηλεφωνο και τις υπολοιπες."
"Οκ κουμπαρουλα.Τα λεμε"
Το εκλεισαν και η νεφελη τηλεφωνησε και στα υπολοιπα κοριτσια.
Μετα απο λιγη ωρα το εκλεισε και μπηκε μεσα ο κωνσταντινος.
Η μελινα ετρεξε γρηγορα στην αγκαλια του.
"Μπαμπακα μπαμπακα"ειπε και τοθς εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο.
"Τι κανει το.κοριτσακι μου;"
" περιμενα να ερθεις.Μπαμπακα.Θα ερθει και ο Αχιλλεας το απογευμα.Γιουπιιι"
"Και η Κρυσταλλια"πεταχτηκε ο φιλιππος.
"Χαχαχ..μου φαινεται οτι καποιοι εχουν αδυναμιες σε καποιους"ειπε ο κωνσταντινος και κατεβασε την μελινα απο την αγκαλια του και πηγε και φιλησε την νεφελη.
"Πως πηγε σημερα η δουλεια;"
"Καλα εσενα"
" καλα..ειχαμε πολλους ασθενεις σημερα και κουραστηκα."την φιλησε
"Παιδακια.."ειπε ο κωνσταντινος.
"Ναιι:"ειπαν και οι δυο.με μια φωνη.
"Τι σας εχει ο μπαμπας;"
"Τιιι;"ειπαν ξανα μαζι.
"Ανοιξτε την πορτα."τους ειπε και αυτοι υπακουσαν.
Εκεινος αγκαλιασε την νεφελη που παρατηρουσε τα παιδια τους.
"Ποδηλατα ποδηλατα"φωναζαν.
Ετρεξαν στην αγκαλοα του κωνσταντινου και οι δυο.
"Εισαι ο καλυτερος μπαμπας τους κοσμου"εθπαν και τον φιλησαν.
"Μαλιστα..εμενα με ξεχασατε" ειπε η νεφελη.
Τοτε ο φιλιππος κατεβηκε απο την αγκαλια του μπαμπα του και πηγε και αγκαλιασε την μαμα του.
Τοτε το κουδουνι χτυπησε.
Η νεφελη ανοιξε και εμφανιστηκαν ολοι.
Η Μελινα επεσε πανω στον Αχιλλεα ενω ο φιλιππος αγκαλιασε την κρυσταλλια.
Ολοι γελασαν.
Η ωρα περνουσε πολυ ευχαριστα για τις οικογενειες.
Λιγες ωρες αργοτερα εμφανιστηκε ο αφερφος.του κωνσταντινου με την δημητρα.
Φαινονταν παραξενοι.
Η νεφελη το ηξερε ομως αυτο το βλεμμα.
"Εισαι εγκυος"της ειπε οταν πλησιασαν και ολοι κοιταζαν μια την νεφελη μια την δημητρα.
"Που το καταλαβες;"της ειπε.
"Φαινεται απο χιλιομετρο.Το βλεμμα σας φωναζει μωρακι μωρακι." ειπε και πηγε και την αγκαλιασε.
Ολοι αγκαλιαστηκαν και υστερα εκατσαν στο τραπεζι.
"Θεια δημητρα-θειε αντωνη"φωναξε η μελινα και ο φιλιππος.
Εκεινοι τους αγκαλιασαν.
"Μελινα..η θεια θα μας κανει ενα μωρακι"
"Μωρακιιι;"ειπε ενθουσιασμενη η μικρη και αγκαλιασε την θεια της.
"Μανουλα..εγω θα κανω μωρακι με τον Αχιλλεα.Μου ειπε οτι θα με παντρευτει"
"Και γω με την κρυσταλλια.Της ζητησα να την παντρευτω!Γιουπιι"
Ολοι γελασαν.
"Αντε βρε θα συμπεθερευσουμε!"ειπε ο κωνσταντινος στον γιωργο και στον σταυρο.
.....
Ετσι και εγινε!
24 χρονια μετα Η Μελινα παντρευτηκε τιν Αχιλλεα και ο Φιλιππος την Κρυσταλλια.
Ηταν μια απο τις πιο ευτυχισμενες μερεες της παρεας.
Τα παιδια ειχαν ερωτευτει απο την πρωτη στιγμη που συναντηθηκαν.
Ετσι αποφασησαν να κανουν συμπεθερους τους γονεις τους.
Ηταν ευτυχισμενοι ο ενας με τον αλλο.
Λογο καιρο αργοτερα η Μελινα εμεινε εγκυος σε ενα ομορφο κοριτσακι.
Οταν το ειπαν στους παππουδες ειχαν συγκινηθει.
"Εγγονακι κωνσταντινε εγγονακι"ειπε υπερηφανα η Νεφελη.
"Θα γινω μπαμπας μπαμπας!"ειπε εκεινος
"Τι λες καλε μπουνταλα;"
"Του παιδιου μου το παιδι δυο φορες.παιδι μου.Αρα μπαμπας μπαμπας!"
Ολοι γελασαν.
Τρια χρονια μετα την γεννηση της μικρης
Η Νεφελη εδωσε την τελευταια της πνοη στο νοσοκομειο,παλευοντας με την ακαταμαχητη ασθενια τον καρκινο.
Ο θανατος της ειχε προκαλεσει σε ολους ανησυχια.
Ιδιαιτερα στον κωνσταντινο.Ετσι 6 μερες μετα,κοιταξε το φεγγαρι και ειπε.
"Ερχομαι καλη μου!Ερχομαι"και εκλεισε τα ματια του για παντα.
Εφυγε ευτυχισμενος,Ειχε για πολλα χτονια την γυναικα του ειδε τα παιδια του να γεννιουνται,να μεγαλωνουν και να φτιαχνουν δικες τους οικογενειες.
Μετα τον χαμο της νεφελης ειχε χασει το κεφι του.Ετσι πηγε κοντα της για να ζησουν αιωνια μαζι.'
Τελος..