Ενα αξεχαστο καλοκαιρι..

33

"Κυρια,κυρια φτασαμε!"ακουσε η νεφελη μια φωνη να της φωναζει στον υπνο της.
Ανοιξε τα ματια της και ειδε μια αεροσυνοδο.
"Παρακαλω;"
"Φτασαμε δεσποινης μου."ειπς γλυκα η αεροσυνοδος.
Την βοηθησε να σηκωθει και την συνοδεψε εξω απο το αεροπλανο.
Υστερα η νεφελη την ευχαριστησε και οηγε να βρει την βαλιτσα της.
Μις την πηρε σηκωσε το βλεμμα τξς και ειδε την φιλη της να τρεχει επανω της.
"Νεφεληηη"ειπε και την αγκαλιασε
"Θαλια μουυ ευχαριστω που ηρθες"
"Καλα χαζη εισαι;;ειδικα τωρα που-"
Ειπε και κοιταξε την κοιλια της φιλης της..Ειχε συγκινηθει.
"Ποσο πολυ εχει μεγαλωσει η κοιλιτσα σουυ...σε πιο μηνα εισαι ειπαμε;"
"Στον 5ο"
"Ωχ..οι αλλοι θα σε σκοτωσουν νομιζω!"
"Και γω επισης.."ειπε και σηκωσε την βαλιτσα της για να φυγουν.
"Εε δεν εισαι με τα καλα σου"ειπε η θαλια και της αρπαξε την βαλιτσα απο το χερι.
Εκεινη γελασε και μπηκαν στο αμαξι.
"Πως νιωθεις μετα τα χτεσινα;"
"Εμμ..δεν ξερω!Ειμαι μπερδεμενη!Τον αγαπαω!"
"Και αυτος σε αγαπαει!Καθε μερα ρωταει τον σταυρο αν εμαθε τιποτα για εσενα!Ειναι διαλυμενος!"
"Και γω ημουν ομως!Δεν μου ειχε πει τιποτα!"
"Τον αφησες;"
"Οχι.."
"Ειδες;;"ειπε και παρκαρε!
"Λοιπον ολοι θα παθουν σοκ τωρα!Θα γελασουμε πολυ!"
"Χαχα φοβαμαι μην παθει κανεις εγκεφαλικο!Ολοι μαζεμενοι ειναι;"
"Ναι!"
"Ο κωνσταντινος;"
"Θα ερθει πιο μετα ειπε!Δεν του ειπα το λογο."
"Καλα"ειπε και χτυπησαν το κουδουνι.
Η πορτα ανοιξε!
Εμφανιστηκε ο γιωργος.
Ειχε μεινει αφωνος.
Η νεφελη τον φιλησε στο μαγουλο και προχωρησε μεσα!
Ολοι την κοιτουσαν με το στομα ανοιχτο.
Μια το πρωσοπο της μια την κοιλια της.
Μια το πρωσοπο μια την κοιλια.
"Γεια"ειπε τελικα!
"Τι-τι-τι ειναι αυτο;"ψελισε η μαρια.
"Κοιλια"
"Και γιατι ειναι μεγαλη;"
"Γιατι εχει δυο σπορακια"
"Τιιιιιιιιιιι;;;"φωναξε η μαρια και πηγε και την αγκαλιασε!Παρεμενε συγκλονισμενη.
"Τινος ειναι;"ειπσ ξαφνικα ο γιωργος!
Εκεινη χαμηλωσε το κεφαλι της.
"Και γιατι τον αφησες; γιατι δεν του το ειπες;ειναι διαλυμενος εξαιτιας σου!τι νομιζεις οτι κανεις;"πεταχτηκε θυμωμενος ο γιαννης.
"Γιαννη σε παρακαλω!"
"Τι με παρακαλας;;ερχεσαι εδω με μια μεγαλη κοιλια!Με τα παιδια του κωνσταντινου χωρις αυτος να ξερει τιποτα.Τον αφησες μετα απο εκεινη την νυχτα!Γιατι νεφελη;Τι σου εκανε;Γιατι τον εκδικησε ετσι;"φωναζε.
"Γιαννη σκασε!Δεν μπορει να συγχηζεται!Μπορει να παθουν τιποτα τα παιδια!"
Εκεινος εκανε να φυγει αλλα τον σταματησε η μαρια.
"Κατσε να μας πει τι εγινε!"
Υπακουσε.
Εκατσαν ολοι μαζι στο σαλονι και η νεφελη αρχισε να διηγηται σε ολους τα γεγονοτα.
"Αυτος δεν ηταν λογος να τον αφησεις!"της ειπε ο γιαννης μετα που τελειωσε!
Εκεινη εγνεψε.
"Τι θα κανεις τωρα που ξερεις την αληθεια;" προσθεσε.
"Θα κανω τα παντα για να με συγχωρεσει!"
"Θα ειναι δυσκολο"της ειπε.
Εκεινη εσκυψε το κεφαλι!
"Αλλα θα σε βοηθησουμε"προσθεσε μετα απο λιγο!
"Αληθεια το λες;"ειπε εκεινη με ενα ταιραστιο χαμογελο.
"Φυσικα "ειπς και την αγκαλιασε.
" τι ειναι;"ρωτησε ο γιωργος.
"Ενα αγορι και ενα κοριτσι!"
"Μαντεψτε ποιοι θα τα βαφτησουν!"ειπε περηφανα η θαλια.
"Ποιοι;"ειπε ο σταυρος!
"Εγω και εσυ!"ανταποκριθηκε η θαλια.
"Αληθεια;;"ρωτησε και χαμογελασε κατευθειαν!
"Ναι"αποκριθηκε η θαλιαα
Ο σταυρος σηκωθηκε και την αγκαλιασε.
Τοτε μια ανακατοσουρα της ηρθε και ετρεξε ατο μπανιο για εμμετο.
"Γαμωτο παιδακια μου!"ψελισσσ.
Φτανει η μεγαλη στιγμη για να γνωρισετε τον μπαμπα!Απο ωρα σε ωρα θα ειναι εδω μικρα μου!" ειπε και χαιδευε την κοιλια της.
Σκουπισε το πρωσοπο της και βγηκε εξω.
Οταν ολοι ακουσαν την πορτα του μπανιου να ανοιγει εμειναν ακινητοι.
Η νεφελη τους ειδε ολους να εχουν ενα τρομοκρατημενο βλεμμα και να κοιταζουν μια εκεινη μια την πορτα.
Γυρισε το βλεμμα της και τον ειδε εκει.
Εκεινος ηταν θυμωμενος!Στεναχωρημενος! Οταν ειδε την κοιλια της ηθελε να φυγει μακρια!Πλεον δεν ηταν δικη του.
Ποσο ομορφος ειναι!Ακομα και τωρα!Ταλαιπωρημενος!Αξυριστος!Μεσα στο κουστουμι του δειχνει πανεμορφος.
Να τος ο μπαμπας μωρα μου!
Σκεφτηκε.
Εκεινος την παρατηρουσε!Την κοιτουσε στα ματια.
Δειχνει τοσο ομορφη γαμωτο!Η εγκυμοσυνη την ομορφαινει!Γιατι ρε νεφελη με πληγωνεις ετσι;Πλεον δεν εισαι δικια μου!
Σκεφτηκε εκεινος.
Ενα δακρυ κυλησε.
Γυρισε απο την αλλη και εφυγε!
Τα αισθηματα του ηταν μπερδεμενα.
"Γαμωτο "ειπε η νεφελη και ετρεξε απο πισω του.
Εκεινος επιταχυνε τα βηματα του και προσπαθουσε να θυμηθει που ειχε αφησει το αυτοκινητο του.
"Κωνσταντινε"ακουσε την φωνη της να σπαει!
Δεν εδωσε σημασια και μπηκε στο αυτοκινητο του.
Εκει η πηρε βαθιες ανασες και μπηκε στο αυτοκινητο της θαλιας.
Ελατε μωρακια μου!υπομονη!ο μπαμπακας σας αγαπαει!
Ηξερε που θα τον εβρισκε!Πηγε λοιπον εκει.Στο δικο τους μερος!Στην παραλια.
Τον βρηκε να καθεται στο σημειο που ειχαν κατσει τοτε.Πριν 8 χρονια.
Ξαφνικα την επιασε ενας πονος και βογγιξε.
Ο κωνσταντινος γυρισε και την ειδε να καθετε στην αμμο και να περνει βαθιες ανασες.
"Νεφελη"ειπε με αυτη την τελεια φωνη του.
"Κωνσταντινε"ειπε καθως επερνε βαθιες ανασες.
"Πονας;"
"Λιγο αλλα θα περασει"
Την σηκωσε και την εβαλε σε ενα παγκακι
"Να σε παω στο νοσοκομειο;"
"Οχι!θα περασει..οταν κουραζομαι ποναω λιγο αλλα περναει μετα!"
"Μαλιστα..ο πατερας που ειναι;"ειπε και εσκυψε το κεφαλι του.
"Τι;"
"Λεω ο πατερας που ειναι;"
"Οο κωνσταντινεε..νομιζεις οτι ειναι αλλονου τα παιδια;"
"Γιατι δεν ειναι;"
"Οχι..ειναι δικα σου!"
"Δικα μου;"ειπε και τα ματια του εγιναν ορθανοιχτα.
"Και γιατι δεν μου το πες;"
"Γιατι..πιστευα οτι εισαι με την ελευθερια και δεν θα τα θες!"
"Με την ελευθερια;"
"Ναι!Εκεινη την μερα που εφυγα ηταν γιατι σε ακουσα να της μιλας στο τηλεφωνο και να την λες γλυκεια μου και εφυγες και πηγες σε αυτην ενω το πρωηγουμενο βραδυ εκανες ερωτα μαζι.μου.Θολωσα!Δεν ηξερα τι ν κανω!Ενιωθα διαλυμενη.Δεν ηξερα τι να πιστευα.Ομως προχθες ειδαν την ελευθερια με την κορη της στην θεσσαλονικη και μου εξηγησε τα παντα.Μετανιωσα!Ηξερα οτι σε πληγωσα γι αυτο πηρα το πρωτο αεροπλανο που βρηκα και ηρθα.
Ξερω μπορει να μην θες να εισαι μαζι μου!Το μονο που σου ζηταω ειναι να τα αναγνωρησεις.Ειναι κριμα να στερηθουν τον πατερα τους."
Εκεινος κοιτουσε την θαλασσα και ειχε δακρυσει.
Γυρισε το βλεμμα του.
Την κοιταξε μς τοση αγαπη!
Την φιλησε!
Ηταν ενα τρυφερο μακροαυρτο φιλι.
"Θα σας αγαπω για παντα"ειπε και χαιδεψε την κοιλια της.
"Γεια σας μωρακια.Εγω ειμαι ο μπαμπας!Σας αγαπαμε πολυ"ειπε και κοιτουσε την κοιλιτσα.
Η νεφελη γελασε με αυτη την εικονα και τον φιλησε στο μαγουλο.
"Θα με συγχωρεσεις ποτε;"
"Σε εχω συγχωρεσει ηδη!"
"Σ αγαπαω"
"Σ αγαπαω"απαντησε και κοιταξαν την θαλασσα.