Ενα αξεχαστο καλοκαιρι..

23

Μπηκαν στο πρωτο ταξι που βρηκαν και ο κωνσταντινος εδωσε την διευθηνση του σπιτιου.Η νεφελη ηταν πιο ευτυχισμενη απο ποτε!Αυτη η πολη ειναι η αγαπημενη της!Την αγαπησε απο τοτε που ηταν μικρο παιδι και ειχε ερθει διακοπες με τους γονεις της.
"Ελπιζω να σου αρεσει!"της ειπε ο κωνσταντινος και το ταξι σταματησε.
Εξωτερικα ηταν ενα ασπρο εντυπωσιακο κτηριο.Το σπιτι της ηταν στον 2ο οροφο.
Ανεβηκαν με το ανσασερ και βρηκαν δυο ασπρες πορτες.Ο αριθμος του σπιτιου της ηταν το 18
"Μωρο μου,κλεισε τα ματια σου" της ειπε ο κωνσταντινος πριν ανοιξει την πορτα.Εκεινη υπακουσε.Η πορτα ανοιξε και η νεφελη μπηκε μεσα.
"Με το 1,2,3"και ανοιξε τα ματια της.
Ειχε μεινει εκπληκτη!Ηταν το ονειρο της ενα τετειο σπιτι.Ηταν ρομαντικο,ειχε ασπρα αναπαλαιομενα επιπλα και καποια ηταν απαλο ροζ.Το μερος πιυ αγαπησε απο την πρωτη στιγμη ηταν το παραθυρο!Ηταν ενα ασπρο παραθυρο και διπλα του υπηρχαν λουλουδια και μπροστα απο αυτο το παραθυρο ηταν τοποθετημενη μια ασπφη κουνιστη καρεκλα.Απο το οαραθυρο φαινοταν ο λευκος πυργος.Ηξερε πως σε εκεινο το μερος θα περνουσε πολλες ωρες!
"Πες κατι επτελους..τωρα 5 λεπτα δεν μιλας καθολου!σου αρεσει;"διεκοψε τις σκεψεις της ο κωνσταντινος
"Το λατρευω!ειναι οτι ονειρευομουν!σε ευχαριστω πολυ που μου το βρηκες!"τον φιλησε!
Εκεινος αφησε μια ανασα που ουτε καν ηξερε πως κρατουσε.
Την αγκαλιασε και πηγαν στο δωματιο να τακτοποιησουν τα πραγματα της.Μετα απο μιση ωρα ειχαν τελειωσει και παρηγγειλαν πιτσα.
"Ποτε φευγεις;"υον ρωτησε η νεφελη ενω εβλεπαν μια εκπομπη στην τηλεοραση.
"Αυριο το μεσσημερι!
"Μαλιστα" ειπε κατσουφιασμενη η νεφελη
"Ελα βρε μωρο μου,τωρα πρεπει να το ζησεις!και εγω θα ανεβαινω οποτε μπορω!"
"Καλα"του ειπε και τον φιλησε
" ποτε αρχιζεις μαθηματα;"
"Την αλλη βδομαδα!"
" χμμ..τελεια!"
Τοτε ακουστηκε το κουδουνι!ο κωνσταντινος σηκωθηκε και παρελαβε την πιτσα!Εφαγαν και ξαπλωσαν να κοιμηθουν!
Ξυπνησαν το απογευμα!
"Μωρο μου,τι λες να παμε μια βτα στην θεσσαλονικη;"προτεινε ο κωνσταντινος
"Οοοοο τελειααα ιδεααα!"ειπε η νεφελη!
"Ωραια,ετοιμασου και γω θα παω να βτω ενα πελατη"
" ενταξει"
Ο κωνσταντινος εφυγε και η νεφελγ ειχε αρχισει να ετοιμαζεται.Μετα απο μια μιση ωρα ηταν ετοιμη.Ο Κωνσταντινος ειχε αργησει πολυ και η νεφελη ειχε ανησυχισει.Τον επερνε τηλεφωνο και εκεινος δεν απαντουσε!Ηταν 10 η ωρα!Ειχαν περασει τρεις ολοκληρες ωρες!Τον επερνε και τον ξαναπερνε τηλεφωνο αλλα δεν επερνε απαντηση.
Ειχε καθησει στην καρεκλα και αναψε ενα τσιγαρο ηια να ηρεμησει.Σκεφτοταν οτι ισως ειχε παθει κατι.Δεν μπορουσε να κρατηθει αλλο και τα δακρυα της εκαναν την εμφανιση τους.
Ηταν 1 η ωρα τα ξημερωματα.Πλεον ηταν σιγουρο πως ειχε παθει κατι!ελειπε πολλες ωρες.Ομως δεν ηξερε την πολη καλα και φοβοταν να βγει μονη της να τον ψαξει αλλα δεν μπορουσε να τον αφησει μονο του.Και αν ηταν τραυματισμενος;Κοντευε να λιποθυμησει ωσπου ξαφνικα...ανοιξε η πορτα και μπηκε μεσα ο κωνσταντινος.Εκεινη ετρεξε με δακρυα στα ματια και τον αγκαλιασε!
"Αγαπη μου..που ησουν τοσες ωρες;;; τρομαξα"
"Σςς ηρεμησε μωρο μου!Ηρεμησε!Ολα τελειωσαν!εδω ειμαι!"
Τα λογια του την επεισαν και τα χιλι του σφραγιστηκαν με τα δικα της με ενα καθησυχαστικο φιλι.
Ο τρομος που ενιωσε τοσες ωρες οτι θα τον εχανε μετατραπηκε σε αγαπη!Σε παθος!
Παντα δημιουργοταν ενα παθος!
Εκαναν ερωτα ολο το βραδυ!Τον ηθελε δικο της!Τον ηθελε διπλα της!και αυτες τις ωρες που ηταν μαζι δεν ηθελε να τον αφησει να φυγει.Τελικα τους πηρε ο υπνος τα ξημερωματα.
Η ωρα ηταν 12 και ο κωνσταντινος επρεπε να φυγει για την αθηνα.Γυρισε πλευρο και την ειδε να κοιμαται!Ηταν τοσο ομορφη!τοσο ελκυστικη!Δεν ηθελε να την ξυπνησει οποτε της αφησε ενα σημειωμα *Σ αγαπω!θα ερθω οποτε μπορεσω!Να περνας καλα ψυχη μου!*
Πηρε τα ρουχα του και πηγε στο Σαλονι να ετοιμαστει.Καθως πηγε να φυγει ειδε τη Νεφελη να ερχεται με δακρυα στα ματια.
Την τραβηξε πανω του.Ηταν γυμνη.' Χριστε μου' ειπε απο μεσα του.Φιληθηκαν.' φιλαει τοσο ωραια!'σκεφτηκε εκεινη.Ηταν ενα αργοσυρτο καυτο φιλι.Το φιλι τελειωσε.
"Κωνσταντινε"
"Μωρο μου!"
"Μην φυγεις!"
"Δεν το θελω αλλα πρεπει!Θα ερθω με την πρωτη ευκαιρια!"
"Σ αγαπω" του ειπε
"Σ αγαπω"απαντησε
Εφυγε!
Εκεινει ετρεξε στο παραθυρο και τον ειδε να φευγει.Τον εχασε απο τα ματια της!
Εκατσε στην καρεκλα και αναψε τσιγαρο.Πλεον της ειχε γινει εμονη!Την ηρεμουσε πολυ το καπνισμα!
.
.
Οι μερες περνουσαν δυσκολα και για τους δυο!Τα μαθηματα ειχαν αρχισει!Ηταν ενθουσιασμενη με το πανεπιστημιο!Δεν ειχε γνωρισει ακομα καποια παρεα!Σκεφτοταν την δικη της και αυτον!Ευτυχως ηταν διπλα της η θαλια που ειχε περασει και αυτη στην θεσσαλονικη!
Ομως καθε μερα που περνουσε μακρυα του ηταν πολυ δυσκολη!