bana masal anlatma| taennie

B.6

"Onun tarafından defalarca kandırılmak bile beni ona inanmaktan alıkoyamıyor."
▪︎
▪︎
▪︎

"Lanet olsun yine kandırdı beni. Biliyordum böyle olacağını" diye bağırdım. Masaya tekme geçirdiğimde JiNa'nın içeride odasında olması umurumda değildi. Şuan hiç bir şey umurumda değildi. Öfkenin beni ele geçirdiğini hissediyordum ama sadece öfke değil, çaresizlik ve kendime acımada vardı.

"Sakin ol"

"Böyle yapacağını biliyordum. Benim bir işim var. Tamam belki her gün gitmeme gerek yok ama bir işim var ve o bana bir kızı bırakıp gitti. Biliyordum bir piçlik çıkacağını. Ne zaman verdiği sözü tuttu ki ? Ne zaman yaptı ? Tek yaptığı herkesi terk etmek. Dört yaşındaki bir kızı bana bıraktı. Ne yapacağım o kızla ha ne yapacağım ? Dört yaşında!" dedim bağırarak . Dördü de karşımda beni dinliyordu. Bu kadar sakin olmaları beni sinirlendiriyordu. Jennie sözünde durmamış ve gelmemişti. Ji Na'nın kaldığı odanın kapısı açıldı. Yaşlı gözleriyle etrafa bakıyordu ve direk evin kapısına doğru ilerledi. Sırtında çantası vardı.

"Hey ufaklık nereye gittiğini sanıyorsun ?" dedim sinirle. Gerçekten şuan en son uğraşmak istediğim şeydi. Hızla bana dönüp işaret parmağını bana doğru salladı. O yaşlı gözlerle ne kadar tehditkar olabilirse o kadar tehditkardı. 

"Sen..Benim annem kandırmaz kimseyi tamam mı ? Söz verdiyse de tutar. Ne olduğunu bile bilmiyorsun ama tek yaptığın şikayet etmek. Eun Ji bile senden az şikayet ediyor. Ayrıca annem beni bırakmaz..Onu tanımıyorsun. Sen yalancısın, kötü yalancı. Ayrıca evde bağırılmaz" diye bağırdı ve kapıya ilerledi. Aynı annesi diye boşuna demiyorum dimi ? Ayrıca Eun Ji de kim ?

"Yah daha kapı koluna bile yetişemezken nereye gideceksin küçük hanım ? Dört yaşındasın hatırlatırım"

"Sana ne" dedi ve parmaklarının ucuna çıkıp kapıyı açmaya çalıştı.

"Bu evden çıktığın an o köpeğime veririm seni"

"Köpekler anneler hakkında kötü konuşmaz..hadi ver, ver beni köpeğe" dedi bilmişçe. Ondan nefret ediyorum.

"Tamam Ji Na lütfen kapıyı açmaya çalışmayı kes ve gel buraya" dedi Yoongi. Önce sinirle bana sonra ona baktı ve ona doğru gelip elinde sıkıca tuttuğu kağıdı ona verdi.

"Bu kağıtta adresler var" dedi hıçkırarak. "Onlardan birine gidebilirim"

"Kimmiş onlar ?" Dedim merakla.

"Sana ne" diye bağırdı bana bile bakmadan. Cidden sinirlenmiş olmalı.

"Annem başıma bir şey gelirse bir polis bulup bu kağıdı vermemi söyledi. Onlar beni bırakmazmış kimseye. En azından Taehyung gibi sürekli orada olduğum için şikayet etmezler belki. Hem annem yazan kişiye güveniyorum dedi. Yani bende güvenebilirim." Dediğinde sinirle gözlerimi kapattım. Madem güveneceği insanlar vardı neden en başta bana geldi ?

"Hangi anne çocuğuna böyle der ki ?" dedi Hoseok. Jimin ona susması için baksa da Hoseok haklıydı. Kim bunu yapardı ki ? 

"Kimin adresi var hyung ?" dedi Jimin. Yoongi bir süredir kağıda bakıyordu.

"Benim" diye mırıldandı. Kafasını kaldırıp bana baktı.

"Senin,hepimizin" dedi kağıdı bana uzattı. Elime aldım.Beş adres vardı, bizim adreslerimiz.Yani biliyor muydu ? Hangimizin nerede oturduğunu ? Bana sadece şansa bıraktığını söylemişti ama belli ki öyle değildi.

"Belki de adresleri önceden aklında tutmuştur ?"

"Olamaz Yoongi daha yeni taşındı..Jimin'in de iki yıl oldu" dedim. Demek oluyordu ki bizi biliyordu. Bizden haber almıştı.