B.11

484 37 38
                                    

"Hata yapıyordum. Arkadaş istemeyen ben, ona çekilip duruyordu."
▪︎
▪︎
▪︎

》》》Jennie

Sinirle masasına oturdum.Ayaklarımı oturduğu sıranın iki yanına koydum.Gözleri bacaklarıma odaklandığında sinirle çenesinden tutup yukarı kaldırdım. 

"Buraya bak.Başka yere değil" dediğimde gözlerini gözlerime sabitledi. Bir şey demedi. Konuşmamı bekliyordu.

"Taehyung"

"Vay adımı öğrendin yani"

"Biliyordum zaten"

"Ne biliyim dün biliyormuş gibi değildin"

"Tae bak dün kafam allak bullaktı neyse bu..aramızda bir sır dimi ?"

"Ne ?"

"Yani kimseye söylemezsin"

"Söyleyemem mi ? Emin misin ? "

"Tamam söyleme..yani bu benim özelim ve söylemeni istemiyorum.O yüzden saygı duy" dedim ve kalkıp sırama ilerledim.Umarım söylemez. Söylerse onu döverim. Gerçekten fena halde pataklarım.

"Jennie" dediğinde ona baktım. Beni huzursuz ediyordu. Onda bir şey vardı ve bu beni geriyordu.

"Hı ?"

"Söylemem" dedi ve bende güvendim. Söylemem diyorsa söylemezdi. Sözünün eri gibi duruyordu en azından.

《《》》

"Ceza mı ? ama bu haksızlık" dedim müdüre. Sinir olmuştum ama güç ondaydı. Okulda kalmak istiyorsam susmam gerekti ama huyum kurusun. Susmayı beceremiyorum.

"Okula almayabilirim ? Yoksa sadece ceza mı veriyim ? Sen karar ver"

"Ama-"

"Ama deme Jennie. Sana okula üniformayla gelmeni söyledim."

"Ama üniformam var ya" dedim eteğimi gösterip. Önce eteğime sonra yüzüme baktı. Kaşları çatıldığı için büyük alnı kırıştı. 

"Eteğin var. Peki gömleğin ?"

"Belki gömlek giyememe hastalığım var"

"Tamam rapor al gel o zaman"

"Tamam peki ceza kabul şimdi izninizle"

"Çıkışta yerini biliyorsun" dediğinde kafa salladım.LANET.Koca bir lanet.Hızla sınıfa girdim ve 3 haftadır alıştığım yerime oturdum.Cezalar çok sıkıcıydı çünkü bu mükemmel okulda kimse cezaya gitmezdi.Bir tek ben oluyordum o sınıfta. Ki müdür bana biraz kafayı takmıştı.

"Selam Jennie"

"Hıhı"

"Yine gününde değilsin sanırım"

"Hose-"

"Seninle arkadaş olamayız ve uykum var" diye sözümü kesti.Evet tam olarak bunu diyecektim. Artık onun bu konuşma sevdasından bıkmıştım. Onunla muhattap olmak istemiyordum ve bunu yeterince belli ediyordum. Sınıftan kimseyle konuşmak istemiyordum ve bu sınıfı sessizlik içinde bitirip en azından lise mezunu olmak istiyordum. En son okuldan atılma sebebim tekrar yaşanırsa bu hayalim su olacaktı.

"Evet şimdi bunları tekrarla ve beynine girsin "

"Hadi ama sadece sıra arkadaşıyız en azından selam verelim" Dedi surat asarak. Hoseok'u çözmüştüm. Gerçekten çözülmesi basit biriydi. Komikti ve sürekli gülüyordu. Arkadaşları tarafından çok seviliyordu ve Taehyung ile çok yakındı. Aptal sıra arkadaşımın bir kere bile surat astığını yada o kadar lafıma rağmen bir kere bile bana laf söylemediğini düşünürsek şuan üzülmüş olması beni biraz düşündürmüştü.

bana masal anlatma| taennieHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin