Change || Suguru Niragi

°chapter 9

"Niragi, uğraşma benimle."

"Hayır, artık boş zamanlarımı tamamını seninle geçireceğim. Gözüm her zaman üzerinde olacak." dedi ve güldü Niragi.

"Of Niragi, uzak dur işte."

"Hayır."

"Hadi git odana, başka zaman konuşuruz."

"Benden çekiniyorsun."

"Evet tabiki çekiniyorum nerene değsem orada farklı bir silah hissediyorum."

Niragi, belinde duran iki silahı da çıkarıp tüfeğin yanına attı.

"Oldu mu? Bunu başka kimse için yapmam."

"Niragi, şunları da alıp gider misin?"

"Hadi ama, ne istersen yaptım işte. Silahlardan çekiniyorum dedin hepsini bıraktım başka ne yapacağım." dedi Niragi sinirle karışık bir gülmeye.

"Burada mı kalmak istiyorsun? Kal öyleyse, ben gidiyorum!"
Dedi ve Niragi'nin başka bir şey demesini beklemeden odadan çıktı.

Niragi güldü. 'bana en sonunda alışacaksın ve kaçıp boşa harcadığın zamanlar için pişman olacaksın' diye geçirdi içinden.

Yatağın üzerinde duran Silahlarını tekrardan aldı ve odadan çıkıp gitti. Mai o içeride olduğu sürece geri gelmezdi ama eğer onun içeride olmadığını fark ederse geri gelecekti.

Niragi oradan çıkıp çatıya gitti, oradan aşağıda bitmek bilmeyen partideki insanlara acımayla baktı. Hepsi güçsüz ve aptaldı. Hiç bir zaman kendilerini koruyamıyorlardı.

Niragi o sırada bir şezlonga oturmuş olan Mai'yi gördü. Onu gördüğünde yüzündeki ifade biraz daha gülümsemeye döndü. Mai yüzünü eline yaslamış öyle duruyordu. Niragi'nin gözlerinin önüne bir anda tekrardan anılar geldi.

-Flashback-
Niragi yalnız başına bahçede bir bankta oturuyordu, yüzünü eline yaslamış diğer okul arkadaşlarına bakıyordu. Bu gün Ryuichi ve arkadaşları ona bulaşmamıştı ve bulaşmasınlar diye de olabildiğince önlerine çıkmamaya çalışıyordu.

Bir anda yanına birinin oturmasıyla ona döndü. Mai gelmişti.

"Neden burada yalnız oturyorsun yine?"

"Bilmiyorum."

"İstediğin zaman benim yanıma gelebilirsin, arkadaşız biliyorsun."

Niragi ona baktı ve gülümsedi, neden Mai'nin kendisiyle yakın olduğunu bilmiyordu. Niragi ile yakın olan herkese bulaşırlar ve çevresinde kim varsa kaçırırlardı ama Mai buna rağmen Niragi'den uzaklaşmamıştı.

"Neden benimle yakınsın?"

Mai canını acıtmayacak şekilde Niragi'nin omzuna vurdu ve güldü. "Neden olmayacakmışım?"

Niragi bir şey demedi sadece Mai'ye bakıp gülümsedi. Mai başını Niragi'nin omzuna yasladı ve konuşmaya başladı.
"Sabah bu kadar erken kalkmak çok zor! Uykum var ve bu yüzden derslere odaklanamıyorum."

"Ben erken kalkmaya alıştım." Eliyle Mai'nin saçlarına dokundu ve konuşmaya devam etti. "Saçın için o kadar erken kalkmasan daha fazla uyuyabilirsin. Olduğu gibi güzeller."

Mai güldü ve saçını kulağının arkasına attı. "Belki bunu düşünürüm."

-
Niragi'nin bir anda suratı asıldı. Mai ona iyi gelmiyordu, onunla birlikteyken duyguları ortaya çıkıyordu ve başka biri bunu görürse yarattığı otoritesini kaybedebilirdi.