Üst taraflardan gelen bir sesle birlikte çocukların hepsi birden ağaca bakmaya başladılar ve içlerinden birisi...
(Çocuk)-Sende kimsin la... E-Ejder!?
Çocuk işlerini bölen kişinin kim olduğunu öğrenmek için sert bir yol denemişti ancak karşısında Ejder'i görünce bacakları titremeye başlamıştı. Ebeveynlerinin bile korktuğu o lanet olası çocuk ağaçta oturmuş kendilerini izliyordu.
(Çocuk)-N-Ne işin var burada senin?
(Ejder)-Geçiyordum. Benden başkalarının zorbalık yaptığını hissedince de buraya geldim. Şimdi, nasıl yapalım? Siz 3 gerzek birbirinizi ölümüne döver misiniz? Yoksa kaşınan yumruklarımı kaşımalı mıyım?
Ejder yumruklarını birbirine sürterek karşısındakilere korku veriyordu. Sadece bu kadarla da kalmıyor. Tamamen sakin konuşarak onları iyice korkutuyordu. Soğuk ses tonu iliklerine kadar dalıp onları geriyor ve hareket etmelerini zorlaştırıyordu.
(Çocuk)-Na-nasıl yani?
(Ejder)-Diyorum ki, siz sikikler mi birbirinizi parçalarsınız yoksa ben mi yapayım?
Ejder'in soğuk ifadesi bozulmuş ve yerine keskin bir gülümseme oturmuştu. Gözleri kocaman açılmış ve parıldamaya başlamıştı.
(Ejder)-Gerçi her iki şekilde de sizi döveceğim. Ya da, hadi işe biraz adalet katalım. Hey pembe saç.
(Kız)-E-Efendim.
(Ejder)-Yanlış bilmiyorsam adın Rose olmalı değil mi? Benden çokta farklı değilsin. Benden birkaç dakika önce doğdun yani ikimizde teknik olarak 1 buçuk yaşındayız. Ve sen 3 yaşında gibi görünüyorsun. Tabii vücudunun gelişim seviyesi en az 6 yaşında bir insana denk. Zihninde keza aynı şekilde. Ama neyse. Şu aptalların cezasını seçme işini sana bırakıyorum.
Rose endişeli gözlerle Ejder'i dinlerken Ejder çocuklara yapacağı şeyi seçmesini istemişti. Rose ne isterse onu yapacak ve ikiletmeyecekti. Anlık olarak böyle bir karar almıştı. Çünkü Rose bugüne kadar gördüğü en temiz ve ferah auraya sahipti.
O yüzden de Ejder onun söyleyeceği bir şeyi yapmakta sorun görmemişti. Tabii yaptıracağı şey hakkında bir fikri vardı. Rose'nin isteyeceği şeye göre farklı bir tepki verme ihtimali de vardı.
(Rose)-Ba-na mı?
(Ejder)-Evet. Sana. Sen ne istersen yapacağım. Öldürmekte dahil.
Ejder'in öldürmek gibi bir şeyi bu kadar kolayca söylemesi Rose'yi germişti. Rose anne babası tarafından el bebek gül bebek yetiştiriliyordu ve öyle korkunç şeyleri düşünmek istemiyordu. Söylemesi bile korkunçken bunu uygulamaya geçirmek daha da korkunç olurdu.
(Rose)-İs... temiyorum.
(Ejder)-Hm?
Ejder, Rose'nin titreyen sesinden pek bir şey anlamadığı için başını yana yatırıp tekrarlamasını istercesine gözlerine bakmıştı.
(Rose)-Onlara zarar vermeni istemiyorum.
(Ejder)-Ne? Sana zorbalık yapıyorlar ama.
(Rose)-Bu onları öldürmen için bir sebep değil.
Ejder şu anda şok içindeydi. Dünya üzerinde bu seviyede iyi insanlar olabileceğini hiç düşünmemişti. Abisinden dinlediği kadarıyla insanların tamamı kötüydü ve hiçbirinin iyi bir tarafı yoktu. Gerçekten iyi insan olarak nitelendirebileceği insanlar ise sadece içlerindeki kötülüğü bastırabilecek kadar yeteneklilerdi o kadar.
Abisinden öğrendiği şey buydu. O yüzden de Rose'nin bu tutumu Ejder'i şaşırtmıştı.
(Ejder)-Ha? Nasıl değil ya? İnsanlara her zaman yaptıkları şeyin daha fazlasıyla karşılık vermelisin.
