Bir Yapımcı olan Jeon Jungkook yeni korku dizisini lanetli bir adada çekmek ister. İş arkadaşlarını Tod'larına yem eden, adayı yaşayan adamın varlığından habersiz...
"Ben iyi bir ölü değilim, İnsan"
"Sen iyi bir ölüsün Taehyung"
Taekook / Gerilim
#1...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Rutubet
Leş kokusu
Korkunun ritim ritim attığı o kat.
Kaos ve gerilim piyanonun notaları gibi uyumla çalıyordu. Çığlık seslerini ana nakarat yapıyor, usul usul çalıyordu kemanını. Nefesler tutulmuştu. Bir an bile düşünmeden savurdukları silahları, Tod'ların siyah kanını kirli koridora savuruyordu. Yorgunluk irislerinde titriyordu her bir bedenin. Savaş ve korku duygusu birbirini zincirlemişti. Keskin yutkunuşlar, bakışların arkasındaydı. Adayı yaşayan adam ise, kardeşine ulaşmak için zihnine büyük bir işkence çektiriyordu.
"Jennie" dedi zihninde ismi çalkalayarak.
Tek umudu kız kardeşiydi. Ona ulaşması demek taşa ulaşmak demekti. Bir şekilde o taşın etkisinden kurtarmalıydı kardeşini.
"Jennie" derken kirpikleri titriyordu adayı yaşayan adamın. Kafasında yoğun bir ağrı vardı. Taşın etkisinde olan birini ilk defa telepatik olarak ulaşmaya çalışıyordu. Bu yüzden midesi bulanmaya başlamıştı.
"İşe yaramıyor mu Taehyung?" dedi Jimin kapının önünde dururken. Namjoon'un kapıyı açmasını bekliyordu.
Gözlerini açtı Taehyung, daha sonra buzul irislerini, kendi irislerine benzeyen bedene çevirdi.
"Bana yardım et Jimin, birlikte Jennie'ye ulaşabiliriz" dedi aklına gelen ilk fikri dudakları arasından çıkartırken. Heyecanlı ve endişeliydi. Olayların nasıl ilerleyeceğini de bilmiyordu. Şu anlık tek istediği ise kız kardeşine ulaşmaktı.
"Nasıl yapacağım?" diyip adımlarını ilerlettiğinde, depoda tok sesler yayıldı. "Aynı sevgiline seslendiğin gibi Jennie'ye de seslen Jimin" dedi adayı yaşayan adam. Duvara yasladığı sırtını çekip, sarı saçlı bedene yaklaştı.
"Birlikte" dediğinde, gözünün en içine bakıyordu genç adamın. Jimin yutkundu. Bunu yapabileceğine karşı bir inancı yoktu kendisine. Fakat yapmak zorundaydı. Başka çaresi yoktu.
"Birlikte" diyip gözlerini kapattı sarı saçlı beden. Daha sonra gözlerinin önüne bir kaç kere gördüğü o kül tenliyi getirdi. Tamamen zihninde canlanlandırmıştı, ölü bedeni.
"Jennie" dedi ikisi birden. Ve bir kaç kere daha tekrar ettiler. Bir umutla fısıldadılar, hayal ettikleri bedene. Daha sonra çok geçmeden tanıdık ses, zihinlerine doldu.
"Abi"
İşte bu ses tonu zaferdi. İki ölü beden sonunda başarmıştı.
