Bir Yapımcı olan Jeon Jungkook yeni korku dizisini lanetli bir adada çekmek ister. İş arkadaşlarını Tod'larına yem eden, adayı yaşayan adamın varlığından habersiz...
"Ben iyi bir ölü değilim, İnsan"
"Sen iyi bir ölüsün Taehyung"
Taekook / Gerilim
#1...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Tik, tak...
Tik , tak...
Tik, tak...
Genç yönetmenin saatinin çıkardığı ses, kalp atımıyla, bir atıyordu. Düzensiz soluklarının arkasına saklanan korkusu, göz beyazının damarlanmasına neden olmuştu. Tam anlamıyla korkunç görünüyordu esmer adam. Kanlı ve tozlu gömleğinin yırtılmış parçaları, gözler önündeydi.
"Namjoon?" dedi hızla eşine ilerleyen Jin. Onu sağlıklı bir şekilde gördüğü için, sevinmişti. İçinden ise bir sürü dualar ediyordu.
"Güzelim" diyip sarıldı eşine esmer beden. Sımsıkı bir şekilde sardı sevdiğini. Onu koruyamama korkusu içinde bir yerlerde takla atıyordu. Bu yüzden sanki son sarılışı gibi sımsıkı sardı kaslı kollarıyla.
"Birazdan gelir, hazırlıklı olun" dedi Chan, etrafta ki arkadaşlarında keskin bakışlarını gezdirirken. Bir yandan da sayı kontrolü yapıyordu.
"Hoseok nerede?" diye endişeyle soran Yugyeom'un sesi duyulduğunda, bakışlarını yere düşürdü Namjoon. Gözlerinin önüne arkadaşının son yardım çığlıkları belirdi. Tüyleri anında diken diken oldu. Yüreğine bir ağırlık oturmuştu.
Kimseden ses çıkmıyordu. Öylece etrafa delice bakışlar gönderiyorlardı her biri laboratuvarda. Ölüm ve pişmanlığın sessizliği düğüm atılmıştı ağızlarına.
Kapı açıldı.
İçeriye giren tanıdık ölü bedenle beraber olan diğer iki tanıdık beden, şokla sessizlikle düğümlenmiş ağızlarını araladı. Jennie ve Chanyeol beklenen iki todtu zaten. Fakat Hoseok'un da onların yanında olmasını hiç tahmin etmemişlerdi.
Biri hariç.
Bilerek, arkadaşını todların eline bırakan Kim Namjoon hariç.
Bu yüzden şaşırmadı, kül tenine, parçalanmış yüzüne, beyazlaşan irislerine. Fakat nefes alamamıştı. Pişmanlığın bakışlarına düşen, arkadaşının beyaz irisleri kendisinin üzerindeydi. Hoseok gibi bakmıyordu. O bir ölüydü.
İntikam isteyen bir ölü...
"Hoseok" dedi hıçkırık misali Yugyeom. Gözleri buğulanmıştı. Bulanık görüyordu sevgilisini. Fakat o an hiç görmemeyi istedi. Sevdiğini bir tod olarak görmek istemedi genç beden.
Dizleri üzerine düştü. Öyle yıkılmış hissediyordu kendini, yüreği paramparça olmuştu. Kaybettiği sevgilisinin ağırlığını, bütün hücreleri hissediyordu.
