Chapter 39

41 1 0
                                    

Chapter 39

*
Matapos niya akong bigyan ng tubig ay naupo siya sa sofa at tila ba naghihintay ng sasabihin ko.

"I'm sorry" wika ko sa kanya at diretso parin siyang nakatingin sakin.

Maya-maya ay nakita ko ang mapait niyang ngiti.

"Tapos na yun. Ano kaba? Kalimutan na natin 'yon. I'm happy with Stephanie. Well, Your Tita Steph" Napakagat nalang ako sa labi ko, dahil ngayon malinaw sakin ang sinabi niya. Para talaga sa kanya ay pamangkin niya ako.
Napatango ako sa kanya. So pano? Tatanungin ko pa kung mahal ako? May pag-asa paba? Susuko naba? Tama na ba?

Patuloy parin ang paglandas ng mga luha ko. Huminga muna ako ng malalim at diretsong sinabi ang mga gusto kong sabihin.


"Clark, I'm sorry. Pero nasasaktan ako, Nasasaktan ako pag nakikita kayong dalawa. Alam kong wala akong karapatang masaktan dahil ginusto ko naman to, Pero Clark di ko mapigilan e. Akala ko makakalimutan kita nung umalis ako. Pero hindi. Sarili ko lang yung niloko ko. Sorry kung naduwag ako. Sorry kung mas pinili ko yung pamilya bago ka. Clark I'm so sorry. "

At napaupo nalang ako sa sahig matapos kong sabihin yun kakaiyak.

Maya-maya ay narinig ko ang malakas na pagsuntok ni Clark sa pader.

"Shit Wendy! Pinatay moko nung umalis ka! Tapos eto ka ngayon babalik ka? Nung nagmakaawa akong wag mokong iniwan? Ano? Wala! Wala kang ginawa! Ni ha- ni - ho! Wala akong nakuha sayo! Iniwan moko! Diba sabi ko, Tiwala lang. Tiwala lang. Kakayanin natin sila. Pero anong ginawa mo? Umalis ka. Nagdesisyon ka sa sarili mo. Ni hindi mo man lang ako naisip. Selfish ka. Masyado kang selfish Wends! And one more thing Wendy, Iniwan moko, tapos babalik ka dito, May anak kana sa gagong 'yon. Tell me, gagawin mo pakong kabit? Yan ba ang nakuha mo sa States. Pathetic."


"Pero Clark. Hindi ko naman ginustong iwan ka!" Mariin ko paring pinapahid ang mga luhang naglalandas sa mga mata ko.

"Tama na. Masaya na'ko. Ayoko na." Aktong aalis na sana s'ya ng hawakan ko s'ya sa kamay.

"Clark, sabihin mo saking hindi mo na ko mahal" Umiling lang siya at umaktong aalis na naman pero mabilis akong sumigaw.

"Please Clark!"


"I'm sorry Wendy. Its Stephanie."

Tumango nalang ako at ramdam na ramdam ko ang kirot sa dibdib ko. Ito na yun. Tama na. This is the last time. Tapos na. Wala na. Ako nalang yung nagmamahal. Si Steph na. Dumiretso nako sa pintuan at hinawakan ang pinto. Muling akong tumingin sa kanya at laking pasasalamat ko ng nasabi ko ito ng diretso.


"Sophia is not my daughter, She's Ivan's daughter. And one more thing, Ivan is my bestfriend" at diretsong ng lumabas.


*
Hindi ko alam kung saan ako nakarating sadyang huminto nalang ako sa isang lugar ng mapansin kong maraming ilaw doon at alam kong bar 'yon. Kahit ngayon lang. Ngayon lang kakalimutan ko muna lahat.

Pumasok ako at humingi ng sunod na sunod na shot glass sa bartender.

Noon ko lang napansin na may babaeng kumakanta sa stage.

I see you, beside me

It's only a dream

A vision of what used to be

The laughter, the sorrow

Pictures in time

Fading to memories


Ngayon ko lang naisip na tamang-tama pala sakin ang kantang ito.

How could I ever let you go
Is it too late to let you know

Ang sakit sakit kasi na, Alam mo yun? Nagawa ko na yung part ko, Wala nakong ibang pwedeng gawin para maibalik siya. Yung bang tipong kailangan mo nalang tanggapin kasi tapos na talaga, hanggang doon lang


.
I tried to run from your side
But each place I hide
It only reminds me of you
When I turn out all the lights
Even the night
It only reminds me of you


Ang sakit sakit kasi e. Ikakasal na siya. Pano? Paano ko tatanggapin na yung taong mahal ko hindi sakin ikakasal?

Ang sakit. Yun lang ang masasabi ko. Ang sakit. Yung wala na. Yung napapatulala ka nalang sa basong iniinom mo.

The fight is over, Oo nga ganun lang kabilis dahil ganun lang din kabilis ang pagkatalo. Pagkatalo sa babaeng mahal niya na ngayon.

Clark Austin, Paano kita kakalimutan? Paano ko kakalimutan ang nakaraan kasama ka?

I needed my freedom
That's what I've thought
But I was a fool to believe
My heart lied while you cried
Rivers of tears
But I was too blind to see

Everything we've been through before
Now it means so much more


I tried to run from your side
But each place I hide
It only reminds me of you
When I turn out all the light
Even the night
It only reminds me of you

Only you...

So come back to me
I'm down on my knees
Boy can't you see...

How could I ever let you go
Is it too late to let you know

I tried to run from your side
But each place I hide
It only reminds me of you
When I turn out all the lights
Even the night
It only reminds me of you

I tried to run from your side
But each place I hide
It only reminds me of you
When I turn out all the lights
Even the night
It only reminds me of you

You, You,
It only reminds me of you

Gulo nito. Napapa-throwback ako sa story nila e. Naaapektuhan ako e. Hahaha! Oh pano? Grabe. Ito lang yung kaya kong drama e. Haha. Sa next stories ko sige. Pag-aaralan ko na :''>
Sino gusto ng extra income? DM lang ako.
Facebook.com/djchrissywatty

Fascinated by Clark AustinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon