Fascinated by Clark Austin

Chapter 27

Chapter 27

Guys, nasimulan ko na yung story ni Jaja. More Than Words yung title. Nasa comment section yung link. Okay? Sana suportahan n'yo rin 'yon. Salamat.

Oo nga pala. Happy 1K reads. Salamat po! -Chrissy

Nagising ako nang may mabigat na braso ang nakapalupot sa bewang ko. Its Clark.

Himbing na himbing ang tulog nya habang nakabukas ng kaunti ang kanyang bibig at mahinang humihilik. Para s'yang isang maamong baby. Ni isang tigyawat ay wala kang makikita sa makinis nyang muka. Maging ang mga blackheads siguro ay mahihiyang tumubo sa muka nya.

Mukang napagod talaga s'ya dahil ni hindi man lang nya naramdaman ang pagbaba ko sa kama. Sino ba naman ang hindi mapapagod sa four rounds namin kagabi. Ako rin naman, kailangan ko lang talagang gumising para sa breakfast namin.

Meron namang malapit na grocery sa baba, kaya napag-desisyunan kong bumaba para bumili ng mga kakailanganin ko para sa pag-prepare ng breakfast. Wala e, sanay na talaga ko!

Habang binabati ko ang itlog na binili ko para mag-mix sa gagawing pancakes ay nakita ko namang may lumabas na Clark na taga-Olympus.

Nakita kong sinusuot nya yung itim nyang sando, naka-boxers lang sya at mukang hindi pa nya naaayos dahil nakikita ko ang V-line nya na may mangilan-ngilang buhok rin. Hindi ko tuloy mapigilan ang pagka-tulala at ang patuloy na paglunok sa sarili kong laway.

Now, ask me. Masisisi nyo ba kong I lost my V-card when I was only 20? Hindi naman na masama diba? Saka kung ganito naman ang papatong sayo, Eh papak na! Hahaha.

Simula yata ng nagtatabi kaming matulog ni Clark, nagiging mahalay na ang utak ko.

"Babe, pwede namang hawakan, hindi mo kailangan maglaway dyan"

Napabalik naman ako sa sarili kong ulirat nang magsalita si Clark.

"Napaka-ano mo!"

Lumapit naman sya sa akin at kinuha ang kamay ko at inilagay sa dibdib nya.

"Clark ano ba!"

"Ang cute mo!" At lumayo na sya sa akin dahil nakitang nyang hahampasin ko na sya, pero nilagyan lang nya ako ng harina sa muka.

"Napaka-walanghiya mo talaga!"

"Wina-walanghiya mo na ang Tito mo ngayon?"

"Eh bakit sine-sex mo naman yung pamangkin mo?" Sabi ko sa kanya at itinaas pa ang isa kong kilay at ipinamewang ko ang kaliwa kong braso.

"Sabi ko nga" at yuyuko-yukong kinuha ang green apple sa table.

Matapos ko syang barahin ay papasok raw muna sya sa kwarto para ligipitin ang mga gamit na dadalin namin sa Baguio mamaya. Dapat ay kaninang madaling araw pa kami aalis pero pareho kaming pagod. Kaya kakain muna kami bago umalis.

Matapos ko naman iluto ang mga pagkain namin para sa breakfast ay tinawag ko na si Clark. Marami akong niluto dahil ang lakas-lakas kumain ni Clark. Ganun naman talaga ang boys diba? Ang timawa kumain pero hindi naman tumataba, pero ang girls, kumagat ka lang sa isang chocolate, madadag-dagan na na ng 0.00002 inch ang bewang mo. So tell me, Where is the justice in this society?

Nababaliw na yata ako. Ewan ko ba gusto ko munang kalimutan ang mga problema ngayong kasama ko naman ang mahal ko.

Matapos kong lagyan ng pagkain ang plato ni Clark ay naupo na ako sa katapat nyang upuan.

"Pakasalan na kaya kita, para araw-araw mo na akong ipagluluto"

"Kumain ka na nga dyan, naiisip mo pa talaga yung mga ganung bagay ha!"

Yumuko naman sya at pinagpatuloy ang pagkain, Maya-maya ay nagsalita na naman sya.

"Gumawa na kaya tayong baby para wala na silang magawa?"

"Clark! Para kang baliw. Bilisan mo na nga nang makaalis na tayo. Bahala ka, ikaw rin. Baka makuha ako ni Papa sayo"

At binilisan nga nya ang pagsubo na tila ba may hinahabol. Napakalaki talaga ng kalokohan ng loko.

Nagpaalam naman ng maliligo ang loko dahil baka nga raw maabutan kami nina Papa.

Hindi naman sa tinatakasan namin sila, pinapalamig lang rin naman namin ang sitwasyon, hindi ko na kasi kakayaning makitang bugbugin si Clark ng sarili nyang kapatid na si Papa at ang kanyang ama na si Lolo.

Habang inililigpit ko ang mga disposable na ginamit namin sa pankain ay naramdaman kong nag-vibrate ang cellphone ko.

"Hello Sis!"

"Tin, hinahinaan mo naman yang boses mo!"

"Sorry, sorry. Mygad Sis, Galing akong St. Lukes. These past few days kasi nahihilo ko so I decide na magpatingin. Mygad Sis, kahit wala yata akong problema sa mata aaraw-arawin kong magpatingin don!"

"Huh? Anong ka-OA-yan na naman ba yan Tin?"

"MayGad Sis. The Doctor is so gwapo, so yummy, so so so, lahat na. At eto pa, last time. We were on NLEX Pampanga and MyGad yung branch manager nila sa KFC. Mapapa-OMG ka talaga. Akala ko nga sya na yung chicken na papapakin ko!"

Napairap nalang ako sa kawalan dahil sa mga kalandiang kine-kyeme ng kaibigan ko.

"Oo nga pala Sis, Kumusta na kayo? I heard na alam na nila Tito"

"Yan tayo Tin e.Yan tayo. Inuna mo yang landi mo!"

"Sorry naman Sis, kasama talaga yun para naman sumaya ka, alam kong di maganda yung situation mo ngayon. Don't worry babalik tayo kay Doc"

"Baliw. Okay lang kami. Pinapalamig lang namin yung sitwasyon. Babalik din kami dyan"

"O sige Sis. I'll pray for the two of you"

At ibinaba ko na ang phone, kahit pala sa tingin ko ay ayaw ng lahat sa relasyon namin meron naman palang mangilan-ngilang taong sumusuporta sa amin.

Matapos kong ibaba ang phone ay napatingin naman ako sa gilid ng TV at kung saan nagriring ang phone ni Clark. Sinagot ko naman agad yun dahil nasa C.R si Clark at pakanta-kanta pa ng Thinking Out Loud at ginagaya pa ang multong batang sumabay raw kay Ed Sheeran sa parteng -Baby My Heart.

Napapangiti nalang ako dahil kahit gaano kaseryoso si Clark pagdating sa trabaho nya ay napapakita parin nya sa akin kung sino at ano ba talaga sya pag magkaharap kami, na 'yon rin naman ang nagustuhan ko sa kanya.

Nang sagutin ko ang phone ay hindi na ako nakapag 'Hello'

"Hayop ka! San mo dinala ang Apo ko? Ibalik mo yan Clark. Pamangkin mo yan! Mahiya ka sa kapatid mo. Our names is all over the news. Didn't you know that it can affect our business? Hindi ko akalaing magagawa mo ang mga ganitong ka-immoral na bagay, Kung alam ko lang na mangyayari to,Hindi ko na hinayaan mabuhay ka sa tyan ng Mama mo. Wala kang kwenta, Wala kang utang na loob. Para kang Hayop. Kalimutan mo ng may pamilya ka!"

At saka ibinababa ng malakas ang telepono. Naiwan naman akong nakanga-nga sa kawalan.

It's Lolo Arnold. Clark's dad.