Chapter 46
"Eto pa Shane, grabe wala pa yatang 30 seconds naka-reply na siya. Grabe talaga!"
"Talaga? Hahaha. Sabi sayo e. Eh nasan na yung number nung kapatid niya? Akala ko ba kukunin mo?"
"Ay oo nga. Nakakalimutan ko pag magkausap kami. Grabe sino ba naman ang hindi ma-memesmerized 'don pag kausap mo."
"Girls, ano ba? Ang ingay niyo!"
Hindi naman ako masungit sa mga pamangkin ko, naiinis lang ako dahil they are just highschool students pero boys ang usapan nila.
"Grabe Tito. Ang sungit mo! Parang di ka naman dumaan dito" sabi sa'kin ni Shane. At tanging isang matigas lang na irap ang nakuha ko sa kanya.
Bakit hindi man lang siya nagreklamo?
"Doon na tayo Shane" aya niya sa pinsan niya.
Gustong-gusto ko siyang naiinis. Gustong-gusto kong nagagalit siya sa'kin. Ang I hate it kapag hindi niya ko pinapansin.
"Wendy, maligo kana. Ang baho mo na!" sigaw ko sa kanya. Kilala ko si Wendy at kapag sarili niya na ang usapan ay naiinis agad siya.
BINABASA MO ANG
Fascinated by Clark Austin
Beletrie*Some contents of this story is not suitable for young readers* Hanggang kelan ba tayo lalaban? Hanggang kelan natin ipapaliwanag na walang mali? Kelan ba nila tayo maiintindihan?
