Matapos gamutin ang bukol sa kanyang ulo ng nurse ay naisipan kong bumili ng makakain niya. Sigurado akong gutom na to, dahil lunch time na rin naman at puro street foods lang ang kinakain niya kanina.
"My head hurts Tito" sabi niya sa'kin at umiiyak parin. Kahit 12 years old na siya ay parang baby parin talaga siya dahil prinsesa naman talaga siyang ituring sa kanila. Kaya lagot talaga ko mamaya kay Kuya pag nalaman niya to.
Hinawakan ko ang kanyang ulo. Chineck ko yun at wala na naman doon ang bukol.
"Kaya mo yan! Tanda mo na e! Bibili lang ako" I shouldn't be sound worried about her. Hindi naman ako ganito pero hindi ko mapigilan ang sarili ko ngayong umiiyak padin siya.
Akma nakong lalabas ng pintuan pero naramdaman ko ang pagyakap niya mula sa likod ko. Shit. What kind of feeling is this?
"Don't go" sabi niya sakin at hindi parin tinatanggal ang yakap mula sakin
BINABASA MO ANG
Fascinated by Clark Austin
General Fiction*Some contents of this story is not suitable for young readers* Hanggang kelan ba tayo lalaban? Hanggang kelan natin ipapaliwanag na walang mali? Kelan ba nila tayo maiintindihan?
