Umay hastanede tam 3 gün kalmıştı. 3 gün boyunca hiç kimse arayıp sormadı onu.Ne bekliyordum ki dedi. Hiçbir zaman ona sevgi göstermeyen annesi mi gelecekti? Yada her fırsatta onu döven o şerefsiz mi?Hayır,Hayır onlar beni insan yerine bile koymuyorlar ki ne sevgisi.Bugun buradan çıkacaktı. Artık daha iyi hissediyordu.En azından o ilk günkü ağrıları gitmişti. Hastanenin çıkış kapısında kısa bir an durdu.Etrafa baktı.Sanki biri vardı.Biri ona bakıyordu. Ama kim? Şimdiye kadar hem ailesi hemde diğer insanlar tarafından görünmez kabul edilmişti.Kimse o ne düşünür o ne hisseder dememiş ,onun yerine bir boşluk varmış gibi davranışlardı. Tuhaf hissetti. İlk kez biri tarafından görülmek hissi .Tuhaf!Keşke kim olduğunu bilsem dedi.Tekrar etrafa baktı.Yok .Hiç kimse yok.Tekrar sessizliğine gömüldü.
Eve kadar yürüyerek gitti.Eve geldiğinde evin önünde büyük bir kalabalık vardı.Bütün mahalle kapının önündeydi. Ne olduğunu anlamaya çalıştı. Annesinin ağlama sesini duymuştu.Kalabalığı yararak annesinin yanına gitti.Kadın 40'lı yaşlarında ama daha yaşlı görünüyordu.Saçlarındaki beyazlar bunun kanıtıydı Eşarbının açık kalan kısmından saçları görünüyordu. Ağlamaktan şişen gözleri,boğuk çıkan sesi ile bağırarak ağlamaya devam ediyordu.İki kadın kolundan tutmuş kolanya ile bileklerini ovuyorlardı. Umay annesine baktı.
🌺Noldu? Niye toplandı bu kalabalık? Anne noldu?
(Bir elini annesinin eline koydu.Dizleri üzerine çöktü. )
Kadın büyük bir hışımla kızın elini itti.Burnundan soluyordu.Ayağa kalkıp kızına bir tokat attı.Umay afalladı.Daha önce hiç vurmamıştı annesi.O sadece dayak yerken onu izlerdi.Ama ne kurtarır,ne de birde o vururdu.🤬Sen nerdesin hea nerdesin 3 gündür yoksun? Baban ölürken sen nerdesin? Hangi cehennnemdeydin kaç gündür?Sana diyorum cevap ver?
Kızın saçından tutup sürüklemeye başladı.Bir yandan vurup bir yandan ağlayarak küfrediyordu. İnsanlar etrafımızda halka oluşturmuş sadece izliyorlardı.
🌺Anne ,an.. Ne ölmesi?Ben has...
🤬Sen nasıl bir belasın benim başıma. Hepsi senin yüzünden oldu.Ben bu yaşımda senin yüzünden ikinci kez dul kaldım.Delirttin adamı, üç kuruş parayı vermem diye direttin,canından bezdi adam sonunda attı kendini denize .Allah'ın belası.ONUN YERİNE SEN ÖLSEYDİN YA!! SEN ÖLSEYDİN YA !!Kadın Umay'ı sokağın ortasında bırakmış evine girmişti.Evdeki insanları kovarcasına dışarı çıkardı. Evin içinde sinirle dolaşıyordu.
Umay'ın göz yaşları ondan izinsiz akmaya başlamıştı. Yediği dayak için değil duyduğu sözler için ağlıyordu. O öldü. Ama mutlu olamıyordu. Çünkü az önce annesi,onu dokuz ay karnında taşıyan kadın "Onun yerine sen ölseydin ya" demişti. Bu kadarı çok fazlaydı.Zorla ayağa kalktı. Onun kalkısiile insanlar dağılmaya, başlamıştı. Kapıya doğru yürüdü. Kapının önüne oturdu.Kapiya vurmaya başladı.🌺Anne, Anne aç kapıyı hadi konuşalım he? Anne
İlk başta yavaş vuruyordu.Ama o sözle aklına geldikçe şiddetli bir şekilde vurmaya başladı.
🌺Aç kapıyı kadın aç !Ne yaptim ben sana !Ne yaptım da ölmemi isteyecek kadar nefret ettin benden ?Aç kapıyı cevap ver bana ! Bir günden bir güne annem gibi davranmadın.Bir gün bana kızım diye sarılmadım. Bir gün beni evladın yerine koymadı .Bunu hak edecek ne yaptım? AÇ KAPIYI ZÜMRÜT HANIM! HESAP VER BANA !NIYE BENİ SEVMEDİĞİNİN HESABINI VER !NİYE !Niye sokak köpeğine gösterdiğin merhameti bana göstermedin.NİYE ?NİYEEEE (Kapıyı tekmelemeye başlar)
Aç kapıyı geç karşıma söyle.Beni niye hiç sevmediğini söyle. (Yere çöker)Küçükken derdim ki babam ölünce çok üzüldü,belki babama benziyorum diye beni görmek istemedi dedim kaç kez kendime .Gündüz gözüne hic gözükmezdim sen daha da üzülme diye.Gece uyurken izlerdim seni.Bir tek geceleri sevdim ben seni Anne. Sen günduz bağırıp çağırır, yediğim lokmayı bile zehir ederdin.Ama geceleri ,geceleri sessizce uyurdun.Bende girer odana seni izlerdim.Nefes alışını dinlerdim .Bir tek geceleri sevdim ben seni .Ama sen beni hiç sevmedin.Okula giderdim sabah erkenden .Beslenme çantamı boş götürürdüm hep.Sen yediğim lokmaları sayarken birde nasıl onu doldurup götüreyim demi? Biliyormusun bütün kızların saçlarını ceşit çeşit örerdi anneleri. Sen benim saçımı hiç örmedin Anne. Değil saçımı örmek, bit salgını için öğretmenim aradığında saçlarımı kısacık kesip banyoda kaynar suyla yıkamıştın .Sen saçımın tek bir telinden bile nefret ettin Anne. Sen Saçımın telinden bile nefret ettin.Ağlayarak söylemişti bunları. Yine Ağlayarak susmuştu .O ölüm sessizliğine bürünmüştü Onu izleyen adamdan bir haberdi.Evet Adam onu izliyordu.Son kez görmek istemişti bu kızı.Bu günden sonra onu ne takip ettirecekti ne de görmeye gelecekti.Şimdi sırası değildi.Ona yakın olmak onu tehlikeye atmak demekti.Kızın içi yanıyordu,Ömer'in de içi yanıyordu.Tek yardımı o herifi acı içinde öldürmek olmuştu.Umay hala kapının önünde ağlıyordu. Onu daha fazla bu halde görmeye dayanamadı.Arabasını sürmeye başladı.Ondan uzak duracaksın.Bunu onun için yapmalıydı. YAPACAKTI!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çeşm-i Siyahım🖤🤍
Romantizm28 yaşındaki tesettürlü bir ofis çalışanı Umay hic farkında olmadan yardım ettiği adam(mafya babası) tarafından kaçırıldı.Bu mafyanın elinden kurtulabilmek için denemediği yol kalmadı. Ömer; Daha ne kadar benden kaçmaya devam edeceksin yavrum.Sana...