28. Gerçekler

204 11 2
                                    

Selamun aleyküm

Keyifli okumalar

🌿

🌿

🌿

Kaç ay geçti  sayamadım. Günler bana mı  çok hızlı geçiyordu, yoksa ben mi alışmıştım. Doğumum çok yaklaşmıştı 7 aylık olmuştu kızım adını cennet esma koyacaktım umeyrim ile hayalimizdi. Ben artık umursamıyordum ama serdar aksatmadan doğum kontröllerine götürüyordu. Kendisine ısınmam için çabalıyordu, ben ısınırmıyım hayır.

Umeyr benim aklımdan kalbimden çıkmadı, çıkamazdı. Benim onunla aşkım basit değildi ne olaylar oldu ne ağlamalar ne sevinçler...
Sadece bu zamana kadar sabrettim kaçamadım ama her zaman dilimden şu duayı eksik etmedim.

- Rabbim Umeyr'in kalbinden beni ve bebeğimizi silme.

Serdar artık kendini evin reisi gibi hissedip sabah işe gidip akşam eve dönüyordu işten çıkar çıkamaz evde ne eksik sormadan durmuyordu o bu yalana çoktan alışmıştı bebeğimi sahiplenmişti. Sen kim oluyorsun? demekten yorulmuştum.

Yine sakin akşam saatleriydi.
Serdardan bir mesaj ve arama gelmemişti, doğrusu şaşırmıştım asla mesaj ve aramayı aksatmazdı.
Tam beklememin üzerinden 1 saat geçmişti.

Evin içinde bir sağa bir sola volta atıyordum, sevmesem de merak etmeden duramadım.

Ani bir mesajla telefonuma odaklandım.

- Haklı olduğunu biliyorum senden özür dilerim. Kanıtlar seni haklı  oldugunu gösteriyor, bebeğimizi ve seni istiyorum.
Umeyr.

Bu neydi şimdi. Ne yapmamı bekliyordu dilim kalbim umeyr için yalvarsa da. O kadar zaman ay'dan sonra ne dememi bekliyordu. Evlendiğini duymuştum, evlenmemişti o halde. Soru sormaya hakkım var mıydı? Evliydim serdar ile hemde, Bana yakışır mıydı? Ama bebeğimin babası oydu.

Kafam allak bulak olmuştu kafayı yemek üzereydim. Hem serdar neredeydi.
Neden herşey üst üste geldi.
O sırada kapı açıldı göz yaşımı sildim oturduğum yerden kalktım.

O sırada kapı açıldı göz yaşımı sildim oturduğum yerden kalktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Serdar elindeki anahtarı masaya koydu ve odasına geçti.
Yanıma gelmesini bekledim, geldiğinde yüzü  düşüktü

- Geç geldin.

- Bir arkadaşıma uğradım. Dedi sesinden de anlaşılıyordu kötü olduğu.

Her zaman bana haber verirdin. Ilk defa haber vermedin şaşırdım.

- Sen beni mi merak ettin. Dedi yüzü gülmeye başlamıştı.

- Neden merak edeyim? Aylardır haber vermeyi aksatmazdın. 1 günde haber vermezsen ben değil herkes merak eder. Umrumda değilsin ben odamdayım.

ZÜLEYHAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin