Oy vermeyi unutmayınızzz
~İyi okumalar~♫ Keane - Somewhere Only We Know ♫
Jungkook içindeki heyecanla yerinde duramazken kolları iki yanda açık bir şekilde bekliyordu.
"Düşmeyecegim değil mi?"
"Yapabilirsin Miri," dedi Taehyung bir kez daha onu yüreklendirmek için ve küçük kız gergin, bir o kadar da içi içine sığmazken karşısında kendisini bekleyen Taehyung, Jungkook ve Wasabi'ye baktı.
"Hazır mısın seni bırakacağız," dedi Miri'nin iki yanında duran ve onu sıkıca tutan doktorlardan biri. Küçük kız başını salladığında ise temkinli bir şekilde bırakarak elleri havada, her ihtimale karşı onu tutabilmek için tetikte durdular.
Miri, doktorların kendisini bırakmasından hemen sonra denge kurmak için kollarını iki yana açtı ancak buna gerek kalmadan ayakta, iki ayağı üzerinde durmayı başarmıştı.
"Hadi, şimdi bize doğru gel prenses,"
Jungkook ellerini Miri'ye uzatmış gel gel işareti yaparken üzerinde bir babanın evladının attığı ilk adımlara şahit olmanın heyecanını taşıyordu. Wasabi'nin de ondan bir farkı yoktu. Miri ilk adımı atıp mutlulukla çığlık attığında hepsinin yüzünde kocaman bir gülüş oluşmuştu. Hatta neredeyse mutluluktan ağlayacaklardı.
Wasabi, küçük kızı gaza getirmek amacıyla çeşitli sözcüklerle tezahüratlar yaparken ve hemen onun yanında eş adımlar atarak kardeşi gibi gördüğü kızı takip ederken; Miri sonunda Jungkook'a ulaşmış, önce kendisine doğru uzanan parmaklara temas etmiş, ardından da genç oğlanın kolları arasına girerek ona sıkıca sarılmıştı. Odada alkışlar koparken Wasabi de sarılan ikiliyi uzun kolları ile sarıp başını Miri'nin sırtına yaslamıştı.
Jungkook, gülüşünü durduramazken kapattığı gözlerini aralayıp hâlâ Miri'ye sarılırken yanı başlarında durarak kendilerini izleyen sevgilisine bakmıştı. Gözlerini yavaşça kapatıp açarak ona minnettar bakışlar atarken Taehyung yalnızca gülümsemekle yetindi. Onların mutluluğunu görmek tüm hayatına yetmişti sanki. İçi sıcacıkken sarılmayı sonlandıran üçlüden ayrılan Miri, Taehyung'un yanına gitmiş ve ona da sıkıca sarılmıştı. Küçük kızın aniden kendisine sarılmasına şaşıran varis, başta kollarını sarmakta geç kalmış olsa da sonrasında ellerini onun sırtına yerleştirmişti.
"Hepinize çok teşekkür ederim," derken Miri'nin sesi ağlar tondaydı. Taehyung'tan da ayrıldığında da tek tek odadakiler üzerinde gözlerini gezdirdi.
"Bize bu yardımları yapan hayırseverle hiçbir zaman tanışamayacak mıyız? Ben... Ona da teşekkür etmek istiyorum," Jungkook'un bakışları anında Taehyung'u bulduğunda, Taehyung hafifçe boğazını temizlemişti. Neyseki doktorlar konunun değişmesini sağlamıştı.
"Sen şimdilik yalnızca yeni uzvuna alışmaya çalış olur mu? Kaslarını güçlendirmek için ilaçlarını düzenli bir şekilde kullanmayı unutma... Bahsettiğimiz bandajlama ve bakımların düzenli takibini sağlamalısınız. İlk zamanlar alışma açısından önemli. Belirlediğimiz saat aralıklarına uymaya özen gösterin. Sonra zaten bir bütün hâline gelecekler. Eğer bir sorun olursa hastaneyle iletişime geçmeniz yeterli, Miri'yle özel plarak ilgileneceğiz," Jungkook ve Wasabi başını sallarken Miri şimdiden kendi bacağı gibi hissettiği proteze bakıyordu.
"Hojin amcaya da gösterelim," dedi neşeyle ve Taehyung gülümseyerek elini küçük kızın omzuna koydu.
"Duyduğuma göre Hojin amca da bu hastanedeymiş, önden giderek bize yolu sen gösterir misin Miri,"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bird in Cage • Taekook
Fanfiction"Birini sevmek, o kişinin eksikliklerini tamamlamaya gönüllü olmak demekmiş. Bu yüzden sana özgürlüğümü adıyorum kafesteki kuş." -Taekook 𐤀