BOND...
Maaga akong umalis ng bahay kinabukasan. Hanggat maari ay iniiwasan ko muna si Aristaues dahil baka magkasagutan at mag-away nanaman kaming dalawa. Nakasawa at nakakapagod din ang ganoong klaseng set-up.
Kahit medyo na ngangalay pa ang katawan ko sa paggawa ng mga orders kahapon ay yon ang ginawa ko buong magdamag. Dahil sa sobrang stress ko kay Aristaues ay yon na pinagkabahalan ko para mawala kahit papaano ang stress ko.
Nang matapos ko ilan sa mga nakalined - up na orders ay pumunta ako sa taas para makapagmiryenda at makapagpahinga saglit.
"Good Morning my gorgeous boss." Magiliwi na bungad sa akin ni Owen ng tuluyan akong makapasok sa cafe. Hindi ko tuluyan mapigilan mapangiti. Halos wala pang katao-tao dahil kakabukas palang cafe.
"Good morning po ma'am" bati din sa akin ni Jones ka sa akin na siyang baritas ko.
"Good morning din." Balik ko bati sa kanila, habang nakangiti. Umupo ako isang upuan na malapit sa bintana. Mabilis naman sumundo sa akin si Owen, pagkatapos ay ibinigay sa akin ang menu.
"Anong order mo Boss Ganda?" Nakangiti tanong sa akin ni Owen na siyang bahagya kong kinabungisngis. Tumingin tingin muna ako saglit sa menu hangga sa makita ko ang buko pie. Para bigla tuloy akong nagcrave.
"Available ba yung buko pie ngayon??" Tanong ko sa kanya na siyang kinatango niya.
"Yes Madam." Nakangiti niyang saad na siyang kinatango ko. Sabay abot ng menu sa kanya.
"Okay isang buko pie at isang iced tea please. Thanks." Pang-oorder ko sa kanya.
Ilang minuto lang ang hinitay ko bago dalhin sa akin ni Owen in order ko.
Medyo dumami na rin ang tao kaya hindi na pumunta sa akin si Owen para bolahin ako. Nasa dalawang subo palang ako ng meron biglang umupo na babae sa harap ko. Napailling naman ako ng makilala ang umupo.
It's Blaire Taite Lazaro. She wearing a white blouse pair with brown slacks. Nakakulot ang kulay brown niya buhok. Nakasuot ito ng itim na sunglasses at may bitbit siyang pulang branded na bag. Hanggang ngayon talaga pala isipan patin sa akin kung bakit ko siya naging kaibigan. Ang tanging naalala ko lang ay namomobrelama siyang magluto ng cake. Eh akong si nagmamagaling ay tinuruan ko kung papaano magbake. Kaya ayun, matapos ko siyang tulungan ay in-entitled niya ang sarili bilang best friend ko daw.
"Pinagtataguan mo ba ako ha Radleigh Lilac?!! Lagi akong pumunta dito pero di kita matiyempuhan. Sana kaba lupalop ng space nagsusuot. Nakakasira ka ng ganda." Kunwaring maarteng saad ni Blaire sa akin na siyang kinairap ko. Nagpatuloy lang ako sa pagkain at hindi siya pinansin.
"Hey, kausapin mo ako. Atsaka need ko ang help mo ngayon araw." Saad ni Blaire sa normal niyang tono.
"What is it?" Walang kagana-gana kong tanong bago sumisip ng ice tea.
"About sa business natin atsaka sa asawa ko." Problemado niyang saad bago kinuha ang order kong buko pie. Psh... mang-aagaw.
"What about it?" Tamad na tamad kong sabi atsaka binitawan ang iced tea. Kakabitiw lang baso ko ng may laman iced tea ay kinuha iyon ni Blaire pagkatapos ay inaalis niya ang straw ko bago siya sumisim sa baso. Seriously?!! Bakit hindi na lang si umorder eh dami namang pera ng babaeng toh.
"Meron ako ngayon, I mean tayong appointment about sa magiging products natin. So pumunta ako dito para sunduin ka. Tapos yung baby boy ko hindi na ako mahal." Nakalabing saad niya siya akin lihim kong kinaiirap. Ako yung nagorder pero siya naman yung umubos.
"Pake ko, ayaw mo yon nagising na siya sa katotoohanan." Nakangisi ko saad na siyang kinaiirap niya.
"Peste!! Ang sama sama mo talaga. Mahal ako ng asawa ko okay, pero bakit ganoon feel ko nawawala na yung love niya sa akin. Kasi hanggang ngayon hindi ko pa napapansin yung asawa ko na magprepare para sa birthday ko next next week. Tapos nitong mga nakaraang araw ay lagi na lang siyang busy at medyo cold sa akin." Pagsusumbong niya sa akin, habang unti-unting inuubos ang ice tea ko.
YOU ARE READING
In Your Eyes
RomanceMarriage is not for everyone...especially for a lady with a sad and hateful heart. Ang isang kasal ay puno ng pagibig at pagmamahalan, ngunit iba ang kasal na meron kay Radleigh. Puno iyon ng sama ng loob at pighati. Sa tatlong taon na pagsasama nil...