In Your Eyes

Prologue

Nakatutulala akong nakatingin sa binta ng opisina ko. Kanina pa naglalakabay ang isip ko kung saan. Ang dami ko pang papeles na babasahin at kailangan pirhaman. Idagdag pa yung mga orders na kailangan ko ayusin at tignan. Tamad akong napayuko sa mesa sabay gulo ng buhok ko.

"Ano ba Radleigh Lilac umayos kanga!!" Paggalit na sita ko sa sarili ko habang nakayuko parin at sinasabunutan ang buhok ko.

"It's just a freaking DATE?!! Bakit ka kinakabahan ng ganyan?!" Mangiyak ngiyak kong sisi sa sarili ko. Hindi ko talaga maintindihan ang katangahan ko. May parte ko ang gusto ituloy ang stupidong planong ito at meron hindi.

Bigla akong napaayos ng upo ng marinig ko ang katok galing sa pintuan ko.

"Come in" Saad ko, ilang sandali lang ay bumukas ang pintuan ng opisina ko at inuluwa non ay Si Owen ang binabaing manager ng Brewtiful Day cafe, na nakapuwesto sa ikalawang palapag ng gusaling ito. Medyo pakending kending siyang lumapit sa mesa at upo sa isa sang upuan na kaharap ng mesa ko.

"Ma'am magpapaalam po sana ako na mag-out na ako ngayon, kasi ahmm... " naiilang niyang sabi, kasabay noon ang pula ng pisingi ang tenga niya. I can't help but to smile at his cute gesture.

"Paano ba sasabihin ng formal?" Narinig kong bulong niya sa sarili, na mas lalo ko pang kinangiti. Aww my gay manager is in love with someone.

"You can go, mukhang may date kayo ni Mollie." Gulat siyang napatingin sa akin na siyang kinagisi ko.

"Di kaya, kay Jones ako makikipagdate, ang chaka nung binabaitang yon!?"Pagdedeny niya, na siyang kinatawa ko.

"Mamatay at mawala man ng trabaho ngayon?" Pangbibiro ko sa kanya, na siyang kinabusangot niya.

"Ma'am naman eh, walang ganyan!" Tinawanan ko lang siya sa naging reaction niya. Hayst... kahit papaano ay nawala yung mga isipin ko kanina.

"Deny-deny kapa diyan Owen, kapag yan narinig ni Mollie baka magalit yon. Sige go lang para sa love-life ng mga pretty kong employee and manager. " umakto naman siyang kinikilig, na siyang kinawili ko.

"Paano mo nalaman ma'am todo ingat kaming dalawa— wait don't tell me na kikichicka karin ha?!" Namamangha at gulat niyang tanong sa akin na kinangisi ko.

Nang makaalis si Owen sa loob ng opisina ko ay sinumulan ko ng basahin ang mga papeles na nakatambak sa mesa ko. Nangalahati lang ako sa pagbabasa dahil nag-alala ako na baka ma-overwork ko ang mata ko. Hanggat maaari ay iniiwasn kong di masyadong ma-overwork ng mga mata ko dahil million at buwan ang hinitay para makakita ako.

Bahagya kong sinandal ang ulo ko sa swivel chair ko, pagkatapos ay tinanggal ko ang reading glasses na suot-suot at pinatong yon sa mesa. Marahan kong pinikit ang mata ko at hinayaan iyon magpahinga. Dahil ata sa sobrang pagod ng utak ko sa pagbabasa ay 'di ko na malayang nakatulog na pala ako.

Nagising na lang ako ng magring ang cellphone ko. Mabilis ko yung kinuha isa ibabaw ng mesa at sinagot. Di ko na tinignan yung caller id dahil medyo inaantok pa ko, kaya nakapikit ko yong tinapat sa tenga ko.

"Hi babe, nasa biyahe na ako papunta sa shop mo para sunduin ka. See you in a bit." Dama ko ang saya sa himig ng boses niya.

"Yeah, see you babe." Pinilit ko pasiglahin ang boses ko kahit ang totoo ay naiinis ako sa kanya. Gusto ko siyang murahin at sapakin ng paulit-ulit para madama niya ang sakit pero di muna sa ngayon, tsaka na dahil gusto kong higit pa mas masakit ang gagawin ko sa kanya.

Mabilis kong pinatay ang tawag bago ako tumayo at nag-inat. Kasabay noon ay lumabas ako sa akin opisina para magbilin kay Abigail, manager ng Creations na maaga silang mag-out ngayon tutal ay wala naman masyadong orders ang dapat tapusin ngayon araw.

Ilang minuto lang akong naghihintay sa labas ay nakita ko na paparating ang kotse niya. Huminto ito ang isang itim na Mercedes-Benz sa tapat ng shop ko. Mabilis ko yong pinuntahan at binuksan ang pintuan ng passenger sit.

Bumungad sa akin ang guwapong mukha ni Elliott na nakangisi sa akin. Daglian ako pumasok sa kotse niya bago umupo sa passenger. Sinarado ko muna ang pintuan ng kotse bago ako magsuot ng seat belt. Isusuot ko pa lang sana ang seatbelt ko ng bigla ako kabigin ni Elliott at halikan . Sa gulat ay hindi ko agad natugunan ang halik niya. Ng makabawi ay tumugon ako sa mga mapupusok niyang halik. Ako ang unang nagbitaw na siyang kina-alma niya.

"Babe..." ungot na siyang ikinailing ko.

"I'm know you miss me babe, but I'm really hungry." He smiled at me with disbelief. Ako naman ay todo effort sa pagpapacute, sa kanya habang pilit kong sinusuot at seat belt ko.

"Reserve your kisses later babe..." medyo mapang-akit kong saad habang nakangisi. Napangiti naman siya ng todong-todo bago niya pina-andar ang kotse papaalis ng shop. Sa buong biyahe namin ay nakahawak ang kamay niya sa legs ko. Kahit na nakasuot ako ng trouser ngayon ay ramdam ko ang init ng kamay niya.

He stopped his car in front of the luxurious restaurant, as I already expected. Elliott Xavier Montenegro was indeed a billionaire, and one of the youngest CEO in the country. So it couldn't surprising to treat his woman at this kind of restaurant. After all, it is just a mere penny to them.

"How's your business trip?" I asked before I sipped a little amount of champagne from my glass.

"It's like the same. And stopped worrying about those kinds of stuff babe I can handle those." He said to me before he put his hands above my left hand.

"Hindi ka ba niya hahanapin?" Tanong ko habang seryosong nakatingin sa kanya. Mabilis lang itong umiling na siyang sagot sa tanong ko.

"Don't worry about her, ang alam niya ay bukas palang ako uuwi. So let's spend the whole night together okay? And I know it's sound so selfish but can I request na huwag ka munang umuwi sa inyo. I want you to sleep with me babe." Marahan niyang pinisil yung kamay ko habang nakangiti sa akin. Habang ako ay pilit na ngumiti sa kanya.

After a while, our orders came. We talk a lot while we eat together.

It's pass nine of the evening when we decided to go home, I mean to spend the whole night together in his condo. Medyo kinakabahan nga ako kasi heto ang unang beses na matutulog ako na kasama siya. Papasakay na sana kaming dalawa ni Elliott sa sasakyan ng may humigit sa palapulsuhan ko. At ganoon na lamang ang panlalaki ng mata ko ng makita kung sino iyon.

"Where do you think you're going?" He asked with his cold baritone voice.

"Let her go man." Kalamadong saad ni Elliott na ngayon ay hawak ang kabilang kamay ko. Naramadaman ko mas diinan ng lalaki ang pagkakahawak sa akin

"And why I would do that. After-all she is my WIFE" madiing sabi ni Aristaeus na siyang kinagalit ni Elliott.

"True hurts man." Aristaues grin devilish which trigger Elliott more. Napabitaw si Elliott sa akin dahil doon. Akmang sasapakin ni Elliott si Aristaeus kaya lang ay natigilan siya ng sumulpot ang mga tauhan ni Aristaues.

" Let's go home Radleigh. Kung gusto mong hindi nagagalusan ni kahit isa si Mr. Montenegro." Malamig niyang saad sa akin, kaya wala akong nagawa kundi ang magpatangay sa kanya.

Nasa tapat na kami ng kotse niya ng bigla niyang buksan ang nasa likurang pintuan.

"Get inside Radleigh don't just stand up there." Malamig niyang utos sa akin. Na siyang kinasalubong ng kilay ko.

"Are you mad, really?! Matapos mong mahuling nakikilampungan sa lalaki mo ikaw pang galit!! Go inside right now woman or else I will drag you forcely. " Pagalit niya saad na siyang kinasama ko ng tingin.

"Don't look at me like that woman, get inside now!!" Medyo tumataas na ang boses niya, kaya kahit ayaw ko ay pumasok ako sa loob ng kotse. Bahagya akong nagulat ng tumabi siya sa akin. Psh...