In Your Eyes

Epilogue

*Aristaues Pov*

"Bakit mo ako pinatawag ?" Tanong ko kanya. He was sitting so calmly and looking at me.

It's been five since I been under upon his mercy and care. At sa loob ng limang taon na iyon ay wala akong narinig ni kahit isang pagrereklamo sa mga ginagawa kong kabalastugan. He was actually a cool dad, very indeed. Siya ang tumayong tatay ko magmula ng mamatay ang mga magulang ko sa aksidente limang taon na ang nakakaraan. Pero alam ko naman ang totoo hindi iyon aksidente kung di sinadya yon. I think this man was aware of that. At that, it makes me pissed about his existence.

Pero ngayon ay hindi ko maiwasan kabahan dahil baka napuno na siya sa akin. Well hindi ko rin siya masisi dahil sino ba naman hindi mapupuno kung araw-araw ka na lang umuuwi ng lasing, bugbog sarado o dika ay inuumaga na ng uwi dahil sa pangbabae. Yeah that's my fucking life for the passed few years.

"I heard what you do. Nakipag-away ka nanaman daw sabi ni Samuel kagabi. Anyways I didn't called you for that. I just want you to do something for me young man. I want you to find this woman." Mahabang lintya ni Rafael sa akin bago niya ibinigay ang isang larawan ng babae.

Masasabi kong luma na ang litratong iyon dahil sa kulay at quality ng camera ginamit. The woman in the picture was indeed beautiful. Napakaganda ng ngiti niya at alon alon ang buhok niya. Hindi ko maiwasan ang magandahan dito.

"Who the fucked is this?" Tanong ko kay Rafael na siyang kinangiti niya ng sobrang pait.

"She was my beloved fiance. Siya ang kinukuwento ko noon sayo. Siya ang babaeng iniwan ko para sa kapangyarihan at kayamanan meron ako ngayon. Siya ang kaisa- isang babaeng minahal ko." Mapait niyang wika sa akin na siyang kinaiiling ko. Napakacheesy naman ng matandang ito.

"I want you to find her. Gusto kong hanapin mo siya at ang anak namin." Nanlaki ang mga mata ko rebalisasyon niya.

"Yeah. I'm fucking asshole kiddo so don't look me like that. Leaving her with our unborn child for money was biggest regret of my life. At kahit papaano ay gusto kong bumawi sa kanila, lalo na sa anak ko." Nakangiti niya wika sa akin, pero kakabakasan sa mata niya ang lungkot.

Ang alam ko sa sarili ko ay di ko gusto ang pinapagawa sa akin ni Rafael, pero natagpuan ko na lang ang sarili ko na pumunta ng San Lazaro.

Marahan kong inunat ang katawan ko ng makababa ako sa van na sinasakyan namin. Saktong ng makababa na ako ng magvibrate ang cellphone ko. Kaagad ko iyon sinagot ng hindi tinitignan ang id caller.

"Bro na saan kana? Sabi mo ay sasama ka sa amin na uminom mamamaya." Saad ni Graver sa kabilang linya.

"Nasa San Lazaro ako ngayon may inaasikaso lang ako dito. Tatawag-" napahinto ako sa pagsasalita ng makuha ng isang bukod tanging babae ang atensyon ko. Nakasuot ito ng mahaba palda at malaking t-shirt ay may hawak-hawak itong tungkod. Napakaganda nito ngumiti, kahit pa hindi ko masyadong nasisilayaan ang mukha niya.

Napaawang ang labi ko ng magsimula itong lumakad ngunit ginamit niya ang tungkod niya sa paglalakad. Akala ko noong una ay may pilay lang siya pero habang tinitigan ko siya ay doon ko napagtantong bulag siya. Sayang naman...
"Hoy bro!! Bro nandiyan ka pa ba?" Pagtatanong ni Graver sa akin na siyang nakapagbalik sa akin sa realidad.

Halos dalawang linggo simula ng magpabalik-balik ako sa San Lazaro at sa dalawang linggo iyon ay hindi ko na nakita yung babaeng bulag. Kaya lumapit ako sa tindahan kung saan ko siya nakita.