----------------------------------
ඉතින්, ඒ විදියට ඊළග දවසත් උදාවුනා !!
කොලේජ් එන්න කියලා ඇහැරුන ජන්කුක් උදේ හිටියේ තමන්ගේ ගෙදර දොර ඉස්සරහ බිම, සීතලේ.. ජන්කුක් දැනගෙන හිටියා ඒ ටේහ්යුන්ගේ වැඩක් කියලා.. තමන් එතන බිම ඉන්න හේතුවත් ජන්කුක් දැනගෙන හිටියා.. මොකද, අනිවාර්යෙන් එයාට ජන්කුක්ගේ පුංචි ගෙදර යතුර හොයාගන්න බැරි වෙන්න ඇති..
ටේහ්යුන්ග් කොහොමද ජන්කුක්ගේ ගෙදර හොයාගත්තේ කියලා ජන්කුක්ට සැකයක් තිබුනේ නෑ.. මොකද, සල්ලිකාර බලවතුන්ට මේ වගේ දේවල් ගොඩක් පුංචි දේවල්..
ඉතින්, කලින් දවසේ සීත රාත්රියේ සීතලට ගල්ගැහිලා, වියලිලා තිබුනු ජන්කුක්ගේ තොල් පොටවල් දිවෙන් තෙත්කරගත්තු ජන්කුක් තමන්ගේ ලෙදර් පෑන්ට් එකේ පොකට් එකෙන් පුංචි ගෙදර යතුර අරන් දොර විවෘත්ත කරලා ඇතුලට ගිය ජන්කුක් එහෙන්ම ගියේ පුංචි කිචන් එකට..
එතන තිබුණු පුංචි පුටුවෙන් ඉදගත්ත ජන්කුක් එහෙන්ම ඉදිරියේ තිබුණු ලී මේසෙට නැවිලා ලී මේසයේ කොණක් අත් අතරට හිරකරගෙන ඇස් පියාගත්තේ මුළු වටපිටාවම කළුවර වෙද්දි.. මදක් හිස දෙපසට ගැසුව ජන්කුක් කලන්ත ගතිය මදක් අඩුවෙනකන් පුටුවට වෙලා හිටියා..
ටිකවෙලාවක් ගියා.. පුටුවෙන් නැගිටපු ජන්කුක් කිචන් එකේ තියන බඩු අල්ලගෙන ෆ්රිජ් එක ලගට ගිහින් ෆ්රිජ් එකෙන් වතුර බෝතලයක් අරන් බීගෙන බීගෙන ගියා..
ඊයේ දවසෙම මොකුත් කාපු නැති එකේ ප්රතිපලයක් විදියට ජන්කුක්ට ක්ලාන්ත ගතිය ආවා.. ඉතින්, කිචන් එක අවුස්ස අවුස්ස හදාගන්න මොනවා හරි හෙව්වත් ජන්කුක්ට හම්බවුනේ ඉතිරි උනු රාමේන් පැකට් එකක් විතරයි..
YOU ARE READING
ᴠᴇʀɢ!ɴ ʜᴇᴀʀᴛ || ᴛᴀᴇᴋᴏᴏᴋ || 🔞
Teen Fiction❝ ඔවු, අවසානෙදි මන් මගේ තැන තේරුම් ගත්තා.. මාව ගැලපෙන්නේ Club එකක ඇදක් උඩට මිසක්, ඔයාගේ තුරුලට නෙවෙයි ටේහ්යුන්ග්.. පරවුණු මලකට කවදාවත් බෑ නැවුම් මල් කිනිත්තක් එක්ක පෑහෙන්න.. ඉතින්, සමාවෙන්න.. මට වෙනවා මේ හැමදේම අත් අරින්න, මේ හැමදේටම තිතක් තියන්න...