ᴠᴇʀɢ!ɴ ʜᴇᴀʀᴛ || ᴛᴀᴇᴋᴏᴏᴋ || 🔞

Chapter 20~

----------------------------------

ඔය විදියට සති දෙකක් ගෙවිලා ගියේ ජන්කුක්ට ලැබෙන වේදනාව දශමයක්වත් අඩු නැතිව.. දැන් නම් ජන්කුක් ජීවත් උනේ ජීවත් වෙන්න ඕනි කමට..

><

රාත්‍රී එකොළහ පහුවෙලා ඇති.. ජන්කුක් හිටියේ ගෙදර එන ගමන්.. ජන්කුක්ට දැන් තදින්ම ඕන උනා වොශ් එකක් දාලා ඉක්මණට ඇදට වැටෙන්න..

අමාරුවෙන් පටු පාර දිගේ ඉදිරියට ඇදුන ජන්කුක් බෑග්පැක් එකත් තුරුළු කරගෙන කෙටි පියවර තියමින් ඉදිරියට ඇදුනා..

ඒ වගේම, මුළු ඇගම කළු පාටින් ආවරණය කරගත්ත ටේහ්‍යුන්ග් ජන්කුක්ට නොපෙනෙන්න ජන්කුක්ගේ පසුපසින් ආවා.. ටේහ්‍යුන්ග් දැන් සතියක් තිස්සේ ජන්කුක්ගේ පස්සෙන් එන්න ගත්තේ ජන්කුක්ට නොපෙන්නෙන්න.. වෙනදට තමන්ගේ කා' එකෙන් ආපු ටේහ්‍යුන්ග්, ජන්කුක්ගෙ පසුපසින් පයින්ම එන්න පුරුදු උනා..

කවදාවත් මේ තරම් දුරක් පයින් නොගිය ටේහ්‍යුන්ග්ට හැමදාම රෑට කදුළු එන්න තරම් ඒක වේදනාවක් උනා.. ටේහ්‍යුන්ග් ඒ හැමදේම ජන්කුක් වෙනුවෙන් ඉවසුවා..

ඒත් ටේහ්‍යුන්ග් හිතුවා.. හැමදාම රෑට ක්ලබ් එකේ මිනිස්සුන්ගෙන් ඇති වෙනකන් වද විදලා, හරි හැටි කෑමක්වත් නැතිව ජන්කුක් මෙච්චර දුරක් පයින් යන එක කොච්චර වේදනාවක් වෙන්න ඇතිද කියලා..

><

ජන්කුක් අමාරුවෙන් තමන්ගේ පුංචි නිවසට ඇතුල් වෙනවත් එක්කම ටේහ්‍යුන්ග් අඩිය ඉක්මණ් කරලා තමන්ගේ මැන්ශන් එකට ගියා..