Chapter 47~

798 111 53
                                    

----------------------------------

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

----------------------------------

පුංචි පුංචි කුරුළු පැටවු හීනියට සිංදු කියන ගමන් ටේහ්‍යුන්ග්, ජන්කුක් දෙන්නගේ රූම් එකේ ජනේලේ ලගින් එහාට මෙහාට යන්න ගත්තා.. ලස්සනට ස්වර ගලපන පැටවු නිසා ජන්කුක්ට සිද්ද උනා ඇස් දෙක අරින්න.. කදුළු වලටම ඇලිලා තිබුණ ඇස් පිහාටු බර වෙද්දි, ජන්කුක් අමාරුවෙන් උනත් ඇස් දෙක ඇර ගත්තා..

Jk-"ම්හ්හ්.."

ඇගට දැණුන තද වේදනාවත් එක්ක ජන්කුක්ට කෙදිරි ගෑවුනා.. ඉස්සර මෙහෙම නෑ.. කොච්චර අමාරු උනත් තමන්ව පාවිච්චි කරපු කෙනා ජන්කුක්ව එතනම දාලා යද්දි ජන්කුක් අමාරුවෙන් හරි නැගිටගත්තා.. වේදනාව කියන එක ජීවිතේම කොටසක් වෙලා තිබ්බ ජන්කුක්ට ඉස්සර වේදනාව මහලොකුවට දැනුනේ නෑ.. ඒත් දැන් !! ඉස්සර ගලක් වගේ හැමදේම දරාගෙන හිටපු ජන්කුක් දැන් මල් පෙත්තක් ගානටම මෘදු වෙලා.. මේ හැමදේම ටේහ්‍යුන්ග් නිසා කියලා හිතෙද්දි ජන්කුක් හිනාවෙලා ටිකක් ඉස්සිලා ටේහ්‍යුන්ගේ නිකටින් හාදුවක් තිබ්බා..

ජන්කුක් තාමත් ඉන්නේ ටේහ්‍යුන්ගේ හූඩි එක අස්සේ වෙද්දි ජන්කුක්ට නැගිටගන්නම බැරි වුනා.. ඇගට දැනෙන වේදනාවත් එක්කම ජන්කුක් ආයෙත් ටේහ්‍යුන්ගේ දේහදාරි පපුවට තුරුල් වෙලා ඇස් දෙක පියාගත්තා.. ටේහ්‍යුන්ගේ උණුසුම, හරි ලෝභ හිතෙන උණුසුමක් වෙලා !!









><










ඇගට දැනෙන බර ගතියත් එක්ක ටේහ්‍යුන්ග් හෙමින් ඇස් දෙක ඇරගත්තා.. එකම විදියට ඉදලා ඇගම හිරිවැටිලා වගේ දැනෙද්දි ටේහ්‍යුන්ග් හැදුවේ පැත්තට හැරෙන්න.. ඒත්, ටේහ්‍යුන්ග්ට බැරි වුනා.. එතකොට තමා ටේහ්‍යුන්ග්ට මතක් වුනේ තමන්ගේ හූඩි එක අස්සට ගුලි වෙලා ඉන්න ජන්කුක්ව.. ටේහ්‍යුන්ග්ට තමන්ව ප්‍රෙග්නන්ට් මාම් කෙනෙක් වගේ පේද්දි ටේහ්‍යුන්ග් හිනාවුනා.. ලාවට හිනාවුන ටේහ්‍යුන්ග් හූඩි එක ටිකක් ඉස්සුවා..

ᴠᴇʀɢ!ɴ ʜᴇᴀʀᴛ || ᴛᴀᴇᴋᴏᴏᴋ || 🔞Where stories live. Discover now