Crazy Love

CL6: Intensed pain

𝑪𝒍𝒂𝒊𝒗𝒐𝒏 𝑷𝒂𝒏𝒆 𝑮𝒍𝒂𝒅𝒊𝒖𝒔

...

"Make me. Make me, mother. "

And before I can even blink, lumapat na ang kamay niya sa pisngi ko na naging dahilan ng pagka manhid nito.

"Zyra!"

"Come on! You can do better than that." I sarcastically said while looking playfully at her eyes.

Napamaang ito at galit na tumingin sa'kin.

"Paano mo nagagawang bastusin ako... Your mother! Dahil lang sa babaeng 'yon?!? Dahil lang sa babaeng 'yon babastus-bastusin mo na ako?!? You've changed-"

"I am!" Hindi ko na siya pinatapos at tatango-tango nang sumagot. Tumawa pa ako ng sarkastiko para maramdaman niya na masaya ako sa pagbabagong 'to.

And as expected, she slapped me again.
Tumango-tango ulit ako kahit masakit ang sampal na 'yon.

"I am! Nagbago ako na dapat pala dati ko pa ginawa!!! You know what, ma? You're the reason! You both are the reason! So stop questioning and acting so shocked o-or... Or clueless!" I indeed changed. Hindi ko sila sinisigawan noon.

Gulat ang mga matang nakatingin sa akin ang nanay ko habang ang isa wala pa rin emosyon. Wala akong luhang ibinibigay dito bukod sa pagkamuhi at galit para sa kanila. Para sa asawa ko na lang ang luha ko. Tapos na ako umiyak nang dahil sa kanila.

Sinubukan kong ikalma ang sarili bago magsalita ulit.

"And why are you even here? Did I even invite you?" Tinignan ko sila pareho ng may nagtatanong na tingin. May napagkasunduan kami at mukhang nakalimutan ko na hindi nga pala sila tumutupad.

I looked at my father na diretsong nakatingin din sa akin.

'Please, alam kong nakakapagisip ka pa dad.' Wika ko sa isip, umaasang maririnig niya.

Napaiwas siya ng tingin at huminga ng malalim. Masuyo niyang hinawakan ang kamay ng asawa niya.

"Let Claivon rest, hon. Arguing with him can't help his situation." Mahinahong pagpapaliwanag niya na parang bata ang kausap.

But in my disappointment, mabilis na winaksi ng nanay ko ang kamay niya at inis siyang tinignan. Bago pa siya magsalita, inunahan ko na.

"Ma..." Inis na napabaling ang tingin niya sa akin. I gave her a tired look. "Y-you know I love you, we all love you. But, p-please... I'm tired... I-i'm lost... Please, ma... Leave." Pagod na pagod na pakiusap ko

Pero umiling lang siya habang matigas pa rin ang tingin.

"Ma..."

"Hon..."

"No! Claivon needs to wake up sa kabaliwan niya sa babaeng 'yon! Walang magandang naidudulot ang babaeng 'yon!" Sigaw niya kaya napapikit na ako.

"Wala akong ibang naririnig puro Runeia! Siya ang dahilan kung bakit narito ka!"

"Zyra!"

'Stop, please.'

"Puro kamalasan lang at sakit ang naidudulot niya!"

'S-stop...'

"You can't even think properly right now. You'll be dead if you stay with her!"

'Please...'

I'll be forever in pain hanggang hindi ko nakakausap ng maayos si Runeia. She's no bad luck nor heart aches. I'm the bad and she's the luck. I'm the ache and she's the heart. My heart was no longer in my body, even my soul. This is a body with just a skeleton inside. I'm dead inside...