Crazy Love

CL28: The connection

𝑪𝒍𝒂𝒊𝒗𝒐𝒏 𝑷𝒂𝒏𝒆 𝑮𝒍𝒂𝒅𝒊𝒖𝒔
...

Day 28

𝐿𝑜𝑣𝑒, 𝑚𝑎ℎ𝑎𝑙, 𝑚𝑎𝑑𝑎𝑚 𝑏𝑢𝑘𝑜, 𝐼 𝑓𝑎𝑖𝑙𝑒𝑑. 𝐼'𝑚 𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦. 𝐼'𝑚 𝑟𝑒𝑎𝑙𝑙𝑦 𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦. 𝑊𝑎𝑖𝑡 𝑚𝑒 𝑡ℎ𝑒𝑟𝑒.

...

'Everything happens for a reason.' That's my daily reminder.

I'm lying here in the bed of my house, alone and miserable. I don't want to stay in that house. Para kasing kahit saan ako tumingin parehas kong naririnig ang boses ni Neya at Leo.

"Fuck this life."

Ano ba talaga ang purpose ko? Pakiramdam ko nabuhay lang ako para maghirap sa kamay ng mga taong nagmamahal sa akin.

"Claivon!"

Agad akong napahinto nang makarinig ng pagbagsak ng pintuan at sigaw na alam ko na kung kanino nanggaling.

"Claivon anak!"

"Jan lang kayo." Mabilis na utos ko nang maramdaman ang tangkang paglapit nila.

Agad naman silang huminto sa may pintuan ng kwarto ko pero ramdam ko pa rin ang kagustuhan niyang yakapin ako.

"A-anak, is it true that, that boy is already dead?" Kinairap ko ang narinig kong tanong.

"Nailibing ko na siya kahapon, ang bagal naman maghatid ng balita ng taong 'yan." Walang gana kong sagot.

Nakarinig ako ng pag singhap pero agad din napalitan ng tili. Ikinairap ko ulit 'to.

"OMG! Great! You can now finally come back to us." Masayang sambit niya.

Alam niya ba sinasabi niya? Mukhang hindi. That's my mother being my mother. Habang patagal nang patagal pakiramdam ko palala na rin nang palala.

"Claivon, hey, are you listening?"

"Stop it, ma. I rather die here alone than to come with you." Walang ganang wika ko ulit sa kanila.

Hindi naman nagustuhan ng tatay ko 'to kaya agad siyang sumigaw.

"Claivon! You're talking to your mom!" What a weird man. He's angry again. Akala mo bodyguard at hindi asawa at ama.

Hindi ko ito pinakinggan at nananatili pa rin nakahiga. "I'm tired, please leave." Mahinang wika ko.

I heard a footsteps coming forward, pero agad din siyang napigilan ng nanay ko. Alam ko na ang tatay ko ang naglalakad kasi mabigat ang paa nito.

"Tsk! I thought I needed to kill that boy to pursue you."

Agad umangat ang tingin ko sa nanay ko dahil sa narinig.

"What?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Agad lumaki ang ngiti nito at masayang sumagot. "I planned to kill that brat."

"WHAT?" I shouted. Napaupo na rin ako dahil sa pagkagulat sa mga sinasabi niya.

Alam kong hindi naman talaga malabo ang sinasabi nila noong unang sinabi nila na papatayin nila si Leo. Pero hindi ko inaasahan talaga na sasabihin nila mismo sa mukha ko 'yan, sa pangalawang pagkakataon.

Saan niya nakukuha ang lakas ng loob?

"Don't overreact, son. He's already dead..." She said it like it was normal???

I remain shocked by them. I don't even know what to say. I was too stunned to speak. Don't overreact?

"Come on, Claivon..."