Overwinnaar

06.

06.

Het was anderhalve week later en inmiddels was de Engelse competitie afgelopen. Daniëlle en Sira waren overgevlogen naar Nederland, want vandaag kreeg Sira een rondleiding op sportpark de Toekomst.

De afgelopen week had Sira veel nagedacht. Ze had een lijstje gemaakt met voor en nadelen en ze was tot de conclusie gekomen dat ze toch wel wou kijken bij de Amsterdamse club. Ze had nog geen keuze gemaakt maar ze hoopte dat dit bezoek haar meer duidelijkheid zou geven.

Chris kon niet mee vanwege zijn werk en dus ging Daniëlle mee naar Amsterdam. Het was vanuit Valkenswaard een flink stuk rijden. Sira en Daniëlle zaten ruim anderhalf uur in de auto. Onderweg praatten ze wat over voetbal.

De olympische spelen in Japan zaten er aan te komen en over een aantal dagen werd de selectie bekend gemaakt. Daniëlle ging er wel van uit dat ze erbij zat maar zeker weten deed ze het natuurlijk niet. Het was de eerste keer dat de oranjeleeuwinnen zich hadden gekwalificeerd voor de olympische spelen en ze wouden die dan ook winnen.

Vanwege het corona virus worden er wel veel maatregelen genomen. Wat die maatregelen precies zijn is nog niet bekend maar het leek erop dat er geen publiek welkom was in Tokio.

Het werd een ander toernooi dan gewend was maar ondanks dat keek ze er heel erg naar uit. Op het hoogste niveau voetballen was altijd al haar droom geweest en na twee WK's en een EK te hebben gespeeld was dit het hoogst haalbare in de tak van het vrouwenvoetbal.

Na ruim anderhalf uur rijden kwamen Daniëlle en Sira aan in Amsterdam. 'Zijn we nog op tijd?' Vroeg Sira. 'Nope.' Antwoordde Daniëlle. 'Haha heel grappig. Hoelaat is het?' Vroeg Sira. 'Het is twee over twee.' Zei Daniëlle. 'Omg we zijn te laat. Nu willen ze mij sowieso al niet meer.' Zei Sira paniekerig.

Daniëlle gniffelde. 'Maak je geen zorgen. Ik zeg wel dat we in de file stonden.' Ze probeerde haar zusje gerust te stellen maar Sira werd er niet geruster op. 'Dat is niet netjes, want we stonden helemaal niet in de file. Als jij eerder klaar had gestaan waren we gewoon op tijd geweest.'

Daniëlle reedt de auto de parkeerplaats op en ze parkeerde de auto en het tweetal stapte uit. 'Schiet op. Ik wil niet nog later komen. Sira sloeg de autodeur dicht. Daniëlle deed de autodeur op slot en ze liepen richting de ingang van sportpark de Toekomst.

Bij de ingang stond Daphne Koster het tweetal al op te wachten. Daphne is sinds 2017 de manager van het vrouwenvoetbal bij Ajax. Ook is ze verantwoordelijk voor andere afdelingen bij Ajax

'Sorry dat we zo laat zijn. Er stond file.' Riep Daniëlle naar Daphne. 'Geeft niks. Dat kan gebeuren.' De twee gaven elkaar een knuffel. Daphne en Daniëlle kenden elkaar al. Voordat Daphne manager werd van Ajax was ze ook profvoetbalster.

'Hai Sira. Wat leuk je weer te zien. De laatste keer dat ik je zag was je nog zo klein.' Daphne gaf Sira een hand. Sira kon zich niet eens herinneren dat ze Daphne al eens eerder had ontmoet.

'Ben je klaar voor een rondleiding?' Vroeg Daphne. Sira knikte. Ze was heel benieuwd hoe het sportcomplex van Ajax eruit zag.

'Wil je dat ik meeloop of zal ik in de kantine wachten?' Vroeg . Ze wou Sira zelf de keus geven. Ze wou haar zusje niet in de weg lopen. 'Loop maar mee.' Antwoordde Sira. 'Oké. Dan gaan we maar eens beginnen' Glimlachte Daphne.

Het was een erg leuke rondleiding. Daphne vertelde veel over de club. Geïnteresseerd luisterde Sira naar haar verhalen. Daphne vertelde over het vrouwenteam en hun ambities. Ook liet ze Sira alle plekken op het terrein zien.

Als kers op de taart kwamen ze aan het einde van hun rondleiding Dusan Tadic tegen. De aanvoerder van de Amsterdammers nam de tijd om een praatje met Sira te maken en uiteindelijk poseerde ze samen voor een foto. Sira straalde van geluk.

Sira sprak met Daphne af uiterlijk zondag een keuze te maken en het haar te laten weten. Met een goed gevoel verliet Sira sportpark de Toekomst. Ze had een goed gevoel bij Ajax. Ze hadden een duidelijk doel voor ogen en een plan met haar.

Als het aan Daphne lag verhuisde ze morgen al naar Amsterdam. Het klonk allemaal heel simpel, maar toch vond Sira het lastig om een keuze te maken. Ze was immers zestien. Kon ze wel alleen wonen? Ze vond het lastig om een keuze te maken. Ze wou geen verkeerde keuze maken.

'Zullen we langs de Mac Donalds gaan?' Vroeg Sira toen ze samen met Daniëlle in de auto zat. 'Kan niet. Een profvoetbalster moet goed op haar dieet letten.' Antwoordde Daniëlle. 'Ah toe Daan. Ik ben nog geen profvoetbalster en jij hebt vakantie.'

'Nog geen profvoetbalster? Dat betekent dat je een keuze hebt gemaakt?' Er ontstond een glimlach op Daniëlle haar gezicht. 'Ik heb nog geen keuze gemaakt. Ik heb gewoon trek in kipnuggets.'

Daniëlle lachte. 'Voorruit. Voor deze ene keer dan.'