19.

88 7 1
                                    

19.

'Je hebt geluk dat Ajax je geen boete geeft. Papa en mama hebben contact gehad met Ajax. Je hebt mazzel met zo'n trainer als Jan. Ik had allang een boete gekregen als ik zomaar niet was opkomen dagen bij een training.'

'Hoe wisten papa en mama dat ik naar huis was?' Vroeg Sira. 'Addy had gebeld dat je verdwenen was. Niemand wist waar je was aangezien je je telefoon niet opnam. Het leek mij het meest logisch dat je naar huis was gegaan. Ik zou niet weten waar je anders heen zou gaan.'

'Hoe heeft Addy papa en mama hun nummer?'

'Geen idee. Ze zal vast wel in je kamer gesnuffeld hebben.'

'Dat meen je niet.'

'He, hoe moet ik dat weten? Ik zeg ook maar wat. Ligt er soms wat belangrijks verstopt in je kamer?' Daniëlle moest grinniken om haar zusje. Het was zo makkelijk om Sira op stang te jagen. Ze ging overal op in.

'Je bent soms echt irritant.'

'I know.'

'Daan?'

'Ja?'

'Denk je dat Sammie beter word?' Vroeg Sira. Het bleef even stil aan de andere kant van de lijn en Sira hoorde haar zus diep ademhalen. 'Ik weet het niet Sier. Ga er maar niet vanuit.'

'Zullen we anders even videobellen?' Stelde Daniëlle voor toen haar zusje niks meer zei. 'Is goed.' Antwoordde Sira. Ze hing op en ze legde de huistelefoon op tafel. Vervolgens pakte ze haar eigen telefoon en ze belde Daniëlle via Whatsapp.

'Dit is beter.' Sira glimlachte zwakjes. 'Heb je gehuild?' Vroeg Daniëlle bezorgd. Sira had rode ogen en ze zag er erg moe uit. 'Nee.' Loog Sira. Daniëlle trok zo typische moederblik. 'Oké. Misschien.'

'He, het is niet erg om te huilen. Ik wou dat ik je een knuffel kon geven.'

'Ik mis je.'

'Ik mis jou ook.'

'Weet je nog die keer dat ik op jou en Sammie ging passen? We gingen samen Sammie uitlaten en het begon ineens keihard te regenen.' Daniëlle lachte.

Glimlachend dacht Sira terug aan die dag. Het was een regenachtige dag. Sira was net zes jaar oud en haar ouders waren samen een dagje op pad. Evi was al het huis uit en daarom mocht Daniëlle op haar jongere zusje passen.

'Weet je zeker dat je het gaat redden?' Vroeg Ivonne haar middelste dochter. Daniëlle had dapper ja geknikt. Hoe moeilijk kon het zijn? Een kleuter en een hond. Ze had vaker op haar zusje gepast en ze wist precies wat Sira wel en niet leuk vond. Bovendien ging Sira na het avondeten direct naar bed en dan had ze heel de avond voor haar zelf. Ze zat er aan te denken om wat vriendinnen uit te nodigen.

Chris en Ivonne vertrokken en Daniëlle bleef achter met Sira en Sammie.

'Daan, wat gaan we doen?' Vroeg Sira. Ze pakte de afstandsbediening en ze zette de televisie uit. 'Wat wil je doen?' Vroeg Daniëlle. Sira dacht even na en riep toen enthousiast: 'Voetballen.'

'Voetballen?'

Daniëlle liep naar het raam. Ze keek naar de overkant van de straat. De regendruppels vielen op de geparkeerde auto's. Het leek er niet op dat de regen snel zou stoppen.

'Misschien strakjes. Het is nu geen lekker weer. Zullen we anders kleuren?'

Sira knikte en Daniëlle toverde de knutselspullen te voorschijn. De twee zussen gingen aan de slag en samen knutselden ze erop los.

Anderhalf uur lang ging dat goed tot dat Sammie naar de voordeur rende. Onrustig wiebelde hij met zijn poot tegen de voordeur aan.

'Sammie moet plassen.' Riep Sira. 'Shit.' Daniëlle stond op van haar stoel. 'Oh. Dat mag je niet zeggen!' Snel deed Daniëlle haar hand voor haar mond. 'Oeps. Zeg niet tegen mama en papa dat ik dat gezegd heb.' Ze keek haar zusje streng aan en Sira giechelde.

'Sira, ik meen het.'

Daniëlle pakte de hondenriem en ze klikte hem vast aan Sammie zijn halsband. 'Ga je mee Sammie uitlaten?' Sira liet haar kleurpotlood los en ze stond op van haar stoel. Ze trok haar schoentjes aan en samen met haar grote zus ging ze naar buiten.

Het regende hard. 'Hebben we geen paraplu?' Vroeg Sira. Daniëlle schudde haar hoofd. 'Papa en mama hebben die meegenomen.'

Daniëlle, Sira en Sammie renden door de regen richting het parkje.

Het was stil op straat. Af en toe kwam er een enkele fietser voorbij maar verder had niemand zin om zich nat te laten regenen.

Sammie plaste op het eerste grassprietje die hij zag en het tweetal keerde meteen om en rende terug richting huis.

Daniëlle, Sira en Sammie waren doorweekt.

Daniëlle opende de voordeur en meteen holde Sira naar binnen. Enthousiast volgde Sammie haar. Met zijn vieze poten rende hij door de huiskamer.

Overal op de grond zag je Sammie zijn pootafdrukken staan en ook Sira haar voetstappen waren te zien. Daniëlle kreunde en sloeg met haar hand voor haar hoofd. Dit werd nog een lange oppasdag!

OverwinnaarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu