Overwinnaar

23.

23.

'Happy birthday to you! In de wei staat een koe. En die koe zegt: I love you. Happy birthday to you!'

'Je mag de kaarsjes uitblazen.' Zei Ivonne. 'En een wens doen!' Riep Addy. Sira dacht eventjes na en vervolgens sloot haar ogen. Ze deed een wens en blies de kaasjes uit. Er klonk geklap en Sira opende haar ogen.

Het was vandaag Sira haar zeventiende verjaardag. Chris, Ivonne, Evi, Amé en Sare waren speciaal voor haar naar Amsterdam gekomen om het te vieren. Addy was er natuurlijk ook.

Het was erg gezellig. Sira had vanochtend appeltaart gehaald, haar lievelingssoort taart. Toen ze terug kwam van de winkel was heel het appartement versierd. Addy had speciaal voor Sira slingers opgehangen en aan de deur van haar slaapkamer hingen ballonnen. Sira voelde zich helemaal jarig.

Van haar ouders had Sira als cadeau twintig autorijlessen gekregen. Ze wou al een tijdje beginnen met haar rijbewijs maar het was erg duur en Chris en Ivonne hadden liever dat ze nog even wachtte. Nu mocht ze dan toch beginnen en daar was Sira erg blij mee. Zeventien was een mooie leeftijd om te beginnen met autorijden. Hopelijk heeft ze over een jaartje haar rijbewijs en kan ze haar eigen auto kopen.

Van Evi en de kinderen kreeg Sira een cadeaubon van twintig euro zodat ze zelf iets kon uitzoeken. Ook hadden Amé en Sare tekeningen voor haar gemaakt die meteen op de koelkast geplakt werden.

'Ben je klaar voor je cadeautje?' Addy glimlachte geheimzinnig. 'Nu maak je mij wel heel nieuwsgierig.' Zei Sira. Addy pakte onder haar stoel vandaan een envelop en ze gaf hem aan Sira. Nieuwsgierig maakte Sira de envelop open. Ze haalde uit de envelop een vliegticket van Amsterdam naar New York.

Verrast keek Sira op. Addy, Chris, Ivonne en Evi moesten lachen om Sira haar reactie. 'Gaan we naar New York?' Sira keek naar Addy. 'Je had gezegd dat je dat graag wou. We gaan eerst twee dagen naar New York en daarna reizen we samen door naar Texas waar mijn familie woont.' Vertelde Addy.

'Mag ik gaan van jullie?' Sira keek naar haar ouders. 'Als jij heel graag naar Amerika wilt dan mag dat. Je krijgt niet elke dag zo'n kans.' Antwoordde Ivonne glimlachend. 'Echt?' Sira liep naar haar moeder en ze gaf haar een knuffel. 'Je moet mij niet knuffelen, maar Addy. Zij heeft dit geregeld.'

Sira giechelde en ze liet haar moeder los. Vervolgens liep ze naar Addy en ze gaf haar een knuffel. 'Thanks Ad.' Fluisterde ze in haar oor. 'Geen probleem. Ik kan niet wachten tot het winterstop is.' Fluisterde Addy terug.

De deurbel ging. Sira liet Addy los. 'Kwam er nog iemand?' Ze keek vragend de kamer rond. Chris, Ivonne en Addy schudden hun hoofd en Evi haalde haar schouders op. 'Niet dat ik weet.'

Sira keek naar haar nichtjes. Amé en Sare waren druk met de blokken aan het spelen. Ze hadden de deurbel niet eens gehoord.

Sira huppelde vrolijk naar de deur. Ze kon niet geloven dat ze samen met Addy naar Amerika ging! Twee hele dagen in New York en daarna door naar Texas. Deze dag kon niet beter worden. Sira opende de voordeur en haar mond viel open.

'Daan!'

'Verrassing!' Lachte Daniëlle . Sira sprong in Daniëlle haar armen en onhandig ving haar zusje op. 'Wat doe jij nou weer hier?' Vroeg Sira. 'Ik kan de zeventiende verjaardag van mijn zusje toch niet missen?' Lachte Daniëlle. Sira drukte Daniëlle stevig tegen haar aan. 'Ik ben zo blij dat je er bent.'

Iedereen binnen had Sira haar gil gehoord en nieuwsgierig kwamen ze kijken wie er aan de deur stond. 'Tante Daan!' Amé rende naar Daniëlle toe. 'Améetje!' Daniëlle liet Sira los en ze gaf haar nichtje een knuffel.

Daniëlle werd enthousiast door iedereen begroet. Niemand wist dat Daniëlle zou komen. Ze was speciaal voor Sira haar verjaardag overgevlogen. Morgenochtend vertrok ze weer naar Frankrijk want aankomende zondag had ze een belangrijke wedstrijd.

Het was een gezellige avond. Sira had in tijden niet zo gelachen en ze genoot ervan om samen met haar familie te zijn. Ze deden spelletjes en vervolgens aten ze samen met elkaar. Na het avondeten vertrokken Chris, Ivonne, Evi en de kinderen weer richting huis. Het was nog een flink stuk rijden naar Valkenswaard en Amé en Sare waren erg moe.

'Kijk, ik heb hier wat dekens. Voor als je het koud krijgt vannacht.' Sira kwam met dekens de woonkamer binnengelopen. 'Bedankt.' Daniëlle had zichzelf helemaal geïnstalleerd in de woonkamer. Sira en Addy hadden geen extra bedden dus had Daniëlle besloten om op de bank te slapen. Sira had nog wel een luchtbed liggen maar daar moest Daniëlle niks van hebben.

Daniëlle nam de dekens van haar zusje aan. 'Kom je nog even bij mij zitten of ga je al slapen?'

'Natuurlijk niet. Ik ben veel te blij dat je hier bent.' Sira gaf haar zus een knuffel. 'Ik ook. Het is stil in huis zonder jou.' Gaf Daniëlle toe. 'Dat snap ik. Met mij is er altijd wel wat te beleven.' Sira plofte neer op de bank. 'Weet je wie mij vanochtend een berichtje stuurde? Beth!'

'Echt?' Daniëlle ging naast Sira op de bank zitten. 'Praat jij eigenlijk nog weleens met der?' Vroeg Sira. 'Niet veel. Ik heb het druk.' Antwoordde Daniëlle. 'Hebben jullie nog ruzie?' Vroeg Sira. 'Nee. We hebben uitgepraat. Kunnen we het nu over jou hebben?'

'Aha! Jullie hadden dus wel ruzie.'

'Sier. Ik ben serieus.'

'Ik ook.'