Overwinnaar

40.

40.

Het was de volgende dag. Sira had slecht geslapen. Ze had heel de nacht liggen woelen in haar bed. Ze had nog lang gedacht aan de wedstrijd, de woorden van Jan en de haatreacties die ze kreeg op social media. Uiteindelijk was ze na het innemen van een slaappilletje toch in slaap gevallen.

'Goedemorgen slaapkop.'

Daniëlle en Addy zaten op de bank koffie te drinken. 'Goedemorgen.' Sira glimlachte zwakjes en kwam langzaam de woonkamer binnengelopen.

'Heb je een beetje kunnen slapen?' vroeg Addy bezorgd. 'Jawel. Ik heb halverwege de nacht maar een slaappilletje ingenomen.' bekende Sira.

'Slaappillen zijn slecht voor je.' merkte Daniëlle op. 'Eén pilletje kan geen kwaad. Als ze dat pilletje niet had ingenomen lag ze nu waarschijnlijk nog wakker.' zei Addy. Ze glimlachte naar Sira en dat stelde Sira enorm gerust. Sira ging naast Addy op de bank zitten

'Ben je nog steeds van plan om met Jan te praten?'

Daniëlle knikte. 'Addy brengt mij over een kwartiertje weg. 'Over een kwartier al?' Sira keek haar zus geschrokken aan. 'Het is nu half tien. Jullie nabespreking van de wedstrijd begint om elf uur. Als ik langer wacht is hij misschien al bezig met het voorbereiden van die bespreking.'

'Ik weet niet of het een goed idee is om met hem te praten.' Sira begon ineens te twijfelen aan het idee dat haar zus met de coach ging praten. Gister klonk het als een top idee maar ze wist niet eens wat haar zus met hem ging bespreken. Straks zou Jan denken dat ze zelf niet op hem durfde af te stappen en daarom maar haar zus stuurde.

'Sira, maak je geen zorgen.'

'Daan, voordat je met Jan gaat praten moet je weten dat hij niet echt een fan van mij is.' begon Sira twijfelend te vertellen. 'Want?' Daniëlle fronste. 'Nadat Sammie ingeslapen werd ben ik naar huis gegaan en toen ik twee dagen later weer op de club was heeft hij mij een enorme preek gegeven dat ik niet professioneel genoeg ben.'

'Wanneer was dit? In oktober? We leven inmiddels in januari. Ik wil gewoon even een babbeltje maken met je coach. Geen reden om je zorgen te maken. Ik stel voor dat je lekker een ontbijtje voor jezelf maakt, een film aanzet en ontspant. Het was een lange dag gisteren.'

Daniëlle probeerde haar zusje gerust te stellen maar Sira was er niet gerust op. Ze keek naar Addy die haar schouders ophaalde.

Een gesprek met Jan kon alle kanten op gaan. Die man was niet te pijlen. Op het veld was hij een geweldige coach maar naast het veld was hij hard. Glashard. Sira kon niet goed tegen zijn harde woorden en daardoor botste ze vaak met Jan. Na zijn woorden van gister wilde ze hem het liefst nooit meer onder ogen komen.

'Probeer mij alsjeblieft niet voor gek te zetten.' smeekte Sira haar zus. 'Jou voor gek zetten? Dat zou ik nooit doen.' riep verontwaardigd uit. 

'O ja?' er spookten tientallen herinneringen door Sira haar hoofd dat Daan haar voor gek had gezet. Zo kon ze haar eerste dag in de brugklas nog maar al te goed herinneren. Ze was haar agenda vergeten en Daan was zo lief geweest om hem te komen brengen. Ze bracht hem niet naar de receptie maar ze kwam regelrecht het klaslokaal ingelopen! Sira schaamde zich dood. 

Of die ene keer dat ze Lieke in de stad tegen kwamen. Daan begon keihard te gillen naar Lieke. Tientallen mensen keken hun kant op. Sira kon wel door de grond zakken.

'Ik beloof je niet voor schut te zetten.'

'Oké dan.'

*

'Goedemorgen. Waarmee kan ik u helpen mevrouw van de Donk?' Jan keek Daniëlle vriendelijk aan. Hij voelde zich vereerd dat hij hoog bezoek had van de oranje international.

'Ik zou graag even met u willen praten over mijn zusje.' Antwoordde Daniëlle beleefd. Jan zijn gezicht betrok. 'Ik denk dat er niet veel te praten valt. Ik neem aan dat je haar hebt zien spelen gisteren. Het was niet best.'

'Juist daarom zou ik even met u willen praten.'

'Vooruit... kom binnen.'

Jan liet Daniëlle zijn kantoor in gaan. Daniëlle nam plaats tegenover Jan. 'Waarover zou u het precies willen hebben?' vroeg Jan. 'Over de manier waarop u mijn zusje behandeld. Hoe u gister tegen haar tekeer ging was niet oké.'

Jan deed zijn armen over elkaar. 'Ik heb haar de waarheid verteld. Ze denkt vaak dat ze alleen op het veld staat. Ze heeft veel talent maar ze maakt er weinig gebruik van. Ze is egoïstisch, naïef en jong. Mijn team heeft houvast nodig, ervaring. Als ze meer wil spelen zal ze beter haar best moeten doen. Ik stel alleen mijn beste elf speelsters op en daar zit Sira momenteel niet bij.'

'Dat begrijp ik, maar ik snap niet hoe je tegen een zeventienjarig meisje kan zeggen dat ze niet goed genoeg haar best doet. Ze traint elke dag aan een stuk door. Ik herken mijn zusje niet meer. Ze kan nergens anders meer aan denken. Haar hele leven bestaat uit voetbal.'

'Dat is fijn. Dan is mijn boodschap dus overgekomen.' antwoordde Jan. Daniëlle fronste. 'Hoe kunt u zoiets zeggen? Ik snap dat u wilt dat ze hard traint maar ik maak mij ernstige zorgen om Sira. Ze wordt dunner, slaapt weinig en eet nauwelijks iets. Dit kan ernstige gevolgen hebben. Ik moet er niet aan denken dat mijn zusje te maken krijgt met anorexia..'