Overwinnaar

11.

11.

'Weet je zeker dat ik niet even mee moet lopen naar binnen? Ik wil wel graag weten met wie je woont.' Chris keek zijn dochter bezorgd aan. 'Pap.' Sira rolde haar ogen. 'Wat als het een rommelkont is? Of je huisgenoot is niet aardig?'

'Pap, het komt goed! Ik ben bijna zeventien. Ik red me wel.' Zei Sira. Chris zuchtte. 'Dat weet ik ook wel. Het is alleen zo gek dat je nu officieel uit huis gaat.'

'Technisch gezien ben ik al een aantal jaar uit huis.' Grinnikte Sira. 'Dat weet ik ook wel. Je gaat het vast goed doen.' Glimlachte Chris. 'Bedankt pap.' Sira gaf haar vader een knuffel.

Het was dinsdagmiddag en zojuist had Chris Sira bij haar nieuwe appartementje in Amsterdam gebracht. Het was een appartementje in hartje Amsterdam die Sira zou gaan delen met een teamgenootje. Sira was gister al in het appartement geweest om wat spullen te verhuizen maar ze had haar huisgenootje nog niet ontmoet.

Vandaag verhuisde Sira officieel naar de hoofdstad want morgen had ze haar eerste training bij Ajax. Sira had er erg veel zin in maar ze vond het ook wel erg spannend. Ze was stiekem wel blij dat ze maar met een kleine groep verzamelden want de meeste speelsters waren niet aanwezig vanwege de olympische spelen.

Sira zei haar vader gedag en ze liep met twee koffers het appartementencomplex binnen. Ze had een appartementje op de tweede verdieping. Sira liep naar de lift en ze drukte op het knopje. De liftdeuren gingen open Sira stapte in. Vanaf nu ging haar nieuwe avontuur dan toch echt beginnen.

De lift stopte op de tweede verdieping en Sira stapte uit. Sira liep naar de voordeur van haar appartement en ze haalde diep adem. Ze stopte de sleutel in het slot en ze draaide de klink om. De deur ging krakend open.

'Hallo?' Sira liep het appartement binnen. 'Hai!' Er kwam een meisje aangelopen. Ze had donkerbruine haren en groene ogen. 'Oh uhm hallo.' Antwoordde Sira. Het viel Sira meteen op dat ze leuke kledingstijl had. Ze zag er stoer uit en ze had haar bruine haren in een paardenstaart zitten.

'Ik ben Sira.' Sira stak haar hand uit. Ik ben Adeline maar je mag mij Addy noemen.' Zei het meisje. 'Je bent Engels?' Concludeerde Sira door haar accent. 'Amerikaans.' Antwoordde Adeline. 'Oh wauw! En je bent speciaal naar Nederland gekomen om bij Ajax te spelen?'

Adeline knikte. 'Ik had ook naar andere clubs gekund maar Ajax sprak mij het meest aan.' Vertelde ze. 'Waarom sprak Ajax je het meest aan?' Vroeg Sira nieuwsgierig. 'Heb je het mannenelftal zien voetballen de afgelopen jaren? Ajax heeft zoveel potentie. Ik hoop dat we met de vrouwen ook zulke prestaties neer kunnen gaan zetten.

'Dat zou cool zijn.' Knikte Sira. 'Wat brengt jou naar Amsterdam?' Vroeg Adeline nieuwsgierig. 'Ik speelde bij een amateurclub in Engeland en Ajax heeft mij gescout.' Vertelde Sira. 'Oh interessant. Op welke positie sta je?' Vroeg Adeline. 'Ik speelde bij mijn vorige club rechtsbuiten.'

'Oh beter. Ik sta in de spits.' Vertelde Adeline. 'Is dat ook je favoriete positie?' Vroeg Sira. Adeline knikte. 'Ik kan nergens anders staan. Ik hou van scoren. Als ik een wedstrijd niet scoor ben ik de rest van de dag chagrijnig.'

'Goed om te weten.' Gniffelde Sira. Adeline grinnikte. 'Ik had begrepen dat jij de linkerkamer kreeg dus ik heb mijn spullen in de rechterkamer gezet.' Adeline maakte haar slaapkamer deur open. Er stonden een heleboel dozen in haar slaapkamer.

'Wat heb jij allemaal meegenomen?' Sira sloeg haar hand voor haar mond. 'Niet zoveel. Wat kleding, make-up. Gewoon de basisbehoeftes.' Somde Adeline op. Sira keek naar haar koffers. Vergeleken met Adeline had zij echt bijna niks mee. Natuurlijk kon zij ook wat vaker naar huis om spullen te halen mocht ze iets nodig hebben. Voor Adeline werd lastig om elk weekend naar Amerika te reizen.

'Wat heb jij meegenomen?' Vroeg Adeline nieuwsgierig. 'Ook wat basisbehoeftes.' Antwoordde Sira. Adeline glimlachte. 'Ik ga zo pizza bestellen. Wil je ook?'

'Pizza? Moeten we als topsporters niet gezond eten?' Fronste Sira. 'Morgen beginnen we pas met trainen. Voor een keertje kan het geen kwaad.' Zei Adeline. Er verscheen een glimlach op Sira haar gezicht. Ze mocht Adeline wel. 'In dat geval lus ik ook wel een pizza.'

'Ik ga bestellen.' Adeline liep weg en dat gaf Sira de mogelijkheid om haar koffers naar haar kamer te brengen. Ze had een klein kamertje. Gister had ze hem samen met haar ouders al ingericht. Sira was er erg blij mee. Ze was toch niet van plan veel tijd in haar kamer door te brengen.

Sira zette haar koffers neer en vervolgens liep ze naar de woonkamer. Adeline zat al op de bank. 'Ik heb twee pizza's besteld. Ze komen er zo aan.' Riep Adeline vrolijk. 'Top.' Sira plofte naast Adeline neer op de bank. Aan dit leven kon ze wel wennen!