Overwinnaar

13.

13.

De olympische spelen was begonnen en Nederland had al drie wedstrijden gespeeld. Ze hadden de poulefase overleefd en daardoor hadden ze zich geplaatst voor de kwartfinale.

De eerste wedstrijd van de poulefase was tegen Zambia. Binnen een kwartier had Nederland al drie doelpunten gemaakt. Het was een fijne wedstrijd. De speelsters van Zambia wisten niet waar ze het zoeken moesten en uiteindelijk won Nederland met 2-10.

De volgende wedstrijd was tegen Brazilië. Het was een lastige wedstrijd met kansen over en weer. Nederland was niet scherp en verdedigde matig. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in 3-3 en dat betekende dat Nederland na twee wedstrijden op vier punten stond.

De laatste wedstrijd was tegen China. Deze moest gewonnen worden maar dat was geen probleem voor de ploeg van Sarina Wiegman. Deze wedstrijd verliep vlekkeloos. Nederland won met 8-2 en plaatste zich voor de kwartfinale. Deze word gespeeld tegen Amerika.

Daniëlle keek erg uit naar de ontmoeting tegen Amerika. Twee jaar geleden verloor ze de finale van het wereldkampioenschap tegen Amerika. Dit jaar was het tijd voor revanche. Het team was in de afgelopen jaren hechter geworden en ze hadden zich ontwikkeld. Twee jaar geleden hadden ze geen schijn van kans maar Daniëlle zag het nu anders. Ze waren beter geworden.

Daniëlle lag in bed op haar hotelkamer. Het was een dag voor de wedstrijd en iedereen had nu een rustmoment. Dat hield in dat je de komende uren iets voor jezelf mocht doen. Sommige speelsters sliepen, anderen keken een film of serie maar er waren ook meiden die in de lounge spelletjes speelden.

Het was een gek toernooi. Vanwege het coronavirus waren er een heleboel maatregelingen genomen. Zo moesten de oranje vrouwen aan hun kant van het hotel blijven. Ze hadden een hele vleugel waar ze mochten komen. Ook had iedereen een eigen kamer. Normaal gesproken werden er tweetallen gemaakt en had iedereen een kamergenootje maar dat mocht dit keer niet.

Er werd op de deur geklopt. Daniëlle zette de serie die ze aan het kijken was op pauze en ze liep naar de deur. Ze maakte hem open en ze zag Lieke voor de deur staan. 'Hey.' Begroette Lieke haar. 'Hey.'

'Zin om in de lounge te kaarten met mij en wat meiden?' Vroeg Lieke. 'Nee. Niet echt.' Antwoordde Daniëlle. 'Wat is er aan de hand?' Vroeg Lieke. 'Niks.'

'Daan, ik ken je langer dan vandaag. Ik zie aan je dat er wat is.' Zei Lieke. Daniëlle zuchtte en ze liep naar haar bed. Lieke liep haar kamer in en volgde haar. Daniëlle liet zich op het bed vallen. 'Had jij je deze olympische spelen niet anders voorgesteld? We droomden jaren over dit toernooi en dit is het. We doen mee aan de olympische spelen.'

Daniëlle ging rechtop in haar bed zitten. 'Ik weet het. Ik had het mij ook anders voorgesteld.' Zei Lieke. Ze ging op de rand van het bed zitten. 'Echt niks zit mee.' Mopperde Daniëlle. 'Dat is niet waar. Kijk wat we al voor resultaten hebben neergezet dit toernooi. We spelen prima.'

Daniëlle keek somber voor haar uit. 'Dit gaat over Beth is het niet?' Lieke keek Daniëlle bezorgd aan. 'Waarom ken je mij zo goed?' Daniëlle liet zich achterover op het bed vallen.

'Wanneer heb je Beth voor het laatst gezien?' Vroeg Lieke. 'Eind mei.' Antwoordde Daniëlle. 'Daan, dit is niks voor jullie. Heb je haar ook niet meer gesproken?'

'Alleen aan de telefoon toen ze mij vertelde dat ze nog een week langer in Spanje bleef.' Vertelde Daniëlle. 'En daarna heb je niks meer van haar gehoord?'

'Ze heeft mij een aantal keer gebeld en wat berichten gestuurd.' Zei Daniëlle . 'Daan. Ben je stom? Waarom reageer je niet?'

'Ik heb erover nagedacht maar we zien elkaar toch nooit meer. Ik ga in Frankrijk voetballen en Beth blijft in Engeland. Wat maakt het nog uit? Ik ben er oké mee. Ik vind het wel jammer dat onze vriendschap over is maar nu ik naar een nieuwe club ga leer ik ook weer nieuwe mensen kennen.'

'Ik vind het knap van je dat je er zo overdenkt maar ik zou Beth wel een berichtje sturen.' Adviseerde Lieke. 'Hmm ja. Ik zal er nog even overdenken. Ik moet mij nu maar is met de wedstrijd bezig gaan houden. Morgen is de grote dag.'

'Ik ben benieuwd. Ik heb respect voor Amerika maar wij kunnen winnen.' Zei Lieke. 'We gaan winnen.' Zei Daniëlle zelfverzekerd. Lieke glimlachte en knikte. 'We gaan winnen!'