29.

120 5 1
                                    

29.

Sira haar wangen kleurden rood. Meemaw knikte. 'Ze heeft het vaak over je. Het is niet makkelijk voor haar om in een vreemd land te wonen. Iedereen praat een andere taal en heeft andere gewoonten. Ze vertelt mij vaak hoe blij ze is met jou.'

'Uhm. Ik heb misschien een gekke vraag.' Nerveus keek Sira Meemaw aan. 'Gekke vragen bestaan niet.' De oude vrouw ging aan de keukentafel zitten en Sira nam tegenover haar plaats aan tafel.

'Vertel.' Nieuwsgierig keek ze Sira aan. 'Wel uhm. Vind Addy mij leuk?' Sira floepte de vraag eruit voordat ze er erg in had. 'Leuk?' Meemaw keek het meisje vragend aan.

'Leuk-leuk. Niet leuk. Als ze mij niet leuk vond had ze mij niet meegevraagd naar Amerika. Mijn zus denkt dat Addy mij leuk vind, maar ik weet het niet zo goed.' Ratelde Sira. Meemaw lachte.

'Ik kan natuurlijk niks voor Addy invullen. Vind jij Addy leuk?'

'Ehm ze is erg aardig.'

'Dat is geen antwoord op mijn vraag.'

Sira voelde haar wangen weer rood kleuren. 'Het is oké kind. Je hoeft niet te antwoorden.' Glimlachte Meemaw. Ze pakte een kop koffie onder het koffiezetapparaat vandaan. 'Kijk eens.'

Ze zette het kopje koffie op tafel. 'Dankjewel.' Sira nam het kopje aan. Voorzichtig zette ze haar lippen op de rand van het kopje en ze blies zachtjes. Ze was blij dat ze Meemaw haar vroeg niet hoefde te beantwoorden. Ze voelde zich er toch wel ongemakkelijk bij.

Gelukkig verzamelden de rest van de familie niet veel later in de grote woonruimte van Meemaw. Om acht uur precies zat iedereen in de woonkamer. Sabrina deelde chocolademelk uit en Meemaw had broodjes gebakken. Voor iedereen lag er een cadeautje onder de kerstboom. Om de beurt mocht iedereen zijn of haar cadeautje uitpakken.

Sira zat naast Addy op de bank. Schuin tegenover haar zat Cindy. Stiekem keek Sira af en toe is naar haar als ze niks doorhad. Ze snapte niet dat Addy niet met haar moeder praatte. Ze hadden nog geen woord met elkaar uitgewisseld! Sira begon er aan te twijfelen of ze elkaar wel hadden begroet bij aankomst.

'Er ligt nog één cadeautje onder de kerstboom.' Riep Karen, het nichtje van Addy. 'Voor wie zou dat nou zijn?' Meemaw gaf Sira een knipoog.

Addy stond op en ze liep naar de kerstboom. Ze pakte het cadeautje eronder vandaan. Vervolgens draaide ze zich om en ze gaf het pakje aan Sira.

'Voor mij?' Verrast keek Sira haar aan. 'Maak maar open.' Addy glimlachte geheimzinnig. 'Maar ik heb niks voor jou gekocht. Voor niemand niet.' Sira keek de kring rond. 'Dat maakt niet uit. Maak nou maar open. Ik ben benieuwd wat je ervan vind.'

Sira maakte het pakje open en er kwam een zilveren ketting onder vandaan. Aan de ketting hing een voetbal.

'Addy, dit had je echt niet hoeven doen.' Sira had een brok in haar keel. Ze vond het zo lief dat Addy aan haar gedacht had. Zij had helemaal niks voor Addy gekocht. Stom van haar.

'Merry Christmas Sira.'

'Wat is het?' Karen kwam naar Sira toegelopen. 'Een ketting.' Sira hield hem omhoog en Karen bewonderde hem. 'Hij is prachtig!' Vond Karen en daar was Sira het helemaal mee eens.

De rest van de dag was het erg gezellig. Sira en Addy vertrokken met wat familieleden naar de stad en de andere helft van de familie bleef met Meemaw in het vakantiehuis. Aan het eind van de middag hield de familie een groot toernooi. Overal door en om het huis lagen opdrachten die ze in teams van vier moesten uitvoeren. Het team dat op het einde de meeste punten had won.

Sira zat in een team met Addy, Caleb en Karen. Caleb was Addy haar oom. Het was de broer van haar moeder. Sira moest erg lachen om Caleb. Hij maakte heel de tijd grapjes en hij nam de opdrachten totaal niet serieus tot grote ergernis van Addy.

Addy nam de spelletjes heel serieus en dat liet ze haar team goed merken. Caleb, Karen en Sira mochten niet rustig aandoen. Als er ook maar iets misging reageerde Addy boos op haar teamgenoten. Sira had haar huisgenoot nog nooit zo gezien. Ook niet bij Ajax.

OverwinnaarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu