Overwinnaar

20.

20.

'Sira, we zijn thuis.'

De stem van Ivonne klonk door de woonkamer heen. Sira zat op de bank televisie te kijken. Nadat ze ruim een uur met Daniëlle had gebeld was ze op de bank neergeploft.

Ivonne en Chris kwamen de woonkamer ingelopen en hoopvol keek Sira naar de deur in de hoop dat Sammie de woonkamer inkwam gelopen.

'Waar is Sammie?' Vroeg ze zachtjes. Sira keek haar ouders aan en toen ze de blik van haar moeder zag wist ze genoeg. Sammie was er niet meer.

'Is hij dood?' Ze keek haar ouders verslagen aan. 'Het spijt ons Sier. De dierenarts heeft gedaan wat hij kon maar Sammie was op.' Vertelde Chris. Sira haar ogen begonnen te branden en ze vocht tegen de tranen.

'Kom hier.' Ivonne spreidde haar armen en Sira liep naar haar moeder toe. Ze liet zich in haar moeders armen vallen en ze drukte zich stevig tegen Ivonne aan. Ze besefte zich ineens hoe erg ze haar moeder de afgelopen maanden had gemist. Sinds ze bij Ajax speelde was ze nauwelijks meer thuis. Chris en Ivonne kwamen wel regelmatig bij haar wedstrijden kijken maar het voelde toch fijn om even thuis te zijn en haar moeder een dikke knuffel te geven.

'Ik zal wat thee maken.' Chris liep naar de keuken. Chris maakte altijd thee als Sira van streek was. Dat deed hij al sinds dat ze klein was.

Sira liet haar moeder weer los en ze keek om haar heen. 'Ik moet weer terug naar Amsterdam. De trainer zal vast wel boos zijn. Ik heb niks van mij laten horen.' Zei Sira. Ze veegde haar tranen weg.

'Ik heb met Ajax gebeld en ik heb je voor vandaag ziek gemeld. Ik denk dat het handig is als je morgen ook nog een dagje hier blijft. Dan kan je even op adem komen.' Zei Ivonne. 'Mam, ik ben een profvoetbalster. Ik kan me niet zomaar ziekmelden.'

'Sira, je bent op. Kijk hoe je eruit ziet. Je moet ook goed voor jezelf zorgen. Je hebt een rustdagje nodig. Je bent alleen nog maar met voetbal bezig.' Zei Ivonne. 'Daan is ook alleen maar met voetbal bezig.'

'Dit gaat om niet Daan.'

'We maken ons zorgen om je Sira.' Zei Ivonne. 'Hoezo? Alles gaat goed.' Antwoordde Sira. 'We hebben nauwelijks contact met je. Je bent zo druk bezig met voetbal dat je geen tijd meer hebt voor andere dingen.' Legde Ivonne uit. 'Ik stuur jullie regelmatig een berichtje.' Verdedigde Sira zich.

'Hoe is het met je vriendinnen?' Vroeg Ivonne. 'Mijn vriendinnen voetballen allemaal bij Ajax.' Zei Sira. 'Heb je geen vriendinnen van school meer? Je vriendinnen uit Engeland?'

Sira zweeg. Ze had geen contact meer met haar oude klasgenoten. Ze woonde niet meer in Londen. Haar leven was nu in Amsterdam. Dat was toch niet heel gek?

'Kijk eens.' Chris kwam met twee kopjes thee de woonkamer binnengelopen. 'Dankjewel pap.' Sira ging op de bank zitten en Chris zette de twee kopjes op tafel. 'Wil je rode bessen smaak?' Ivonne opende het bakje met theezakjes. 'Ja graag.'

Ivonne pakte een theezakje en ze gaf hem aan haar dochter. 'Dankjewel.' Sira pakte het zakje aan en ze maakte hem open. Ze deed het zakje in de thee. Chris liep terug naar de keuken om nog wat drinken voor zichzelf te halen.

De rest van de dag spendeerde Sira met haar ouders. Ze aten met z'n allen een prak boerenkool en na het avondeten keken ze in oude fotoalbums en haalden ze herinneringen op.

Met een fijn gevoel ging Sira die avond naar haar slaapkamer. Chris en Ivonne hadden de kamers van Daniëlle en Sira altijd hetzelfde gelaten. Als Daniëlle voor het Nederlands elftal in Nederland was kon ze altijd terecht in haar eigen kamer. Ook Sira had natuurlijk een tijd in Engeland gewoond en kwam in de vakanties regelmatig over. Het was fijn als ze dan nog hun eigen kamertje hadden.

Evi haar kamer was wel veranderd. Chris en Ivonne hadden de kamer omgetoverd tot de hobbykamer van Chris. Toen Evi jaren geleden het huis uitging om samen met haar vriend te gaan wonen had ze alles wat er op haar kamer stond meegenomen.

Aan de muur werden voetbalshirts van Daniëlle ingelijst en er stond een groot bureau in de hoek van de kamer waar Chris zijn postzegels op lagen.

Sira gaapte. Ze kleedde zich om. Ze gooide de kleding die ze die dag aan had gehad in haar wasmand en vervolgens liep ze naar haar bed. Sira trok haar dekbed naar achteren en ze ging ze in bed liggen.

Er werd op de deur geklopt. 'Kom maar binnen.' Riep Sira. De deur ging langzaam open en Ivonne kwam de slaapkamer binnengelopen. 'Hey lieverd. Hoe is het met je?' Ivonne kwam op de rand van Sira haar bed zitten. 'Het gaat wel.' Antwoordde Sira.

'Probeer maar lekker wat te slapen. Dan praten we morgen verder. Oké?'

Sira knikte. 'Het is wel gek om weer eens in mijn oude kamer te slapen.' Ivonne glimlachte. 'Dat kan ik me voorstellen. 'Slaaplekker lieverd.' Ivonne gaf Sira een kus en daarna verliet ze de kamer. Ze deed de deur achter haar dicht en al snel viel Sira in slaap.