28.

70 5 3
                                    

28.

De eerste dagen in New York vlogen voorbij en Addy en Sira waren doorgereisd naar Texas waar Addy haar familie verbleef in het vakantiehuis van haar oma.

Gisteravond kwam het tweetal aan in Dallas. Addy haar oom had het tweetal van het vliegveld opgehaald. Vanaf het vliegveld was het nog een klein kwartiertje naar het vakantiehuis van Meemaw.

Toen ze bij het vakantiehuis aankwamen stond heel de familie buiten. Enthousiast zwaaiden ze. Het was een prachtig gezicht. Addy werd door iedereen plat geknuffeld en ontvangen als het verloren schaap dat weer terecht was.

Ook Sira voelde zich meer dan welkom. Ooms en tantes wouden alles van haar weten en Addy haar neefjes en nichtjes wilden haar handtekening voor het geval ze zou doorbreken bij Ajax en de oranjeleeuwinnen.

Na een half uur vonden de volwassenen het genoeg geweest en werden de kinderen naar bed gestuurd. Addy en Sira werden aan de keukentafel neergezet en kregen van Meemaw een grote kom soep voorgeschoteld.

Meemaw was exact zoals Sira haar had voorgesteld. Meemaw was een klein, dun vrouwtje. Ze had grijze haren en een lief gezicht. Ze had speciaal voor Addy en Sira heel de avond in de keuken gestaan om tomatensoep te maken. Ze had gelezen dat veel Nederlanders dol waren op soep dus ze wou dat graag voor Sira maken. Niet alleen Sira vond de tomatensoep heerlijk, maar ook de rest van de familie genoot van de soep.

Het was een gezellige avond. Addy haar oom Derek vertelde het kerstverhaal en daarna besloten Addy en Sira naar bed te gaan. Morgen was het eerste kerstdag en het beloofde een mooie dag te worden.

*

Het was de volgende morgen. Sira was al vroeg wakker. Haar lichaam was nog steeds van slag door de verandering van tijdzone. Sira ging rechtop zitten. Ze keek naar Addy die op het luchtbed naast haar sliep. Addy was nog in diepe slaap. Het leek erop dat die voorlopig nog niet wakker werd.

Sira ging weer liggen en ze draaide zich om. Ze sloot haar ogen, maar het lukte niet om nog wat te slapen. Ze was klaarwakker. De gordijnen zaten ook niet goed dicht waardoor er licht in de kamer scheen. Als er iets was wat Sira haatte was het wel licht in een kamer als ze probeerde te slapen.

Sira stond op en ze besloot naar beneden te gaan. De woonkamer stond er nog steeds zo prachtig bij als gisteren. De kerstboom stond in de hoek van de kamer. Onder de boom lagen tientallen cadeautjes en bij de openhaard hingen kerstsokken.

'Goodmorning.'

Sira draaide zich om. Meemaw stond achter haar. 'Oh goedemorgen.' Antwoordde Sira. Ze glimlachte zwakjes. 'Lekker geslapen?' Vroeg Meemaw. 'Niet echt. Ik heb nog last van een jetlag.' Biechtte Sira op. 'Ach meisje toch. Wil je anders een bak koffie?'

'Ja lekker.' Antwoordde Sira. Meemaw liep naar de keuken en Sira volgde haar. 'U heeft een mooi huis.' Zei Sira. Ze keek de keuken rond. Het zag er heel anders uit dan in Nederland. Het was een typische, oude keuken die je in een Amerikaanse film zou zien.

'Dankjewel lieverd. Ik heb het huis jaren geleden gekocht samen met mijn man. We hebben hier samen heel wat dagen doorgebracht. Helaas is hij twaalf jaar geleden overleden.'

'Oh wat erg.'

'Ik mis hem heel erg. Vooral op dagen zoals deze. Gelukkig is hij heel dichtbij.' Meemaw legde haar hand op haar hart. Sira knikte begrijpend. 'Ik snap hoe u zich voelt. Het is niet helemaal te vergelijken maar laatst is mijn hond overleden. Ik mis hem ook nog elke dag.'

'Addy vertelde het mij. Kijk eens.' Meemaw gaf Sira een bak koffie. 'Dankjewel.' Sira pakte het kopje aan. Voorzichtig nam ze een slokje. De koffie was nog heerlijk warm.

'De rest zal straks wel wakker worden. Meestal is iedereen op rond een uur of negen. Al denk ik dat de kinderen wel eerder wakker zullen zijn. Op een of andere manier zijn ze altijd vroeg wakker met kerst.' Zei Meemaw glimlachend doelend op de cadeautjes onder de kerstboom.

'Ik ben benieuwd. Ik heb gisteren wel met wat mensen gepraat, maar ik heb Addy haar ouders nog helemaal niet gezien. Zijn zij er ook?'

'Jazeker. Cindy en Ron zijn er allebei.' Antwoordde Meemaw. Sira fronste. 'Is Addy haar moeder de vrouw met de lange, bruine haren?'

'Dat is haar tante, Sabrina. Cindy heeft juist een korter kapsel. Ze heeft gisteren niet veel gezegd. Ze had een witte blouse aan en hield zich wat meer op de achtergrond. 'Oh. Ze is mij gisteren helemaal niet opgevallen. Ik heb Addy haar moeder ook helemaal niet zien begroeten.'

'Addy heeft geen goede band met haar ouders. Toen ze nog thuis woonde had ze altijd ruzie met haar ouders.' Vertelde Meemaw. 'Oh. Dat wist ik niet.'

'Ze wilt het niet toegeven, maar ik denk dat ze misschien daarom wel naar Nederland verhuisd is. Ze had zoveel keuze uit verschillende clubs in Amerika. Het is merkwaardig dat ze toch voor het buitenland koos.'

'Wie weet keert ze ooit wel terug naar Amerika.' Opperde Sira. 'Wie weet. Ik ben blij dat Addy het zo naar haar zin heeft in Nederland. Ze heeft het vaak over je.'

'Over mij?'

OverwinnaarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu